Wim Vandekeybus
| Naam | Wim Vandekeybus |
|---|---|
| Geboortedatum | 30 juni 1963 |
| Geboorteplaats | Herenthout |
| Beroep | Regisseur, Choreograaf, Acteur |
| Discipline | Dans |
| Trefwoorden | Moderne dans |
| Externe databases: | |
| IMDb | |
| VIAF | |
| RKD | |
| (LD) | Wikidata |
| Info | Waarde uit Wikidata |
|---|---|
| Titel: | Wim Vandekeybus (Q3569237) |
| Beschrijving: | Belgisch choreograaf en filmmaker |
| Afbeelding: | Wim Vandekeybus.jpg |
| Wikimedia Commons: | Niet beschikbaar |
| Geboortedatum: | 30 jun 1963 |
| Geboorteplaats: | |
| Overlijdensdatum: | Niet beschikbaar |
| Overlijdensplaats: | Onbekend |
| Wikimedia Commons: | Niet beschikbaar |
| Beroep(en) - WD: | Q2490358;
Q2526255; Q5716684; Q33999; Q28389; Q3387717; Q33231; Q3455803; |
| Beroep(en) - TE: | Choreograaf;
Onbekend; Danser; Acteur; Onbekend; Onbekend; Fotograaf; Regisseur; |
| VIAF id: | 84255777 |
| RKD artist id: | 342359 |
| IMDB artist id: | nm0888634 |
Biografie
Door zijn loopbaan heen week hij steeds verder af van de traditionele dansvoorstelling en integreerde hij daarin woord, beeld, dans en muziek. Samen met onder andere Anne Teresa De Keersmaeker is hij mee verantwoordelijk voor de bekendheid van België in de internationale wereld van hedendaagse dans.
Wim Vandekeybus debuteerde op de kunstscène als protegé van Jan Fabre. In 1985 had hij auditie gedaan en was geselecteerd als één van de twee naakte koningen in The Power of Theatrical Madness, waarmee hij gedurende twee jaar de wereld rondreisde.
Na twee jaar samenwerking trok Vandekeybus zich terug in Madrid en richtte in 1986 zijn eigen gezelschap Ultima Vez (Spaans voor "Laatste keer") op, met jonge, eerder onervaren dansers en werkte aan hun eerste productie.
Zijn activiteiten met de compagnie beletten hem overigens niet in ’85 en ’86 overal in Europa workshops te geven.
In 1987 ging Vandekeybus’ eerste stuk in première in Haarlem. What The Body Does Not Remember boekte heel snel grote internationale successen en leverde hem een jaar later de prestigieuze New Yorkse Bessie Award op.
1989 bracht een residentie in het Centre National de Danse Contemporaine d’Angers en een tweede voorstelling: “Les Porteuses de Mauvaises Nouvelles”, waarmee Vandekeybus weerom een Bessie Award wegkaapte. Een jaar later ging “The Weight of a Hand” in première in Parijs. De bijzonder productieve regisseur/choreograaf maakte ook nog de dansvideo “Roseland” en bereidde “Immer das Selbe gelogen” voor, waarvan hij in 1991 honderd voorstellingen speelde in zowat heel Europa, Canada, de VSA, Japan en Mexico.
Hij maakte in 1993 met enkele blinde dansers het stuk Her Body Doesn’t Fit Her Soul.
De kortfilm “Elba and Federico”, die in de productie een belangrijke rol speelde, kreeg in datzelfde jaar de Speciale Juryprijs op het Internationaal Filmfestival van Brussel.
Vanaf 1993 vervulden Vandekeybus en Ultima Vez een residentie in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS) te Brussel (tot 1999).
Vandekeybus maakte voor de KVS stukken als Alle Grössen decken sich zu en Bereft of a Blissful Union, en werkte in de daaropvolgende jaren met muzikanten als David Byrne en Marc Ribot, aan nieuwe voorstellingen. Hij kreeg diverse wereldwijde opdrachten (van de Israëlische Batsheva Dance Company, het Choreografisher Zentrum am Luzerner Theater). Ook Vandekeybus’ compagnie evolueert mee : “Scratching the Inner Fields”, uit 2001, liet een vernieuwd Ultima Vez zien, bestaande uit 5 internationale danseressen en twee actrices.
Van 2000 tot 2002 Wim Vandekeybus en Ultima Vez waren gast-dansgezelschap in het Teatro Comunale van de Italiaanse stad Ferrara.
In 2002 werd Wim Vandekeybus gevraagd door danser-choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui om voor hem een solo te creëren in het kader van "Le Vif du Sujet" op het Festival van Avignon.
In 2009 toert hij rond de wereld met zijn dansgroep Ultima Vez, waarbij Mauro Pawlowski (compositie, gitaar), Elko Blijweert (gitaar) en Jeroen Stevens (percussie) de muziek verzorgen.
Muziek is een zeer belangrijk en inherent onderdeel van zijn voorstellingen. Zo liet Vandekeybus muziek schrijven door onder andere Peter Vermeersch, Thierry De Mey, David Byrne, Marc Ribot, Eavesdropper en David Eugene Edwards.
Door de integratie van filmbeelden in zijn voorstellingen ontstaan vaak complexe relaties tussen film en scène.
Theater CV
Wim Vandekeybus heeft bijgedragen aan 33 productie(s).
Wim Vandekeybus heeft gewerkt in de volgende functies:
- Choreografie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Regie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Audiovisueel ontwerp - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Decor - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Licht - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Fotografie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Wim Vandekeybus heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Film
- 1990 : Roseland dansvideo
- 1992 : La Mentira, dansvideo
- 1993 : Elba and Federico, kortfilm
- 1994 : Mountains Made of Barking
- 1996 : Dust
- 1996 : Bereft of a Blissful Union
- 1997 : Body, Body on the Wall...
- 1999 : The Last Words
- 2000 : Inasmuch
- 2001 : Silver
- 2002 : In Spite of Wishing and Wanting
- 2005 : Blush
- 2007 : Here after
Externe Links
Bronnen