Er is nog geen biografie beschikbaar voor Piet Meerburg. Klik hier om de tekst toe te voegen (je moet hiervoor ingelogd zijn; je kunt je hier hier registreren).
Let op: mogelijk staat er verder op de pagina (onder het carrièreoverzicht) al wel een biografietekst; deze tekst kan dan door middel van eenvoudig “knippen en plakken” in het veld "biografie" worden gezet!
Theater CV
Piet Meerburg heeft bijgedragen aan 3 productie(s).
Piet Meerburg heeft gewerkt in de volgende functies:
- Co-producent - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Productie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Piet Meerburg heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
| Productie | Functie | Producent | Seizoen | Premièredatum | In regie van |
|---|---|---|---|---|---|
| Heerlijk duurt het langst | Co-producent |
Impresariaat John de Crane | 1965/1966 | 2 oktober 1965 | Henk van Ulsen, Guus Oster, Gordon Marsch |
| My Fair Lady | Productie | V.O.F. Productie My Fair Lady | 1960/1961 | 1 oktober 1960 | Paul Steenbergen, Sven Age Larsen |
| Ik slaap wel op de bank | Productie | POC BV | 1974/1975 | 27 september 1974 | Alan Barlow |
Piet Meerburg (1919 - 2010) was een belangrijk Nederlands verzetsstrijder betrokken bij het redden van Joodse kinderen, en een vooraanstaand theaterondernemer in Amsterdam.
Verzetswerk
Als student in Utrecht zette Meerburg samen met andere studenten het zogenaamde Utrechts Kindercomité op. Dit was een verzetsgroep (deze naam ontstond pas na de oorlog) die onderduikadressen verzorgde voor Joodse kinderen, meestal afkomstig uit de crèche tegenover de Hollandsche Schouwburg. Lid waren onder meer Geert Lubberhuizen en Hetty Voûte.
Meerburg onderhield contact met Walter Süskind, de beheerder van het verzamelcentrum voor Joden die waren opgeroepen voor deportatie, dat de Hollandsche Schouwburg toen was. Meerburg werkte daartoe ook samen met de kinderreddersgroep NV uit Amsterdam. Naar schatting, onder meer door onderzoeker Bert Jan Flim, moeten Meerburg en anderen ongeveer 500 tot 700 kinderen hebben gered, die voor een groot deel in Limburg of Friesland terechtkwamen. Gisela Wieberdink-Söhnlein, eveneens lid van de Utrechtse groep, stelt dat het er 1100 zijn geweest.
Na de oorlog heeft Meerburg altijd kritiek gehad op de Nederlandse regering in Londen, zoals hij die ook heeft herhaald in een televisieinterview met de VPRO, aan wie hij verweet te weinig informatie over het lot van de Joden te hebben doorgegeven, hoewel volgens Meerburg de regering al vroegtijdig op de hoogte was van de plannen van de nazi's voor de Jodenvernietiging. Meerburg claimde dat anders veel meer Joodse ouders bereid zouden zijn geweest hun kinderen voor onderduik af te staan.
Dr L. de Jong noemt in Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog Meerburg slechts in het voorbijgaan; meer recht werd hem gedaan door dr. A.P.M. Cammaert in zijn uitvoerige studie over het verzet in Limburg, Het verborgen front, dissertatie RUG 1994.
Bioscopen
Tijdens de oorlog richtte Meerburg in Amsterdam ook de studentenbioscoop Kriterion op. Dit theater wordt ook nu nog door studenten geëxploiteerd.
Na de oorlog heeft Meerburg van film en theater zijn beroep gemaakt. Zo was hij een van de oprichters van het Nederlands Historisch Filmarchief, de voorloper van het huidige Filmmuseum, en had hij daar in het eerste jaar ook de functie van directeur. Hij richtte ook een eigen bedrijf op, Meerburg Theaters, waarmee hij tientallen filmzalen in heel Nederland exploiteerde, en ook enkele in België. Uiteindelijk verkocht hij het bedrijf in 1984. Tegenwoordig zijn veel van deze bioscopen overgenomen door Pathé. Wel bleef Meerburg tot eind jaren negentig theater De Uitkijk in Amsterdam beheren.
Theaters
In de jaren vijftig was Meerburg, naast theaterexploitant, samen met Wim Sonneveld en Paul Kijzer, ook directeur van het Nieuwe de la Mar Theater. Meerburg bleef directeur en eigenaar tot in 1987 de gemeente Amsterdam de exploitatie van het dit theater overnam.
Onderscheiding
Voor zijn verzetswerk kreeg Meerburg onder meer de hoge Yad Vashem-onderscheiding. Meerburg is voor zijn werk op cultureel gebied door de hoofdstad onderscheiden met de Zilveren penning van de Stad Amsterdam bovendien werd brug 234 over het Hortesplantsoen naar hem genoemd.
Externe links
Bronnen