John Kraaijkamp: Volgens anderen
Eenlevenlangtheater John Kraaijkamp:
- Homepage Eenlevenlangtheater John Kraaijkamp
- Biografie
- Repertoire
- Audio
- Video
- Volgens John Kraaijkamp
- Volgens anderen
- Colofon
Volgens anderen
Sommigen uit de omgeving van John Kraaijkamp sr. hebben zich in de loop der tijd in de media uitgelaten over hun visie op Kraaijkamps carrière, werkwijze en karakter. Hun blik biedt vaak een net iets andere invalshoek.
Hieronder vindt u enkele veelzeggende citaten.
Volgens Ellissigne Kraaijkamp
Dochter Ellissigne Kraaijkamp over haar vader:
"Als klein kind zag ik mijn vader in Antwerpen optreden tussen de bierdrinkende Belgen. Ze hadden nauwelijks oog voor wat de artiesten aan het doen waren. Op een gegeven moment krijgt mijn vader tijdens een sketch een emmer water over zijn hoofd gegooid en wordt hij met eieren bekogeld. De zaal sloeg dubbel van het lachen. Maar ik werd enorm verdrietig en begon zachtjes te huilen. Mijn vader zag dat vanuit zijn ooghoek en midden in het tumult zond hij me een blik waarmee hij wilde zeggen: Ik weet wat je denkt, kind. 't Spijt me, maar dit is nu eenmaal mijn werk. Dat moment zal ik nooit vergeten."
Geciteerd uit Panorama, 16 december 1988.
Volgens John Kraaijkamp jr.
Zoon John jr. over zijn vader John sr.:
"Het belangrijkste in onze relatie is dat wij elkaar als mens accepteren. Natuurlijk hebben we onze problemen gehad, maar die hebben we uitgesproken. Daardoor zijn we naar elkaar toegegroeid. In de jaren vlak na de scheiding van mijn ouders zijn we een tijdje uit elkaar geweest. Op mijn vijftiende ben ik naar hem toegegaan. En ik heb tot mijn achttiende bij hem gewoond. Een fantastische tijd, hoewel we ergens op een zolderkamertje in Amsterdam woonden. Ik met mijn ontluikende seksualiteit, mijn eerste stappen in de liefde. Veel jongens hebben dat niet zo relaxed onder de neus van hun vader kunnen doen als ik. Het gaf me toen al het gevoel dat het belangrijk is een vader te hebben die je serieus neemt, die je begrijpt en die zichzelf niet op een voetstuk plaatst. Hij heeft als vader nooit gezegd: Zo moet het, zo hoort het, zo denk ik erover. Altijd kreeg ik de ruimte om zelf dingen te ontdekken, zelf een mening te vormen."
Geciteerd uit: Panorama, 16 december 1988
Volgens John Kraaijkamp jr.
In zijn column over vaderdag schrijft journalist Jan Paalman op 17 juni 2006 over verschillende types vaders. Hij laat John Kraaijkamp jr. aan het woord over zijn vader:
"Hij was altijd solidair met me" zegt junior van senior. Toen junior vier was deed hij mee aan een toneelstukje. "Toen heb ik achter de coulissen mijn piemeltje laten zien aan een meisje in de klas. De juf had dat gemerkt en ik had ontzettend op mijn donder gekregen. Daar was ik erg van in de war geraakt. Zo erg dat ik thuis niet meer wilde eten en nergens over wilde praten. Mijn vader is toen met me naar school gegaan, waar de jufrouw het hele verhaal gechoqueerd vertelde, waarop hij, waar ze bij stond, tegen me zei: “Wat denk je, zal ik dan nu maar mijn piemel aan de jufrouw laten zien?” Toen heeft hij me meegenomen en een andere school gezocht."
bron: website Jan Paalman, column 17 juni 2006
Volgens Rijk de Gooyer
In café Pigalle, om de hoek van het Rembrandtplein in de Reguliersdwarsstraat, zag Rijk de Gooyer midden jaren vijftig John Kraaykamp voor de eerste maal optreden.
"Wat die man deed, dat was fantastisch. Muzikaal, scherp, eigen, níéuw! Tegenwoordig zou je zeggen een stand-up comedian. Hoewel, hou toch op! Gewoon, een komiek. Een vákman. Ik was onder de indruk en ontmoedigd tegelijk: daar kwam ik dus nooit overheen. Op een tweede avond dat ik vrij was, ben ik nog eens gegaan en heb ik hem aangesproken. Johnny Kraaykamp was de naam."
