Biografie
Pierre Corneille (1606 – 1684) was een Franse toneelschrijver in de 17e eeuw. Al op jonge leeftijd raakte hij aan het jezuïetencollege onder de indruk van de Romeinse schrijvers uit de Oudheid. Hun filosofie volgend, legt hij de nadruk op de wil als bepalende factor voor het leven. Hij heeft onder meer klassieke tragedies geschreven waarin de held al zijn hartstochten overwint.
In 1629 schreef hij zijn eerste toneelstuk, Mélite, een blijspel dat door het publiek goed werd ontvangen. Er zouden in totaal nog ruim 30 toneelstukken volgen.
De echte doorbraak van Corneille kwam in 1637, met de eerste opvoeringen van de in 1636 geschreven tragikomedie Le Cid. In dit stuk toont hij de moeilijke keuze tussen de liefde en de eer, waarbij de eer een doorslaggevende rol speelt. Aanvankelijk werd Corneille bekritiseerd, onder meer omdat hij het onderwerp niet in de Klassieke Oudheid had gezocht. Hem werd tevens verweten dat hij zich niet aan de klassieke regels voor toneel had gehouden, de zogenaamde wetten van Aristoteles.
Na "Le Cid" schreef hij klassieke tragedies waarin hij zich zoveel mogelijk aan de regels hield die gesteld werden door de classicistische esthetiek.
In 1647 werd hij lid van de in 1635 door Richelieu opgerichte Académie française.
Ter gelegenheid van Corneilles vierhonderdste geboortejaar verscheen in 2006 bij de Franse uitgeverij Fayard een heruitgave van de biografie die Robert Brasillach in 1938 aan hem wijdde.
Theater CV
Pierre Corneille heeft bijgedragen aan 12 productie(s).
Pierre Corneille heeft gewerkt in de volgende functies:
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Pierre Corneille heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
| Productie | Functie | Producent | Seizoen | Premièredatum | In regie van |
|---|---|---|---|---|---|
| Le cid | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Holland Festival | 1953/1954 | 24 juni 1954 | Jean Vilar |
| Le Cid | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Théâtre Universitaire de France | 1965/1966 | 17 november 1965 | Dominique Rozan |
| Polyeucte | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Compagnie Jean Davy | 1966/1967 | 26 februari 1967 | Georges Toussaint |
| De cid | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Brandtheater | 1986/1987 | 20 mei 1987 | Koos Terpstra |
| La veuve, ou le traitre trahi | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Studio Classique | 1989/1990 | 25 maart 1990 | Christian Rist |
| Le menteur | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Compagnie De Matamore | 1990/1991 | 1 juni 1991 | Serge Lipszyc |
| Le menteur | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Théâtre National de Belgique | 1994/1995 | 3 april 1995 | Jean-Marie Villégier |
| Suréna | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Théâtre de La Commune Pandora | 1995/1996 | 24 januari 1996 | Brigitte Jaques |
| Zinsbegoocheling | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Amsterdam | 1997/1998 | 16 oktober 1997 | Gerardjan Rijnders |
| Horace | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Compagnie de Théâtre Trois-Huit | 1997/1998 | 21 april 1998 | Edouard Frilet |
| De Cid | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Amsterdam | 1999/2000 | 5 november 1999 | Gerardjan Rijnders |
| De Sid | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Ensemble Leporello | 1999/2000 | 13 januari 2000 | Dirk Opstaele |
Stukken
- Mélite, 1629,
- l’Innocence persécutée, 1631
- La Veuve, 1632
- La Galerie du Palais, 1633
- La Suivante, 1634
- La Place royale, 1634
- Médée, 1635
- L’Illusion comique, 1636
- Le Cid, 1636
- Horace, 1640
- Cinna, 1641
- Polyeucte, 1642
- La Mort de Pompée, 1644
- Le Menteur, 1644
- Rodogune, 1644
- Théodore, 1646
- Héraclius, 1647
- Andromède, 1650
- Don Sanche d’Aragon, 1650
- Nicomède, 1651
- Pertharite, 1652
- Œdipe, 1659
- La Toison d'or, 1660
- Sertorius, 1662
- Sophonisbe, 1663
- Othon, 1664
- Agésilas, 1666
- Attila, 1667
- Tite et Bérénice, 1670
- Psyché, 1671
- Pulchérie, 1672
- Suréna, 1674
Bronnen