Albert van Raalte
| Naam | Albert van Raalte |
|---|---|
| Geboortedatum | 21 mei 1890 |
| Geboorteplaats | Amsterdam |
| Overlijdensdatum | 23 november 1952 |
| Overlijdensplaats | Amsterdam |
| Beroep | Dirigent |
| Discipline | Muziektheater |
| Trefwoorden | Opera |
Biografie
Van Raaltes ouders waren Izak van Raalte, commissionair in effecten, en Carolina van Engel. Vanaf zijn zevende jaar kreeg hij piano- en vioollessen. Hij behaalde het diploma van de driejarige Handels-HBS en werkte op aandringen van zijn vader korte tijd op de Effectenbeurs.
Op aanbeveling van Arthur Nikisch werd Van Raalte in 1906 toegelaten tot het conservatorium in Keulen. Hij kreeg er les in orkestdirectie van Fritz Steinbach, vioolspel van Bram Eldering, pianospel van Lazzaro Uzielli en harmonieleer en contrapunt van Waldemar von Baussern. Hij studeerde drie jaar later cum laude af. Om in zijn levensonderhoud te voorzien speelde hij viool in een café, samen met Adolph en Fritz Busch, Fritz Reich en Hans Knappertsbusch.
Zijn dirigentencarrière begon in 1909 bij het Musikalische Gesellschaft in Keulen. Hij werd assistent van Nikisch, met wie hij een jaar op tournee ging door Europa. Ook volgde hij lessen in muziektheorie bij Max Reger en orkestdirectie bij Bruno Walter en Camille Saint-Saëns. Daarna was hij repetitor bij de Muntschouwburg in Brussel (1911-12) en assistent van Otto Lohse. In de jaren 1912-14 was hij koorrepetitor en dirigent bij de opera's van Leipzig en Dresden.
Na zijn terugkeer in Nederland leidde Van Raalte in 1915 en 1916 enkele zomerconcerten van het Residentie Orkest in het Scheveningse Kurhaus. Ook dirigeerde hij bij de toenmalige Nederlandsche Opera en daarna bij de Nationale Opera in Den Haag. Van Raalte trouwde op 23 juli 1918 met de operazangeres Helena Horneman. Ze kregen een zoon.
In 1921 leerde hij de danseres Isadora Duncan kennen. Zij nodigde hem uit naar Frankrijk te komen, waar Van Raalte veel concerten gaf. In 1923 dirigeerde hij twee herdenkingsconcerten voor Arthur Nikisch bij de Berliner Philharmoniker. In 1924 richtte hij - met regisseur Alexander Poolman - het operagezelschap Co-operatie op, waarbij hun vrouwen de prima donna's waren.
Op 1 januari 1928 trad Van Raalte in dienst van de AVRO in Hilversum. Dankzij de uitzendingen van het radio-orkest werd hij een bekende naam in heel Nederland. Ook trad hij op als gastdirigent in binnen- en buitenland. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd Van Raalte op 21 mei 1940 ontslagen door AVRO-directeur Willem Vogt. Vanaf april 1941 was hij dirigent van het Joodsch Symphonie Orkest, dat van de bezetter alleen muziek van joodse componisten mocht uitvoeren voor uitsluitend joods publiek. De orkestleden waren, net als Van Raalte zelf, ontslagen uit de andere Nederlandse symfonieorkesten. Eind juli 1942 kwam ook aan het Joodsch Symphonie Orkest een einde. Dankzij zijn huwelijk met de niet-joodse Helena Horneman kon Van Raalte tot het einde van de oorlog in Amsterdam blijven wonen.
Na de bevrijding in mei 1945 werd Van Raalte gevraagd het Radio Philharmonisch Orkest voor de gezamenlijke Nederlandse omroepen te formeren. Het eerste concert vond plaats op 7 oktober 1945. In 1949 werd hij als chefdirigent opgevolgd door Paul van Kempen.
Theater CV
Albert van Raalte heeft bijgedragen aan 46 productie(s).
Albert van Raalte heeft gewerkt in de volgende functies:
- Muzikale leiding - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Albert van Raalte heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Albert Bernhard van Raalte ( 1890 – 1952) was een Nederlands dirigent.
Werk
Van Raalte voerde werk uit van componisten uit alle stijlperioden. Zijn eigen voorkeur ging uit naar de werken van Brahms, Mahler, Franck en Debussy. Ook heeft hij veel werk gedirigeerd van Nederlandse componisten.
Van Raalte componeerde zeven sonatines voor viool en piano, die verloren zijn gegaan. Ook maakte hij een orkesttranscriptie van Bachs Musicalisches Opfer.
Literatuur
- P. Beishuizen: Albert van Raalte en het Radio-Philharmonisch Orkest, in Radio Nederland. . . Samengesteld door J.J.F. Stokvis en L.J. van Looi (Amsterdam [enz.], 1946) 9-20;
- Herbert Antcliffe, in Grove's Dictionary of Music and Musicians (Londen, 1954) VII, 1-2.
Externe link
Bronnen