Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Remco Campert

UploadenAfbeeldingDef.png
NaamRemco Campert
Volledige naamRemco Wouter Campert
Geboortedatum28 juli 1929
Geboorteplaats Den Haag
Overlijdensdatum4 juli 2022
Overlijdensplaats Amsterdam
BeroepSchrijver
Externe databases:
DBNL
IMDb
VIAF

Biografie

Remco Campert (1929-2022) was een Nederlands dichter en schrijver van verhalen en romans. Hij maakte deel uit van de literaire stroming de Vijftigers.

Zijn vader was de dichter Jan Campert, auteur van het beroemde gedicht De achttien dooden. Zijn moeder was actrice Joekie Broedelet, onder andere bekend van de gastrollen die ze op latere leeftijd speelde bij Van Kooten en De Bie. Zij gingen uit elkaar toen Campert 3 jaar was, waarna hij afwisselend bij een van hen en bij zijn grootouders woonde tot hij in 1942 werd ondergebracht bij een pleeggezin. Toen de wijk waarin ze woonden door de Duitsers werd afgebroken, vertrok het gezin naar Epe, waar Campert de Mulo bezocht. Het was ook in Epe waar hij in 1943 hoorde dat zijn vader op 40-jarige leeftijd in het concentratiekamp Neuengamme was overleden. Na de oorlog ging hij met zijn moeder in Amsterdam wonen en volgde daar het gymnasium aan het Amsterdams Lyceum. Hij verliet de school voortijdig, nadat hij het besluit had genomen schrijver te worden.

In 1949 trouwde hij met Freddy Rutgers. Ze woonden enige tijd in Parijs. Terug in Nederland ging Freddy Rutgers in 1954 samenwonen met Gerrit Kouwenaar. Campert trouwde met Fritzi Harmsen van Beek. Hun woning in Blaricum werd een ontmoetingsplek voor schrijvers en dichters.

In 1957 ging het tweetal uit elkaar en Campert keerde terug naar Amsterdam. Nadat hij in 1960 met Lucia van de Berg zijn eerste kind, dochter Emanuela kreeg, trouwde hij in 1961 met haar en kreeg in 1963 zijn tweede kind, dochter Cleo Campert. In 1964 verhuisden ze naar Antwerpen, waaruit hij in 1966 alleen terugkeerde. Hier leerde hij galeriehoudster Deborah Wolf kennen, met wie hij tot 1980 samenleefde. Toen scheidden zich hun wegen, maar later kwamen zij weer samen en traden in 1996 in het huwelijk.[1]

Campert overleed in de nacht van 3 op 4 juli 2022.[2]


Theater CV

Remco Campert heeft bijgedragen aan 59 productie(s).

