Joop van den Ende: Biografie - De sterren

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Logo eenlevenlangtheater2.jpg

Portret Joop van den Ende. Herkomst: privécollectie.

Eenlevenlangtheater Joop van den Ende:

De sterren

De personalityshows vormen misschien geen constante in de theatercarrière van Joop van den Ende, maar de personalities doen dat wel. De producent heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij gelooft in het sterrensysteem. En mocht een voorstelling onverhoopt geen sterbezetting kennen, dan worden de spelers wel tot ster gemaakt. Bij het uitbrengen van Les Misérables ontbraken de echte publiekstrekkers, bijvoorbeeld. Daarom zag Joop van den Ende Simone Kleinsma en Paul de Leeuw graag toegevoegd aan de show. Simone Kleinsma werd in allerijl door de producent opgetrommeld om auditie te doen en werd aangenomen. Paul de Leeuw moest langer wachten om toegelaten te worden. Het Londense creatieve team dat de audities voorzat, vond De Leeuw aanvankelijk te jong voor de rol van louche herbergier Thénardier. Het kostte De Leeuw drie audities om de selectiecommissie te overtuigen van zijn kunnen. Van tevoren stond al vast dat Kleinsma en De Leeuw de tournee van Les Misérables vroegtijdig moesten verlaten en daarom werd een plan in werking gesteld waardoor de sterstatus van de andere hoofdrolspelers in korte tijd aanzienlijk vergroot werd. Vanaf dat moment waren ook Bill van Dijk, Pia Douwes, Joke de Kruijf, Vera Mann, Danny de Munk, Henk Poort en Ernst Daniël Smid begrippen in musicalland. Joop van den Ende: "We hebben de hoofdrolspelers in Les Misérables door een stuk commercie en publiciteit in korte tijd uitgebouwd tot belangrijke mensen. Ik ben ervan overtuigd dat je sterren moet maken, die ontstaan niet zo maar."

Een paar jaar eerder al had Simone Kleinsma de kans gekregen tot ster uit te groeien. Joop van den Ende had zoveel vertrouwen in haar talent dat ze klaargestoomd werd voor het grotere werk in het theater. Het klaarstomen bestond er vooral uit dat Kleinsma een begrip moest worden bij het grote publiek. Voorafgaand aan de hoofdrol in de musical Sweet Charity speelde ze daarom eerst mee in de André van Duin Revue 100 jaar Carré en wist ze zich verzekerd van een eigen televisieshow. De trouw van Van den Ende aan Simone Kleinsma is door de jaren heen groot gebleken. In nauw overleg werd steeds geschikt repertoire gezocht en toen ze door persoonlijke omstandigheden niet in staat was de geplande hoofdrol te spelen in Chicago, werd de musical net zolang uitgesteld tot Simone Kleinsma wel van de partij kon zijn.

Joop van den Ende en Willem Nijholt na de première van Miss Saigon, 1996. Foto: onbekend.

Joop van den Ende: "Ik heb altijd geprobeerd mensen aan me te binden door goed voor ze te zorgen. Regelen dat er geschikt repertoire is, dat ze een stem hebben in de keuze van de regisseur en de medespelers, dat ze kunnen meebeslissen over het affiche en dat ze een goed tot zeer goed salaris verdienen. De persoonlijke begeleiding die ik vroeger gaf, kan nu - door de grootte van het bedrijf - helaas niet meer. Maar in de periode naar de première toe probeer ik er zoveel mogelijk te zijn. Aan de andere kant heb ik zelf ook steun gezocht bij de mensen die ik contracteerde. Ik heb me in de praktijk ontwikkeld door veel te kijken en luisteren naar de mensen met wie ik samenwerkte. Mary Dresselhuys is bijvoorbeeld iemand waar ik ontzettend veel van geleerd heb. Wij proberen als theaterproductiebedrijf op dit moment niet zozeer een stal vol artiesten te hebben. Het wordt namelijk steeds belangrijker om een voorstelling optimaal te casten en niet opgescheept te zitten met verplichte nummers, die ook nog van werk voorzien moeten worden. Ik heb wel een aantal mensen die ik zo bijzonder vind dat ik daar graag wat extra's voor wil doen. Naast Simone zijn dat bijvoorbeeld Anne-Wil Blankers, Stanley Burleson, Pia Douwes, Mariska van Kolck, Tony Neef en Willem Nijholt. Maar ze zijn vrij om te gaan en staan waar ze willen. Ik wil niet alles en iedereen afblokken voor onze concurrenten. Dat zou ongezond zijn voor het theater."

Een belangrijke rol bij Joop van den Ende Theaterproducties is weggelegd voor casting director Marianne van Wijnkoop. Zij ziet het niet alleen als haar taak om iedere productie te voorzien van de juiste spelers, ook komt ze graag met verrassingen. Het liefst trekt ze blikvangers uit onverwachte hoek aan. Zo werden bijvoorbeeld Henk Poort, Mathilde Santing, Peter Faber, Leontine Ruiters en Arjan Ederveen uit hun vertrouwde omgeving van opera, muziek, toneel en televisie gehaald om de hoofdrol te gaan spelen in een Van den Ende-musical.

De tekst op deze pagina is grotendeels afkomstig uit 'Koopman in illusies - 30 jaar Joop van den Ende Theaterproducties' van Hilde Scholten (Theater Instituut Nederland 2000)