Shade - De Nieuw Amsterdam - 1994-04-14
| Titel | Shade |
|---|---|
| Producent | De Nieuw Amsterdam |
| Co-productie met | Stichting Made in da Shade |
| Discipline | mime |
| Onderwerp | bewegingstheater |
| Premièredatum | 14 april 1994 |
| Seizoen | 1993/1994, 1994/1995 |
| Locatie | De Nieuw Amsterdam, Amsterdam |
| Productierecord (Axiell) | Catalogus Theatercollectie |
Shade is een voorstelling die zijn invloeden haalt uit de hiphop- en ballroomcultuur. Twee culturen die in de tijd van de première van Shade ondergrondse subculturen waren. De voorstelling is geïnspireerd op de documentaire Paris is Burning van Jennie Livingston.
Verhaal
De opzet van de voorstelling is een House, bestaand uit een moeder en haar drie kinderen. Hierbij zijn alle mensen uit het huis transseksueel en vormen ze hun eigen familie zonder bloedrelatie. Aan het begin van het stuk verlaat de moeder hen en blijven de kinderen alleen over. De voorstelling beschrijft hoe de kinderen hiermee omgaan terwijl de moeder vanuit het publiek hun bekijkt. Shade neemt vooral de thema’s van zelfacceptatie, moeilijk verleden en gemaakte familie over van uit de ballroomcultuur zoals gepresenteerd in Paris is Burning.
Context
De hiphopcultuur heeft invloed gehad op het maakproces van de voorstelling. Maarten van Hinte beschreef dit maakproces in het jaarboek van stichting Made in da Shade, de co-producent van de voorstelling, als:
“Zoals de soundtrack is gemaakt, is ook de voorstelling gemaakt. Het materiaal kon alles zijn: spel, beweging (dans en mime), muziek, filmclips, videobeelden, teksten, foto’s, van alles, overal vandaan. Dat leverde weer een hele reeks scenes op, nog zonder concrete samenhang. Daar gingen we mee ‘mixen’, letterlijk, zoals een dj grooves en beats mixt. Uit die mix destilleerde wij de structuur en het script, die samen de kapstok vormden van Shade. De mimewerkwijze die Marjorie op school had meegekregen en die gold als experimenteel, koppelden we zo aan de filosofie, de muzikaliteit en de brutaliteit van de hiphop.”
De moeder werd gespeeld door Rufus Collins, die de leraar was van Marjorie Boston en Maarten van Hinte. Dit was de laatste voorstelling gespeeld door Rufus Collins: hij overleed aan aids nadat de voorstelling de eerste tour had afgerond.
Betrokkenen
De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.
Auteurs en makers
NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.
Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:
- Auteur: Maarten van Hinte
- Regie: Maarten van Hinte
- Mimografie: Marjorie Boston
- Productie: Ricardo Burgzorg
- Decor: Avery Preesman
- Kostuums: Antoinette Wubben
- Licht: Rob Goudsmit
Rolverdeling en uitvoerenden
NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.
Vastlegging
- Fotografie: Jean van Lingen
Bronnen
- Productie
- Auteur Maarten van Hinte
- Regie Maarten van Hinte
- Mimografie Marjorie Boston
- Productie Ricardo Burgzorg
- Decor Avery Preesman
- Kostuums Antoinette Wubben
- Licht Rob Goudsmit
- Uitvoerende Marjorie Boston
- Uitvoerende Monique van Hinte
- Uitvoerende Rufus Collins
- Uitvoerende Steven Daniels
- Fotografie Jean van Lingen
- Mime
- Bewegingstheater
- Seizoen 1994/95
- Producties De Nieuw Amsterdam
- Producties Stichting Made in da Shade
- Premieres De Nieuw Amsterdam, Amsterdam
- Voorstelling Vice Versa