Remco Campert heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Remco Campert heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
Het ei Vertaling De Nederlandse Comedie 1956/1957 6 juni 1957 Fons Rademakers
Romanoff en Julia Vertaling De Nederlandse Comedie 1957/1958 24 augustus 1957 Johan de Meester jr.
Wie is Janus? Vertaling De Nederlandse Comedie 1957/1958 25 januari 1958 Henk Rigters
Hoe hij loog tegen haar echtgenoot Vertaling De Nederlandse Comedie 1957/1958 1 maart 1958 Henk Rigters
Niets is zeker Vertaling Stichting Rotterdams Toneel 1957/1958 5 april 1958 Bob de Lange
Dreamgirl Vertaling De Nederlandse Comedie 1957/1958 24 mei 1958 Ank van der Moer
De geschiedenis van Vasco Vertaling Toneelgroep Theater 1958/1959 14 maart 1959 Elise Hoomans
Ping-Pong Vertaling Toneelwerkgroep Test 1958/1959 3 juni 1959 Kees van Iersel
Hier met de poet! Vertaling De Nederlandse Comedie 1959/1960 21 augustus 1959 Guus Oster, André Barsacq
Etude voor één hand Vertaling De Haagsche Comedie 1959/1960 13 februari 1960 Paul Steenbergen
Glapiont u ook...? Vertaling Stichting Rotterdams Toneel 1960/1961 26 augustus 1960 Georges Vitaly
Rhinoceros Vertaling De Nederlandse Comedie 1960/1961 27 augustus 1960 Henk Rigters
Het eindexamenjaar Vertaling Stichting Rotterdams Toneel 1960/1961 14 oktober 1960 Ton Lutz
Kasteel in Zweden Vertaling De Nederlandse Comedie 1960/1961 29 oktober 1960 Henk Rigters, André Barsacq
Dubbel spel Vertaling Stichting Rotterdams Toneel 1960/1961 17 februari 1961 Pim Dikkers
Intermezzo Vertaling De Nederlandse Comedie 1960/1961 1 april 1961 Peter Oosthoek
Irma la Douce Vertaling Stichting Rotterdams Toneel 1960/1961 15 april 1961 Georges Vitaly
Mijnheer gaat op jacht Vertaling De Nederlandse Comedie 1961/1962 2 september 1961 Fons Rademakers
3 x Koekoek Vertaling Toneelgroep Centrum 1962/1963 15 september 1962 Elly van Stekelenburg
Victor, of De kinderen aan de macht Vertaling De Nederlandse Comedie 1963/1964 31 augustus 1963 Fons Rademakers
De rondgang van Maaier Makaber Vertaling Nieuwe Komedie 1963/1964 16 september 1963 Johan de Meester jr.
Spooksonate Vertaling Toneelgroep Theater 1963/1964 4 januari 1964 Ton Lensink
Viooltjes Vertaling Stichting Toneelgroep Studio 1964/1965 24 september 1964 Peter Oosthoek
Célimare de teerbeminde Vertaling De Nederlandse Comedie 1964/1965 21 november 1964 Fons Rademakers
Cactusbloem Vertaling De Haagsche Comedie 1965/1966 4 september 1965 Paul Steenbergen
De laatste troef Vertaling Amsterdamsche Studenten Toneelvereeniging 1966/1967 6 oktober 1966 Huib de Vries
Cactusbloem Vertaling Amstel Toneel 1966/1967 8 juli 1967 Jos Manche
Het flauwgevallen paard Vertaling De Nederlandse Comedie 1967/1968 23 september 1967 Fons Rademakers
De honger en de dorst Vertaling De Nederlandse Comedie 1967/1968 16 december 1967 Henk Rigters
Mijnheer gaat op jacht Vertaling Stichting Nieuw Rotterdams Toneel 1969/1970 6 september 1969 Jules Royaards
De geliefden van het spoor Vertaling Proloog 1970/1971 3 september 1970 Peter Faber
Humulus sprakeloos Vertaling Proloog 1970/1971 3 september 1970 Peter Faber
Hotel 't Paradijs Vertaling De Nederlandse Comedie 1970/1971 7 november 1970 Guus Oster
Irma la Douce Vertaling René Sleeswijk 1973/1974 18 september 1973 Steye van Brandenberg, Georges Vitaly
Orpheus in de onderwereld Vertaling De Nederlandse Operastichting 1974/1975 13 juni 1975 Götz Friedrich
Victor, of de kinderen aan de macht Vertaling Toneelgroep Theater 1976/1977 13 maart 1977 Ion Omesco
Dimanche Vertaling Zuidelijk Toneel Globe 1978/1979 18 november 1978 Paul Vermeulen Windsant
Victor, of De kinderen aan de macht Vertaling Toneelgroep De Appel 1982/1983 29 oktober 1982 Erik Vos
Rinoceros Vertaling De Haagsche Comedie 1984/1985 2 juni 1985 Wim van Rooy
Het kan vreemd gaan Vertaling Polona Produkties BV 1986/1987 15 november 1986 Jules Royaards
Moderato cantabile Vertaling Theaterwerkplaats De Fabriek 1989/1990 26 oktober 1989 Robert Kievit
De honger en de dorst Vertaling FRi-Theatergroep CREA 1992/1993 17 februari 1993 Liliana Alexandrescu
Victor of de kinderen aan de macht Vertaling Dood Paard 2017/2018 27 oktober 2017
Niet voor lange tenen Auteur (schrijver libretto, scenario) Sieto en Marijke Hoving 1957/1958 25 oktober 1957
Hoelabaloe Auteur (schrijver libretto, scenario) Robert Borremans 1970/1971 13 december 1970
Zulke dingen vergeet je toch niet Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Werkgroep Poëzie Hardop 1976/1977 20 september 1976
Wie doet Somberman Auteur (schrijver libretto, scenario) Het Werkteater 1984/1985 15 juni 1985 Shireen Strooker
Pappenheim Auteur (schrijver libretto, scenario) Pappenheim 1988/1989 11 februari 1989 Paul Vermeulen Windsant
Geen dag als alle andere Auteur (schrijver libretto, scenario) ToneelWerkplaats 1989/1990 12 oktober 1989 Rein Edzard
Op Sint Juttemis Auteur (schrijver libretto, scenario) Cabaretgroep De Harde Kern 1990/1991 3 mei 1991 Rob van de Meeberg
Liefdes schijnbewegingen Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Rein Edzard Produkties 1992/1993 15 april 1993 Gees Linnebank
De teen Auteur (schrijver libretto, scenario) Remco Campert & Jan Mulder 1993/1994 3 november 1993
Nieuwe herinneringen Auteur (schrijver libretto, scenario) Remco Campert & Jan Mulder 1994/1995 26 oktober 1994 René Vallentgoed
De tekenlerares Auteur (schrijver libretto, scenario) Remco Campert & Jan Mulder 1995/1996 29 oktober 1995 René Vallentgoed
Uur U Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater van de Verloren Tijd 2003/2004 25 april 2004 Sjon Brands
In duizenderlei lijning Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater van de Verloren Tijd 2004/2005 11 juni 2005 Studio Waterglas
Tot zoens Auteur (schrijver libretto, scenario) Mulder & Chabot Campert 2009/2010 30 september 2009 Freek de Jonge
We Free Kings Auteur (schrijver libretto, scenario) NTGent 2016/2017 19 april 2017 Johan Simons
Galv edreekegmo - Oudejaarsconference Auteur (schrijver libretto, scenario) Vincent Bijlo 2022/2023 10 december 2022
De teen Uitvoerende Remco Campert & Jan Mulder 1993/1994 3 november 1993
Nieuwe herinneringen Uitvoerende Remco Campert & Jan Mulder 1994/1995 26 oktober 1994 René Vallentgoed
De tekenlerares Uitvoerende Remco Campert & Jan Mulder 1995/1996 29 oktober 1995 René Vallentgoed
Tot zoens Uitvoerende Mulder & Chabot Campert 2009/2010 30 september 2009 Freek de Jonge

