Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Verhaal

In een zestien nummers tellend programma worden verschillende onderwerpen aangehaald, waaronder ook "Ik ben niet zo'n meisje dat lift", "Tieners van toen", "Toekomstmuziek" of "De kleine soldaat". In het programmaboekje stelt Wim Kan dat "het cabaret leeft bij de gratie van de actualiteit" en dat je nooit iets belachelijk kan maken, wat al niet een klein beetje belachelijk is: hieruit blijkt enige vorm van maatschappijkritiek. Kan huldigt echter minister Luns, die zijn voorstelling bezoekt, en draagt zijn publiek op hetzelfde te doen. Kan ontvangt zelf ook kritiek: hij schrijft over boze mensen en de mensen die hij heeft "gekwetst".

Context

De voorstelling "Herexamen" van het ABC-cabaret is een jubileumviering van het 25-jarig bestaan van het gezelschap.

Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:




    Rolverdeling en uitvoerenden

    NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.


        Muzikale uitvoering: Ru van Veen en Kees Vlak

        Vastlegging


        Recensie

        Recensies over de voorstelling zijn louter positief. Velen stellen dat Kan voor zijn herexamen is geslaagd (volgens de Haagsche Courant en Groene Amsterdammer zelfs cum laude). Er wordt met name ingegaan op het feestelijk karakter van de voorstelling, deze gaat wel over de actualiteit, maar op een positieve manier, er is geen kritische noot in te bekennen. Wim Kan zorgt ook dat zij die nog niet in een feestelijke stemming zijn dat snel worden door de ‘geliktheid’ van zijn voorstelling die “klinkt als een klok.” (Het Vaderland, 15 augustus 1961).


        Afbeelding


        Bronnen