Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Verhaal

Een moeder van middelbare leeftijd, gezegend met een voller figuur, besluit haar alledaagse huiselijke bestaan achter zich te laten voor een sprankelende reis naar de wereld van de showbusiness. Haar twee zonen, Billie en Bobbie, in de bloei van hun twintiger jaren, moedigen haar aan om haar eigen unieke stijl te omarmen. Met een pakkende muzikale opening wordt hun avontuur ingeluid, waarbij ze op humoristische wijze de vele ups en downs van het leven belichten.

Het verhaal volgt het trio terwijl ze zich een weg banen door het leven, waarbij ze op luchtige wijze thema's aansnijden die hen allen raken. Van de dagelijkse wasroutine tot de uitdagingen van het huisvrouwbestaan, waarbij de moeder als een lastdier met boodschappentassen sjouwt. Van de diepe vreugde die ze vindt in de omhelzing van haar echtgenoot tot het overbruggen van de generatiekloof met gerechten als gestoofde peertjes en gefrituurde uitjes. Het verhaal omvat ook de dans om financiële zorgen, slapeloze nachten, schuldgevoelens, onbereikbare romantiek en tal van andere alledaagse uitdagingen, dit alles met een knipoog naar het leven zelf.

Context

Al enige tijd werkte men aan een langverwachte productie die in het Amsterdamse Frascati te zien zou moeten zijn: Moeder en haar jongens. Echter, het theater ging in augustus 1977 failliet en dat bracht de financiële toekomst van het gebouw in gevaar. Ondertussen had Marjan Berk het script al af. De voorstelling is uiteindelijk alsnog in première gegaan. Helaas werden de verwachtingen niet helemaal gerealiseerd.

Het probleem? Het gebrek aan promotie. Doordat het theater failliet was, werd adverteren bijna onmogelijk. Eerst moest de vordering die de krant nog op het theater had, betaald worden. Zonder de broodnodige publiciteit bleef het publiek weg.
De paar mensen die nog wel de weg naar het theater vonden, pasten niet bij het beoogde doelpubliek. De voorstelling, die bedoeld was als een spetterende musical, werd niet als zodanig ervaren. De moderne, band-achtige setting en de eigentijdse muziek misten de magie die men associeerde met de traditionele musical. En qua pers kwamen er ook voor recensenten vanuit de cabarethoek op de voorstelling af.

Maar ondanks de tegenslagen weigerden producent Jacques Senf en zijn team op te geven. Met vereende krachten werd er alles aan gedaan om het tij te keren. Nieuwe strategieën werden bedacht, last-minute promotieacties werden op touw gezet, en er werd zelfs gesproken over het verleggen van grenzen om het publiek te verrassen en te prikkelen. Helaas mocht dit allemaal niet baten.

Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:




    Rolverdeling en uitvoerenden

    NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.


        Muzikale uitvoering: Peter Berk, The Mother Cookies, René Sell, David Hollestelle en Jons Pistoor

        Ontvangst

        De musical 'Moeder en haar jongens' kreeg eigenlijk alleen maar slechte recensies. In de krantenartikelen, afkomstig uit de productiedocumentatie van de Theatercollectie van het Allard Pierson, is onder meer het volgende te lezen:

        De Volkskrant - 26 september 1977:

        'Een show van drie en twintig prettig in het gehoor liggende liedjes, die voor het overgrote deel onverstaanbaar de zaal in geslingerd worden en die, voor zover ze wel te verstaan zijn, niets te zeggen hebben.'

        Onbekende krant:

        'Je zou denken dat als men een muzikale show maakt, waarin de tekst een essentiële functie heeft, de uitvoerende in ieder geval zorgen dat ze worden verstaan en begrepen. Zo niet in de muzikale show Moeder en haar jongens van Marjan Berk (tekst) en Ruud Bos (muziek). De drie artiesten - Marjan Berk met Bill van Dijk, een opmerkelijk talent, en Bob van Leeuwen - gebruiken microfoons, en de versterkers zorgen ervoor dat er een onontwarbare woordenbrei ontstaat.'

        Theater aan de Rijn (Theaterkrant):

        'Wat ik een groot uur 'Moeder en haar jongens' moest meemaken was verschrikkelijk. Een lijdensweg. Het begon met een muzikaal uitstekend omlijste diashow, waarin een vrolijke vrouw afwisselen een stofzuiger en een microfoonstandaard omklemd hield alsof het in beide gevallen een benijde fallus betrof en die vrouw was dan de moeder. Geen wonder dat 'haar jongens' in dezelfde dia-show was aandragende, in een witte over-all (vanwege het contrast) huppelend vriendjes-onder-elkaar bleken.'

        Bronnen

        • Productiedatabase
        • Eijkelboom, Gert en Gerrit Vermeer. Frascati. Amsterdamse Binnenstad. Geraadpleegd 12 april 2024.
        • Gortzak, Ruud. Muzikale show blijkt verspilde energie. De Volkskrant. 26 september 1977
        • Heijer, Jac. Marjan Berk blijft steken in waspoeder. NRC handelsblad. 27 september 1977
        • Luijters, Guus. Tien bezoekers?. Het Parool. zaterdag 18 februari 1978
        • Rotterdam, Rijk van. Grijze, vrijblijvende brij'. Theater a/d Rijn. 20 september 1977
        • Productiedocumentatiemap Theatercollectie Allard Pierson