Marjol Flore
.jpg)
| Naam | Marjol Flore |
|---|---|
| Geboortedatum | 25 februari 1948 |
| Geboorteplaats | Amsterdam |
| Beroep | Acteur, Zanger |
| Discipline | Muziektheater |
| IMDb-profiel | 0282638 |
| VIAF-profiel | 311654682 |
Marjol Flore (1948) is een theatervrouw, zangeres en filmactrice met een Frans-Italiaans-Nederlandse achtergrond.
Biografie
Flore heeft een internationale opvoeding genoten. Na haar middelbare schoolopleiding in het buitenland kwam zij in 1965 via Albert Mol en Wim Ibo op de Kleinkunst Academie in Amsterdam. Reeds na een jaar ontdekte Ramses Shaffy haar en werd zij geëngageerd voor zijn 'Shaffy Chantate'.
Theater/Dans
Een chronologisch en daaronder een link naar een alfabetisch overzicht van de voorstellingen die in première zijn gegaan en waarin zij is opgetreden, alsmede naar haar overige bijdragen aan voorstellingen, voor zover geregistreerd in de Productiedatabase.
- Het alfabetisch overzicht van deze voorstellingen
- Idem de voorstellingen waarbij zij geregistreerd werd als auteur
- Idem de voorstellingen waarvoor zij geregistreerd werd als producent
Jaren zeventig
In de jaren zeventig werkte zij mee aan het eerste vrouwencabaret van Natascha Emanuels, Vrouwen, vrouwen, vrouwen, speelde zij een rol in de film Turks Fruit van Paul Verhoeven en speelde zij in de Musical "De laatse dagen van Ischa"" bij het Rotterdams Toneel (Piccolo Theater) samen met o.a. Gees Linnebank en Josine van Dalsum. Ze brak in 1973 door met haar eerste solo-programma 'Marjol Flore Show' samen met het trio van pianist/arrangeur Nico van der Linden. Met dit programma trad zij op, uitgenodigd door Jim Haynes, in het vermaarde Traverse Theatre te Edinburgh.
Jaren tachtig
In de jaren tachtig volgden theaterprogramma´s zoals Zo ben ik en Humor & Hartstocht, waarmee ze ook bekend werd in Duitsland (Humor & Leidenschaft). Daarna volgden Op Handen en Voeten en een gastrol in de openingsproductie van de nieuwe Rotterdamse Schouwburg de Kist van Quist in de musical Pol (tekst Herman van Veen, muziek Erik van der Wurff en maakte zij samen met het salonorkest Pluche de LP Pluche + Marjol. Al eerder kreeg zij voor de Duitstalige CD 'Doch Ich Leb' een Edison Nominatie Populair (1985).
Jaren negentig
Hoogtepunten in de jaren negentig: Een rol in de Film "Utz", regie: George Sluizer gebaseerd op het gelijknamige boek van Bruce Chatwin met Armin Mueller-Stahl, Paul Scofield, Peter Riegert en Brenda Fricker, haar Nederlandse theatertournee Marjol gaat vreemd, het theaterprogramma Kwetsbaar, waaruit een gelijknamige CD verscheen die bekroond werd met de Edison Populair 1991.
Met het programma 'Lieder & Chansons' reisde zij door Duitsland, trad zij op in Kiev tijdens het Holland Kiev Cultural Festival (1992) en eindigde deze tournee in het literair Theater 'Branoul' (Den Haag). Van dit programma werd ook de gelijknamige live CD "Lieder en Chansons" opgenomen in de Kleine Zaal Concertgebouw te Amsterdam, samen met haar toenmalige vaste begeleider Martijn Breebaart en het Gemini Ensemble.
Regelmatig was zij te gast bij de Franse televisie (TV 5) o.a. in "La Chance aux Chansons" en in diverse andere tv-, radio- en showprogramma's, zowel in Nederland als in Duitsland, België, Zwitserland en Zweden (met Cornelis Vreeswijk). In Knokke was zij de aanvoerster van de Nederlandse équipe in het allerlaatste "Knokke Star Festival" in het Casino aldaar waar Nederland als eerste eindigde (met Montezuma's Revenge).
In 1996 engageerde Joop van den Ende haar voor het ensemblestuk "Hoera,we zijn normaal", een hommage aan Annie M.G. Schmidt. Daarna vertrok Flore naar Duitsland (Duisburg) waar zij gedurende anderhalf jaar de rol van de waardin (Madame Thénardier) vertolkte in de Duitse versie van "Les Misérables".
Na 2000
Terug in Nederland vervulde Flore een gastrol bij de Theatermakerij (Almere) als heks in de familiemusical "Robin Hood".
Het theaterprogramma "Geloof (Wan) Hoop & Liefde" ontstond mede naar aanleiding van de gebeurtenissen rond 11 september 2001. Het programma werd geregisseerd door actrice José Ruiter.
In de loop van haar carrière werd Flore regelmatig uitgenodigd te zingen tijdens belangrijke gala's voor zowel nationale als internationale ondernemingen in binnen- en buitenland (Opening Van Gogh Museum, Cunard, Akzo, Shell, Unilever, Philips, ABN/Amro, e.v.a.)
In 2003 speelt Marjol Flore een rol als de Heilige Maria in de film Lebenspornografie van cult-regisseur Edwin Brienen.
Prijzen
- 1975: Zilveren Harp
- 1991: Edison Populair voor de CD "Kwetsbaar"
Bronnen
- Acteurs- en Kleinkunstenaars-Lexicon van Piet Hein Honig, 1984
- Wikipedia
- Productiedatabase