Moniek Toebosch
Naam | Moniek Toebosch |
---|---|
Geboortedatum | 19 augustus 1948 |
Geboorteplaats | Breda |
Overlijdensdatum | 24 november 2012 |
Beroep | Beeldend kunstenaar, Performer |
Discipline | Muziektheater |
Website | |
Externe databases: | |
IMDb |
Biografie
Na haar afgebroken studie (zang en gitaar) aan het Brabants Conservatorium in Tilburg (1969-1970) en 5-jarige studie modeontwerpen, Illustratie en grafische vormgeving aan de St. Joostakademie in Breda (1970-75), heeft zij zich op verschillende terreinen van de kunsten gemanifesteerd.
Van het franse chanson, naar de geïmproviseerde muziek onder andere bij De Werkgroep voor Vanzelfsprekendheid 1969 (Peter van Meel, compositie en piano, Loes van Ruth (cello, Manuel Cooijmans, slagwerk), naar the New Electric Chamber Music Ensemble (met onder andere Remko Scha en Hans van Beers). Vanaf 1969 speelt zij in verschillende films van de underground filmmaker Frans Zwartjes onder andere Spare-Bedroom, Eating, Seats Two, Spectator, Behind your walls. Zij brengt soloperformances en neemt deel aan groepsoptredens.
In 1972 ontmoet ze de musicus Michel Waisvisz waarmee zij jaren zal samenwerken in diverse muziektheaterproducties: Het Kerstspel 1972, Een avond over Jazz, 1976 (Michel Waisvisz, Steve Hughes, Maarten Altena), Met Moniek en Michel de Kerstnacht door, De M&M en M&M show, Onze Faust, etc.
In 1978 gaat zij solo met een muziektheaterproductie 'Ze zeggen dat ze zingt/They say she’s a singer' ism de musicus/inspeciënt Kees Klaver. Deze productie wordt door de regisseuse Ike Bertels opgenomen en op de VPRO televisie in 1979 met Pinksteren uitgezonden.
In 1981 tijdens een live-uitzending vanuit theater Carré 'De Noodzaak van de Kunst' ism het Holland Festival , voor de VPRO televisie, gepresenteerd door Freek de Jonge, toont zij haar 'Painthouse', een compositie voor hout, linnen, verf en mezzo-sopraan, aan het publiek in de zaal en thuis, waarbij zij zelf de camera hanteert. ‘Painthouse’ is daarna geëxposeerd in het Stedelijk Museum te Amsterdam.
In 1983 wordt zij gevraagd om vier live uitzendingen vanuit theater Carré te presenteren in het kader van het Holland Festal, voor de VPRO televisie, onder regie van Theo Uittenbogaard.
Onder de titel 'Aanvallen van Uitersten' worden programmaonderdelen uit het Holland Festival en op dat moment nieuwe stromingen in de beeldende kunst, muziek, theater, dans en letteren, aan het publiek getoond met o.a Marina Abramovicz en Ulay, Rosas, Harrie de Kroon, Jules Deelder, Wencke Mühleisen etc. Ook treedt Toebosch zelf op met o.a het NOS omroeporkest o.l.v. Ivan Fischer, die na Wagners Prelude, de introductie van de aria Der Liebestod, plotseling het orkest dwingt te stoppen omdat hij meent dat het publiek de muziek niet meer serieus neemt. Een andere lezing van dit incident is, dat de musici niet meer kónden spelen, omdat hun gehoor totaal ontwricht werd door de helse, tegen de pijngrens aanliggende, klanken door het daaraan voorafgaande optreden van de geluidsperformer Glenn Branca. Toebosch, die de aria nog moet vertolken, komt het podium op terwijl de muzikanten aan het inpakken zijn en weet een tiental musici ervan te overtuigen dat zij, samen met haar, deze schitterende aria alsnog tijdens de live-uitzending vertolken, terwijl zij zelf het tot 10 man gedecimeerde orkest dirigeert.
Theater CV
Moniek Toebosch heeft bijgedragen aan 17 productie(s).
Moniek Toebosch heeft gewerkt in de volgende functies:
- Regie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Producent - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Moniek Toebosch heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Moniek Toebosch (1948 - 2012), dochter van de componist Louis Toebosch, was een Nederlands beeldend- en performance kunstenaar en actrice. Daarnaast was zij werkzaam als docent, begeleider aan diverse kunstopleidingen en gaf zij workshops in binnen- en buitenland. Van 2004-2008 directeur van Stichting DasArts, tweede fase-opleiding theater, van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, de AHK te Amsterdam.
Docent, mentor
Van 1985 tot 1990 is zij docent aan de Gerrit Rietveldacademie afdeling Audiovisueel, later op de AKI 2 in Enschde, de Rijksakademie in Amsterdam en bij DasArts
Ook krijgt zij diverse opdrachten voor kunst in de openbare ruimte onder meer via de stichting SKOR en maakt zij een serie van 6 kunstwerken onder de titel 'Les douleurs contemporaines'.
Stedelijk Museum
In 1994 wordt zij uitgenodigd voor Couplet 3, een reeks tentoonstellingen onder dezelfde naam, georganiseerd door Rudi Fuchs, directeur van het Stedelijk Museum te Amsterdam. Onder de titel Kop op Kop, toont zij iedere dag, gedurende zes weken, een ander portret uit de collectie van het Stedelijk Museum, steeds voorzien van een door haar geschreven beschrijving. Ook toont zij een diaprojectie van 100 zelfportretten van de afgelopen 15 jaar. In hetzelfde jaar wordt de Engelenzender Engelen/Angels FM 98.0, een geluidswerk in opdracht van de Van der Leeuwstichting opgeleverd, dat gedurende zes jaar 24h/24h te beluisteren valt via de autoradio op de Houtribdijk tussen Enkhuizen en Lelystad, midden in het IJsselmeer. In 2000 is de Engelenzender uit de lucht gehaald, vanwege de hoge exploitatiekosten en de nieuwe zenderverdeling.
Prijzen
- In 1997 ontving zij voor de engelenzender de Sandbergprijs van de stad Amsterdam.
- In 2000 ontving zij de Oeuvreprijs Fonds BKVB.
Exposities
Toebosch exposeerde in diverse musea en tentoonstellingsruimten, onder andere in de Beyerd in Breda, De Appel en het Stedelijk Museum in Amsterdam, Witte de With in Rotterdam, Miro Museum in Barcelona (SP), en Le Fresnoy, Sudio National des Arts Contemporains, Lille, Fr.
Bronnen