Monument voor een gestorven jongen - Het Nationale Ballet - 1965-06-19

Titel	Monument voor een gestorven jongen
Producent	Holland Festival
Co-productie met	Het Nationale Ballet
Discipline	Dans
Onderwerp	Modern ballet
Premièredatum	19 juni 1965
Seizoen	1964/1965, 1968/1969, 1979/1980, 1990/1991, 1999/2000, 2001/2002, 2008/2009
Locatie	Stadsschouwburg (1894), Amsterdam
Plaats	Amsterdam
Opmerkingen	Jan Boerman: Alchemie 1961, elektronische muziek.

Bron: Theatercollectie (Adlib)

Context

Aanvullende informatie over deze productie (indien beschikbaar)

Team

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:

• Muziek: Jan Boerman
• Choreografie: Rudi van Dantzig
• Decor: Toer van Schayk
• Kostuums: Toer van Schayk
• Licht: Toer van Schayk
• Licht: Hermann Markard
• Fotografie: Jorge Fatauros
• Fotografie: Siegfried Regeling
• Fotografie: Atelier voor Beeldende Kunst
• Fotografie: Ger J. van Leeuwen
• Fotografie: Hans van den Busken
• Fotografie: Maria Austria

Informatie

Monument voor een gestorven jongen is een ballet gechoreografeerd door Rudi van Dantzig. Het ballet werd uitgevoerd door Het Nationale Ballet en de voorstelling werd voor de eerste keer gepresenteerd in het kader van en door het Holland Festival.

Bij de première werd dit ballet als schokkend ervaren door de destijds controversiële thematiek: homoseksualiteit. Vanwege de shockerende reputatie van het ballet wilden sommige buitenlandse theaters het niet op het programma zetten.
Seizoen: 1964/1965;1968/1969;1979/1980;1990/1991;1999/2000;2001/2002;2008/2009

Team

Choreografie: Rudi van Dantzig
Kostuums: Toer van Schayk
Decorontwerp: Toer van Schayk
Lichtontwerp: Hermann Markard
Muziek: Jan Boerman

Rolverdeling

uit seizoen (1964/1965):
o.a. Toer van Schayk, José Lainez, Christine Anthony, Danny Navon, Jean Atkinson, Yvonne Vendrig, Benjamin Feliksdal.
uit seizoen (1990/1991):
Clint Farha, Reinbert Martijn, Rachel Beaujean, Leo Besseling, Marta Reig Torres, Valerie Valentine, Robert Bell, Jean-Luc Beaupère, Arend van Hoorn, Sabrino van der Kamp, Giuseppe de Ruggiero, Brenda Bood, Anne-Elise Hampton, Denise Mitsche, Maartje Prince, Daniëlle Valk, Odette Witsel

Receptie

Er zijn veel krantenartikelen en recensies verschenen naar aanleiding van Monument voor een gestorven jongen. Wat opvallend is bij het analyseren van deze recensies en krantenartikelen is dat verschillende schrijvers anders om zijn gegaan met het benoemen van homoseksualiteit, terwijl homoseksualiteit in de voorstelling juist heel expliciet naar voren komt. Zo benoemen sommige schrijvers het woord homoseksualiteit heel expliciet, om hiermee te benadrukken dat homoseksualiteit iets is wat in de jaren '60 niet in de samenleving zou passen. Andere schrijvers houden het juist heel impliciet, door het woord homoseksualiteit niet te noemen, maar enkel vage omschrijvingen te geven. Er is echter wel te stellen dat het over homoseksualiteit gaat. In vrijwel alle krantenartikelen wordt de hoofdpersoon uit Monument voor een gestorven jongen omschreven als ‘een verwarde jongen met geestelijke problemen dankzij zijn turbulente jeugd,’ wat een indicatie geeft van de kijk op homoseksualiteit in de jaren '60.

Dit staat in contrast met de acceptatie van homoseksualiteit binnen de balletwereld zelf in die periode. Homoseksualiteit was eerder de norm dan de uitzondering. Hier werd ook open over gesproken tussen de dansers en choreografen, zoals onder andere door Rudi van Dantzig zelf. Zijn persoonlijke ervaringen waren ook de inspiratiebron voor dit ballet.

Bronnen

• Productiedatabase
• Archief Holland Festival