Bron: Rijk. De negen levens van De Gooyer van Stijn Aerden en Klaas Vos (Amsterdam 2005)
Volgens Rijk de Gooyer
Zowel Johnny Kraaykamp als Rijk de Gooyer schuwden de alcohol niet. Later zou Johnny de alcohol compleet afzweren, maar in de tijden van hun samenwerking dronk hij nog regelmatig. Rijk leek er beter tegen te kunnen dan Johnny. Hij herinnert zich over de periodes waarin de alcohol bij Johnny de overhand had:
"In een kroeg vond je hem meestal onder het biljart, gerieflijk op zijn zij. Maar hij kon ook makkelijk een week spoorloos zijn. Dan werd ik opgebeld dat ze mijn vriend gevonden hadden, total loss, in een café in Antwerpen. Of ik hem maar even wilde komen halen? Op den duur was dat niet meer te doen. Slaande ruzie hebben we er over gehad."
Geciteerd uit: Rijk. De negen levens van De Gooyer van Stijn Aerden en Klaas Vos (Amsterdam 2005)
Volgens Kees van Kooten
Kees van Kooten schreef regelmatig teksten voor de televisieshows van Johnny & Rijk.
"Het gekke is dat er altijd wordt gezegd: "Die Johnny en Rijk zijn fantastisch, maar die klote-teksten altijd" En daarmee zijn ze niet fantastisch. Ze zouden moeten zeggen: we gaan een maand naar Engeland, want daar zijn tientallen jongens die het kunnen, we zoeken er een uit, via de KRO laten we een contract met hem maken en hij gaat voor ons schrijven, die gaat een lijn uitzetten. Want hoe fantastisch en aardig en goed ze ook zijn, als duo vind ik ze erg ongedisciplineerd. Ik heb de indruk dat de werking van het duo ze in principe niet zo interesseert: als het er maar is."
Geciteerd uit: Vrij Nederland, 24 februari 1973
Volgens Kees van Kooten
Kees van Kooten schreef regelmatig teksten voor de televisieshows van Johnny & Rijk. In 1974 schreef hij het scenario voor een speelfilm voor het duo: Geen Paniek. De film werd geen succes. Dat lag volgens Van Kooten niet aan de komische talenten van Johnny & Rijk:
"Komies Zijn is leuker dan Komies Doen. Zowel Johnny als Rijk zijn zó komies, dat ze helemaal niet komies hoeven te Doen om toch samen een film te maken waar smakelijk en ontspannen om te lachen valt. In De Inbreker noch in Naakt Over de Schutting hoefde Rijk volgens het script Komies te doen en toch was hij bij tijd en wijle verschrikkelijk leuk. Als iemand nu dus maar eens op het idee kwam dat werkelijk grote komieken als Johnny en Rijk veel akseptabeler funktioneren in een domweg Goed scenario dan in een Leuk script: de Lach brengen beide heren zelf wel mee. Daarom kun je ook niet zeggen dat oorspronkelijke scenarioos per definitie beter zouden zijn dan bewerkte verhalen. Als het maar Goed is."
Bron: De Revisor, eerste jaargang nr. 9/10, december 1974 (Amsterdam), via de website www.kootenbie.nl
Volgens Lex Daniëls
Galeriehouder Lex Daniëls was een goede vriend van John Kraaijkamp. Samen deelden ze hun liefde voor voetbal, lekker eten en het theater.
"Hij wil van mij altijd graag weten hoe ik zijn voorstelling vind, omdat hij weet dat ik het ook zeg als het klote is. Kraaijkamp kent natuurlijk ontzettend veel mensen, maar hij heeft weinig echte vrienden. Ik heb de indruk dat hij zijn privé-leven bewust afschermt. Er zijn natuurlijk veel mensen die hem opzoeken om wat hij heeft bereikt, niet om wie hij is. Als vrienden staan we midden in de nacht voor elkaar klaar. Humor is daarbij een belangrijke basis. Ik herinner me nog dat ik vlak na een zware operatie in het ziekenhuis lag en dat Kraaijkamp als verpleegster binnenkwam om me op te vrolijken. Ik kreeg pijn van het lachen; dat soort geintjes flikken we elkaar graag."
