Kees van Kooten
Wim de Bie (l.) en Kees van Kooten in Hadimassa (1970)
| Naam | Kees van Kooten |
|---|---|
| Volledige naam | Cornelis Reinier (Kees) van Kooten |
| Geboortedatum | 10 augustus 1941 |
| Geboorteplaats | 's-Gravenhage |
| Beroep | Cabaretier, Schrijver |
| Trefwoorden | Cabaret |
| Externe databases: | |
| DBNL | |
| IMDb | |
| VIAF |
Biografie
Kees van Kooten (1941) is een Nederlandse cabaretier en schrijver van o.a. het Lurelei Cabaret, maar heeft zich verder geconcentreerd op radio en televisie. Hij werkte voor de VARA met Wim de Bie, die hij al vanaf de schoolbanken kende, maakte met hem radioprogramma's als "Multiplex" en "Uitlaat" en televisieamusement. Bekend werd hun creatie "De Clichémannetjes". Zij werkten mee aan Fenklup en vormden vijf jaar lang de spil van het satirische programma "Hadimassa", veelal met eigen teksten. Bovendien waren zij actief op de Duitse televisie en voor TELEAC in een cursus Esperanto.
Koot en Bie
Van Kooten werd vooral bekend door zijn samenwerking met collega Wim de Bie. Met hem vormde hij het duo Koot en Bie dat jarenlang programma's voor de VPRO op televisie maakte. Hun samenwerking begon al op de middelbare school, het Dalton Lyceum. Hier hadden ze samen een cabaret ensemble opgestart met de naam Cebrah. De eerste programma's hadden de titels G.Rapsgewijs en Te hooi en te grap. Behalve televisieprogramma's maakte het duo ook tussen 1972 en 1985 de Bescheurkalender. Van Kooten schreef diverse boeken, zowel onder eigen naam als onder pseudoniemen. Gebruikte pseudoniemen waren Koot, Jan Blommers, Hans van Dek, Tj. Hekking, Heer Koot, Harry F. Kriele en Roman Tate.
Theater CV
Kees van Kooten heeft bijgedragen aan 16 productie(s).
Kees van Kooten heeft gewerkt in de volgende functies:
- BeeldtAf - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Regie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Producent - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Kees van Kooten heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Trivia
- Hij is een goede vriend van Humo-hoofdredacteur Guy Mortier en publiceert ook al sinds de jaren zeventig een wekelijkse column in Humo. Het blad spendeerde tijdens de jaren zeventig, '80 en '90 veel aandacht aan de programma's van Van Kooten en De Bie en prees hen, vooral ook omdat er in Vlaanderen geen equivalent van op televisie te vinden was. Andersom bewonderde Van Kooten Humo in die jaren omdat hij vond dat er in Nederland geen televisieblad te vinden was dat even goed was als Humo. Mortier figureerde ook ooit in een sketch van Van Kooten en De Bie als laborant. In een andere sketch toonden Van Kooten en De Bie ooit op televisie een nummer van Humo en verklaarden dat het "het beste blad aller tijden was", iets wat Mortier zelf "één van de ontroerendste momenten uit zijn leven noemde." Toen Mortier met pensioen ging in 2003 kwam Van Kooten een hommagetoespraak houden.
- In de stripreeks De Kiekeboes heeft hij in het album De taart een Cameo als verslaggever ter plaatse "Koos van Keeten".
- Zijn vrouw Barbara heeft in 2010 samen met de vrouw van Remco Campert, Deborah, een boek samengesteld van de brieven die de twee vriendinnen over en weer schreven getiteld C'est la vie.
Prijzen
- 1974 - Zilveren Nipkowschijf, samen met Wim de Bie
- 1977 - Zilveren Nipkowschijf, samen met Wim de Bie
- 1979 - Cestoda-prijs, voor het moeiteloos beoefenen van de Nederlandse taal in al haar genres.
- 1985 - Ere-Nipkowschijf, samen met Wim de Bie
- 1986 - G.W.J. Paagman-prijs, voor zijn gehele oeuvre.
- 1987 - (eerste) Publieksprijs CPNB
- 1998 - Gouden Beeld Carrière Award, samen met Wim de Bie
- 1999 - Groenman-taalprijs, voor radio-televisie-presentatoren die zich onderscheiden door hun taalgebruik
- 2000 - Littéraire Witte Prijs, voor de verhalenbundel Levensnevel
- 2004 - Gouden Ganzenveer, voor zijn uitzonderlijke bijdrage aan de Nederlandse geschreven cultuur
Twee Edisons en zes gouden platen voor diverse platen van het Simplisties Verbond.
Externe Links
Bronnen
- Acteurs- en Kleinkunstenaars-Lexicon van Piet Hein Honig, 1984
- Wikipedia