Werk

Nadat Campert het lyceum verlaten had, voorzag hij een paar jaar in zijn levensonderhoud met het schrijven van reclameteksten en vertalingen. In 1950 probeerde hij in Parijs op straat zijn bundeltje Ten lessons with Timothy te slijten, gebaseerd op het gelijknamige album van Dizzy Gillespie (oplage 25 stuks).

Voorjaar 1950 richtte hij met Rudy Kousbroek het tijdschrift Braak op. In juli van hetzelfde jaar werd de redactie uitgebreid met Lucebert en Bert Schierbeek. Net als het door Simon Vinkenoog opgerichte blad Blurb fungeerde Braak als platform voor experimentele dichters. Na het verschijnen van de bloemlezing Atonaal in 1951, onder redactie van Vinkenoog, werden de deelnemende dichters, waaronder ook Gerrit Kouwenaar, Jan Elburg en Hugo Claus, aangeduid als de Vijftigers. Hoewel ze zichzelf niet als groep zagen en geen manifest publiceerden of gemeenschappelijke visie op literatuur hadden, waren zij allen in verzet tegen de literaire traditie en deelden zij het besef dat een nieuwe poëzie aan het ontstaan was. Campert was de minst experimentele dichter en gold als 'de meest verstaanbare Vijftiger'.

