Zeur Niet! Zaal 5 - Protest! - Onrust rondom Madam
.png)
Klik op onderstaande links om naar één van de zalen te gaan.
- Zeur Niet! Hoofdpagina
- Zeur Niet! Zaal 1 - Introductie met hoogtepunten uit de musicalgeschiedenis
- Zeur Niet! Zaal 2 - Heerlijk duurt het langst
- Zeur Niet! Zaal 3a - De makers van de musicals
- Zeur Niet! Zaal 3b - En nu naar bed
- Zeur Niet! Zaal 3c - Wat een planeet
- Zeur Niet! Zaal 4 - Foxtrot
- Zeur Niet! Zaal 5 - Protest! - Onrust rondom Madam
- Zeur Niet! Zaal 6 - Madam
- Zeur Niet! Zaal 7a - De dader heeft het gedaan
- Zeur Niet! Zaal 7b - Ping ping
- Zeur Niet! Zaal 8 - De nalatenschap van Schmidt/Bannink
- Zeur Niet! Zaal 9 - Professionalisering van de musical
- Zeur Niet! Overzicht video-interviews
- Zeur Niet! Colofon
Zaal 5 - Protest! - Onrust rondom Madam
De musicals van Annie en Harry vallen op door hun altijd maatschappijkritische en vaak provocerende inhoud. Met hun actuele thema’s geven ze een goed beeld van de tijdsgeest. Soms maakt dat veel los, zoals bij de vijfde musical Madam (1981). Annie komt op het idee door de nationale anti-pornoprotesten van 1980. Feministen demonstreren tegen pornografie, die zij zien als een vorm van vrouwenhaat. ‘Ik dacht, als je nou anti-porno bent, ben je dan ook anti-hoeren?’ reageert Annie.
In Madam zet ze prostituees en lesbische feministen naast elkaar, met de bedoeling beide groepen te karikaturiseren. De feministen komen er beduidend slechter vanaf. Madam roept veel kritiek op. Het Warm Lesbies Front protesteert met spandoeken voor het theater en deelt pamfletten uit aan bezoekers. Kritische toeschouwers sturen ingezonden brieven naar de krant en de Front-aanhangers uiten hun ongenoegen in een open brief aan Annie. Die vindt het vooral stompzinnig: ‘Als je dit soort spot en ironie niet kan begrijpen, blijf er dan van af’.
Foto: David Hup.
Foto: David Hup.
Foto: David Hup.
Foto: David Hup.
Hun hebben de macht
Voordat Annie begint met schrijven gaat ze op veldonderzoek. In het chique bordeel Yab Yum gaat ze in gesprek met prostituees én feministen. ‘Ik zat daar die avond als voorzitster van een plattelandsvrouwenvereniging met twee partijen. Er vielen harde woorden over en weer. Een van de feministes riep bijvoorbeeld over de mannen: “Hun hebben de macht, hun hebben de poen”. […] Ik dacht: hun? Waarom hun? “Ja” zei een van die feministes. “Wij vinden ‘zij’ een veel te mooi woord voor mannen”. Kijk, toen had ik ook meteen de titel voor een heel mooi liedje dat nu in de musical voorkomt’.
Het lied wordt opgezet als protestnummer van de militante feministen. Prostituee Anita probeert met hen mee te doen maar houdt steeds de verkeerde borden omhoog. Daardoor vormen die de boodschap: ‘Minder macht, meer verkracht’ en wordt het geheel een belachelijke vertoning.
- Het nummer Soort bij soort en scriptfragmenten. Sommige radicale feministen vinden dat je de keuze moet maken om lesbisch te zijn, als een politieke beslissing, gericht tegen de mannelijke onderdrukker. Annie kan zich moeilijk in hen verplaatsen, maar verwerkt het gegeven toch. Haar lesbische feministen zijn niet erg subtiel. In ‘Soort bij soort’ bezingen zij de lesbische liefde. In het script schrijft Annie: ‘Het wordt een erotische verstrengeling van zeven vrouwen’.