Ted Brandsen
Naam | Ted Brandsen |
---|---|
Geboortedatum | 1959 |
Geboorteplaats | Kortenhoef |
Beroep | Danser, Choreograaf, Artistiek leider |
Discipline | Dans |
Trefwoorden | Ballet |
Externe databases: | |
IMDb | |
VIAF |
Biografie
Ted Brandsen (1959) is een Nederlandse danser, choreograaf en Artistiek leider. Hij danste van 1981 tot 1991 bij Het Nationale Ballet. In 1985 zette hij daar zijn eerste schreden op het pad van de choreografie in de jaarlijkse choreografieworkshop. In de jaren die volgden creëerde hij werk voor diverse Nederlandse dansgezelschappen.
In 1991 stopte hij met dansen en ging hij zich geheel richten op het choreograferen. In 1992 maakte hij Four Sections, dat in 1992 werd onderscheiden met de Perspectiefprijs, een aanmoedigingsprijs voor jonge kunstenaars. Voor Het Nationale Ballet maakte hij daarna Crossing the Border (1993), Blue Field (1995) en Bach Moves (1995).
Werk van Brandsen staat op het repertoire van vele buitenlandse gezelschappen, waaronder het Istanbul Staatsballet, het Ballet-Théâtre de Bordeaux, het Israel Ballet, het DonauBallett, het Nationale Ballet van Portugal, het Amerikaanse Ballet West en Les Ballets de Monte-Carlo; en van de Nederlandse gezelschappen Introdans en de voormalige Djazzex jazz dance company. Ook maakte hij werk voor het Fonds voor de Kunst, het Haagse CaDance Festival, het Holland Dance Festival (Den Haag) en NOS televisie.
In 1998 volgde Brandsens benoeming tot artistiek directeur van het West Australian Ballet in Perth. Hij maakte er vele werken, waaronder Carmen (2000, Australian Dance Award for Choreography) en Pulcinella (2001).
Begin 2002 keerde Brandsen terug naar Het Nationale Ballet, aanvankelijk in de positie van adjunct artistiek directeur en huischoreograaf. In juli 2003 volgde hij Wayne Eagling op en werd hij benoemd tot artistiek directeur van het gezelschap.
Sinds zijn terugkeer creëerde Brandsen Light Journey (2002), Body (2004), Vuurvogel (2004), Stealing Time (2006) en Hallelujah Junction (2007). Bovendien werden zijn succesvolle ‘Australische’ balletten Carmen en Pulcinella aan het repertoire toegevoegd.
In februari 2008 was de première van het avondvullende ballet Coppelia, een eigentijdse versie van het ballet van Marius Petipa en Arthur Saint-Leon. Later dat jaar maakte hij In Between voor het programma In Space, waarin negen choreografen samenwerkten. In 2010 maakte Ted Brandsen op verzoek van de Nederlandse Dansdagen het duet Duo. In 2011 maakt Brandsen de nieuwe choreografie Raï voor het programma Present/s (2).
In september 2014 werd Brandsen door Dansersfonds '79 onderscheiden met de Prijs van Verdienste.
In september 2017 kreeg hij een Duif voor de vrede van de vredesorganisaties PAX voor zijn bijzondere initiatieven om de vrede in de wereld te bevorderen.
Theater CV
Ted Brandsen heeft bijgedragen aan 79 productie(s).
Ted Brandsen heeft gewerkt in de volgende functies:
- Choreografie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Regie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Decor - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Instudering - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Kostuums - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Ted Brandsen heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
2015: Choreografie Mata Hari
Het turbulente leven van de Nederlandse spionne én danseres Mata Hari staat centraal in een grootschalige nieuwe productie in 2015/2016 van eigen makelij bij Het Nationale Ballet. Het ballet wordt gecreëerd door artistiek directeur en choreograaf Ted Brandsen. Tarik O’Regan, een van de toonaangevende Briste componisten van dit moment, maakt speciaal voor Mata Hari een nieuwe compositie. Voor het decorontwerp is het veelgeprezen ontwerpersduo Clement & Sanôu uitgenodigd en Francois-Noël Cherpin maakt de kostuums. Met librettiste Janine Brogt werkt Brandsen aan een scenario waarin Mata Hari’s leven in filmische scènes tot leven wordt gebracht.
Prijzen
- In 1992 ontving Ted Brandsen de Perspectief prijs
- In 2002 ontving Ted Brandsen de Australische Dance Award for Choreography voor zijn succesvolle productie Carmen.
- in 2019 ontving Ted Brandsen de Amsterdamse Prijs voor de Kunst in de categorie ‘ Bewezen Kwaliteit’
Bronnen