Remco Campert leest voor uit eigen werk op een gedichtenmiddag ter ere van zijn 80e verjaardag. Athenaeum Boekhandel Amsterdam, 15 augustus 2009

Begonnen als dichter, ging hij in de jaren vijftig uit geldgebrek cursiefjes schrijven voor tijdschriften als Podium, Vrij Nederland, Tirade en Het Parool. In de jaren zestig werden zijn verhalen steeds langer en publiceerde hij ook romans. Zijn werk bevat veel autobiografische elementen en is vaak cynisch of ironisch. In de jaren zeventig voelde hij een fysieke afkeer van het schrijven en publiceerde hij vrijwel niets nieuws. Wel ontving hij in 1976 de P.C. Hooft-prijs voor zijn poëzie. In het juryrapport staat hierover: 'Het hele poëtische oeuvre van Remco Campert overziend, is de jury onder de indruk gekomen van de persoonlijke kroniek van de jaren 1950-1970 die erin is neergeschreven. De hachelijke en belachelijke feiten van deze levensperiode zijn door de dichter onvergetelijk geboekstaafd.' Er kwam pas in 1979 een einde aan zijn writer's block met de dichtbundel Theater en de verhalen in Na de troonrede.

Zijn prozawerk is bij een groot publiek populair, dankzij de grote toegankelijkheid van zijn werk. Met name Het leven is vurrukkulluk en Tjeempie! of Liesje in luiletterland, een persiflage op de pornografische roman, waarin karikaturen van Nederlandse auteurs zijn verwerkt, komen veel voor op eindexamenlijsten van scholieren.

Zijn werk Het gangstermeisje werd in 1966 verfilmd door Frans Weisz. In 1976 verscheen de film Alle dagen feest, een vierluik geregisseerd door Ate de Jong, Otto Jongerius, Paul de Lussanet en Orlow Seunke, gebaseerd op de verhalen Alle dagen feest, Een ellendige nietsnut, Hoe ik mijn verjaardag vierde en Op reis.

Van 1989 tot 1995 las Campert met Jan Mulder en Bart Chabot in theaters voor uit eigen werk. Bart Chabot deed mee tot en met 1991. Van 1996 tot 2006 schreef Campert samen met Mulder een gezamenlijke column op de voorpagina van De Volkskrant, CaMu geheten, waaraan zij om beurten een bijdrage leverden.

Bibliografie

Literaire prijzen

  • 1953 - Reina Prinsen Geerligsprijs voor Berchtesgaden
  • 1955 - Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam voor Gedicht met een moraal
  • 1956 - Jan Campertprijs voor Met man en muis en Het huis waarin ik woonde
  • 1958 - Anne Frank-prijs voor Vogels vliegen toch
  • 1959 - Prozaprijs van de gemeente Amsterdam voor De jongen met het mes
  • 1960 - Prijs van de Amsterdamse Kunstraad voor De jongen met het mes
  • 1976 - P.C. Hooft-prijs voor zijn poëtisch oeuvre
  • 1987 - Cestoda-prijs
  • 2011 - Gouden Ganzenveer

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. ↑ Remco Campert: een jongen van vijfenzeventig, Coen Verbraak, Vrij Nederland, 24 juli 2004
  2. ↑ Parool. "Schrijver en dichter Remco Campert (92) overleden." 4 juli 2022.

Bronnen



Overgenomen van "https://theaterencyclopedie.nl/w/index.php?title=Remco_Campert&oldid=2944741"