Geciteerd uit: Panorama, 16 december 1988
Volgens John van de Rest
Producent en regisseur John van de Rest werkte zowel in het theater als voor televisie regelmatig samen met Johnny Kraaijkamp sr. In een interview met Panorama van 16 december 1988 zegt hij over Kraaykamp:
"John Kraaijkamp is momenteel de enige acteur in Nederland, die èn de intellectueel èn het volk aanspreekt. Ik heb in mijn vak zelden iemand meegemaakt die zo veelzijdig is. Maar zoals alle groten is hij erg kwetsbaar. Hij is snel uit z'n ritme als iets hem in zijn persoonlijk leven tegenzit. Als bij wijze van spreke z'n hondje ziek is, kan hij al van de kaart zijn - laat staan bij iets ernstigers. Dan kan je het repeteren wel afschrijven. Het wordt een rampdag. John is overgevoelig en zo benadert hij ook zijn rollen. Als hij vanuit zijn gevoel een rol kan spelen, komt hij tot grote prestaties."
Volgens John van de Rest
Producent en regisseur John van de Rest werkte zowel in het theater als voor televisie regelmatig samen met Johnny Kraaijkamp sr., waaronder de televisieserie Laat maar zitten:
"John is een komisch acteur. Hij wil niet leuk zijn, hij is het. Tijdens de opnamen hebben we vreselijk veel lol gehad. Je ziet het bij John aan zijn ogen, beginnen die op een bepaalde manier te knipperen, dan wordt het lachen. Er zijn dan ook heel wat opnames de mist in gegaan. Daarvan maken we een negende aflevering. Allemaal 'bloopers'."
Geciteerd uit: onbekende televisiegids, 5 oktober 1988
Volgens Henk Peeters
Henk Peeters was een jarenlange visvriend van John Kraaykamp.
"Als hij vist is hij bepaald geen grappenmaker. Natuurlijk is hij altijd in voor een dolletje, maar er kan tijdens het vissen vaak geen glimlach af. Hij gaat uiterst serieus te werk, wil van alles het beste hebben: het beste aas, de nieuwste hengel. Hij rust niet voordat hij ook met vissen de perfectie heeft bereikt. Een tijdje geleden visten we naar snoekbaars op het IJ. Kraay ving maar twee baarzen: daar had hij zwaar de pest over in. Hij is iemand die niet genoegen neemt met een tweede plaats. Niet in zijn werk en niet in zijn hobby."
Geciteerd uit: Panorama, 16 december 1988
Volgens Haye van der Heyden
Scenarioschrijver en acteur Haye van der Heyden zegt over het gastoptreden van Johnny Kraaijkamp sr. in Kinderen Geen Bezwaar, door de VARA uitgezonden op 6 januari 2007:
"Hij heeft een flinke rol in mijn leven gespeeld. Als acteur heb ik naast hem een grote rol in de sitcom Laat Maar Zitte van de VARA gespeeld. Daarna speelde hij Zaterdagavondcafé, een comedy die ik schreef, en een paar jaar geleden speelde hij de hoofdrol in mijn toneelstuk Gouwe Handjes. Hoogstwaarschijnlijk is zijn optreden in Kinderen Geen Bezwaar zijn laatste verschijning als acteur. Het was voor ons allen een fantastische week. Die ze ons nooit meer af kunnen nemen."
bron: website VARA
Volgens Franz Marijnen
Franz Marijnen was artistiek leider bij het RO Theater en hij vroeg Kraaijkamp de rol van Koning Lear te spelen in het gelijknamige toneelstuk. Deze rol zou een keerpunt betekenen in Kraaijkamps' carrière.
"Ik wist dat ze in Berlijn Koning Lear wilden spelen, maar dat 't om een of andere reden niet door kon gaan. Ik heb ze gebeld en gevraagd of ze die regie hier wilden doen. Alleen, de bezetting had ik toen nog niet. Ik ben over Lear gaan nadenken, en kon de goede man daarvoor almaar niet vinden. Tot ik thuis kom, de televisie aan zet en het laatste stuk van De verlegen versierder zie. Johnny Kraaijkamp in een monoloog met scheerzeep op z'n gezicht. Ik zag iets in dat gezicht waarvan ik dacht: Dit is Lear! Karge en Langhoff (de Duitse regisseurs van het stuk, red.) zijn hier geweest, ik heb ze videobanden met Kraaijkamp laten zien, we zijn bij hem op bezoek geweest, en dezelfde reactie: Een voltreffer!"
Geciteerd uit: Het Binnenhof, 2 december 1978
Volgens Ivo Niehe
Ivo Niehe maakte in 2006 een theatershow met John Kraaijkamp Sr. Over die voorstellingen zei hij in een interview:
"Het blijft spannend met John. Als ik voor de voorstelling in de kleedkamer kom, ligt hij vaak nog even op bed of roept dat hij geen zin heeft om zich te scheren, maar als het publiek er eenmaal is, wordt de motor gestart. Dan is hij in één klap veertig jaar jonger."
bron: website www.goedzo.com