Benno Barnard
| Naam | Benno Barnard |
|---|---|
| Geboortedatum | 21 november 1954 |
| Geboorteplaats | Amsterdam |
| Externe databases: | |
| DBNL | |
| VIAF |
Biografie
Hij debuteerde in 1981 met romantisch-cerebrale poëzie. Zijn latere bundels - beïnvloed door de Engelse dichters van het interbellum - zijn soberder van toon en getuigen van een historisch pessimisme; ze bevatten zowel reeksen van langere gedichten als epyllions.
Na het classicistische All for Love van John Dryden herdicht te hebben (Liefdeswoede, 1993) schreef hij vier eigen versdrama's; Mevrouw Appelfeld (2007) is zijn eerste theaterwerk in proza. Barnards prozateksten vormen een modernistische vermenging van essay, verhaal, polemiek en autobiografie, zoals de 'genealogische autobiografie' Eeuwrest (2001). In 2006 verscheen zowel de strenge, maar met veel nieuwe poëzie aangevulde selectie Het tongbotje: gedichten 1981-2005 als de bundel Dichters van het Avondland, waarin Barnard een geschiedenis van de twintigste eeuw presenteert aan de hand van tien Europese dichters.
De vraag naar de identiteit van de naoorlogse Europeaan vormt de drijvende kracht achter zijn oeuvre, waarin hij vaak 'het Belgische model' als voorbeeld gebruikt, onder verwijzing naar de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie. Genres en taalvormen fungeren als verschillende invalshoeken. Het achterdoek van dit alles is de Europese geschiedenis en de rol van de judaïsche filosofie daarin; centraal in Barnards hele werk staat de talmoedische overtuiging dat 'het geheim van de verlossing' de herinnering is.
Benno Barnard ontving verschillende belangrijke literaire prijzen en is een graag geziene gast op internationale poëziefestivals. In 2002 hield Benno Barnard in Leiden de Huizingalezing onder de titel 'Tegen de draad van de tijd: over de ware aard van Europa'. Hij vertaalde onder meer gedichten van Emile Verhaeren, W.H. Auden, Paul Celan en Eva Runefelt. Boeken van zijn hand zijn vertaald in het Tsjechisch, Hongaars, Servo-Kroatisch en Turks; Le Castor astral publiceert zijn werk in het Frans.
Zijn meest recente boekpublicatie is Een vage buitenlander, een persoonlijk verslag van een levenslange fascinatie voor Engeland. In maart 2011 verschijnt zijn poëziebundel Krijg nou de lyriek, zoals al zijn werk bij Uitgeverij Atlas.
Theater CV
Benno Barnard heeft bijgedragen aan 14 productie(s).
Benno Barnard heeft gewerkt in de volgende functies:
- Bewerking - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Vertaling - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Benno Barnard heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Benno Barnard (1954]) is een Nederlands dichter, essayist, toneelschrijver en vertaler. Hij woont sinds 1976 in België. Hij is de zoon van de dichter Willem Barnard, die (ook) schreef onder het pseudoniem Guillaume van der Graft.
Bibliografie
- 1981 Een engel van Rossetti, poëzie
- 1983 Klein Rozendaal, poëzie
- 1984 Föhn, gedicht, bibliofiel
- 1985 In en uit het paradijs, proza
- 1986 Het meer in mij, poëzie
- 1987 Uitgesteld paradijs, proza
- 1993 Liefdeswoede, toneel
- 1993 Het gat in de wereld, proza
- 1994 Tijdgenoten, poëzie
- 1996 Gedichten in melk geschreven, poëzie, bibliofiel
- 1996 Het mens, toneelmonoloog
- 1996 De schipbreukeling, poëzie
- 1996 Door God bij Europa verwekt, proza
- 1998 Het ondermaanse, toneel
- 1998 Jefta, of Semitische liefdes, toneel
- 1999 Een hiernamaals: opstellen, in memoriams, essays
- 2001 Eeuwrest: een genealogische biografie, proza
- 2001 Stervelingen, toneel
- 2001 Lucifer: een vrijmoedige Vondelbewerking, toneel, bibliofiel
- 2004 Sulamiet, gedicht, bibliofiel
- 2005 Ceci n'est pas une poésie, tweetalige bloemlezing uit de Franstalig-Belgische poëzie
- 2006 Dichters van het avondland, essays
- 2006 Het tongbotje, poëzie
- 2007 Mevrouw Appelfeld, toneel
- 2009 Zijne Kortstondigheid, poëzie, bibliofiel
- 2009 Een vage buitenlander, proza
Vertalingen
- 1997 Lyukas világ (Het gat in de wereld)
- 1997 Díra do sveta (Het gat in de wereld)
- 1998 Bir Sanskrit : (seçilmi¸s ¸siirler), bloemlezing poëzie
- 2003 Le naufrage (De schipbreukeling)
- 2005 Fragments d'un siècle: une autobiographie généalogique (Eeuwrest)
Onderscheidingen
- 1985 - Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs - Klein Rozendaal
- 1987 - Geertjan Lubberhuizenprijs - Uitgesteld paradijs
- 1994 - Busken Huetprijs - Het gat in de wereld
- 1996 - Frans Kellendonk-prijs - Het gat in de wereld
Externe links
Bronnen