Moderne danstechniek
Alle persoonlijkheden die vanaf het eind van de negentiende en begin twintigste eeuw een rol hebben gespeeld en nu nog spelen in de ontwikkeling van de moderne dans, zowel die in Amerika als in Europa, hebben ook lesgegeven in hun zich ontwikkelende dansstijlen en scholingsinstituten opgericht.
Sommigen danstechnieken die daaruit voortkwamen zijn opgegaan in de latere ontwikkelingen en een aantal hebben zich zodanig specifiek ontwikkeld en werden gecodificeerd vastgelegd zodat deze nog steeds een basis-opleiding en -training vormen voor de professionele moderne danser.
In de Verenigde Staten was de eerste danser, choreograaf en leraar, die haar danstechniek was die van Martha Graham. Door velen aangeduid als een van de 'moeders' van de moderne dans. Haar danstechniek die kortweg wordt aangeduid als Graham is van grote invloed geweest op ontwikkelingen in latere generaties, zoals die van Merce Cunningham, kortweg aangeduid met Cunningham. Zijn danstechniek en artistieke nalatenschap wordt na zijn overlijden in 1992, thans beheert door een Trust.
De andere 'moeder' van de moderne was Doris Humphrey die samen met Charles Weidman een stijl en danstechniek ontwikkelde, die bekend staat als Humphrey en die van invloed was op de techniek die José Limon gedurende zijn carrière ontwikkelde . Deze werd na zijn overlijden in 1972 vastgelegd in het boek The Illustrated Dance Technique of José Limón. Zijn danstechniek wordt kortweg aangeduid met Limon.
Een andere nog steeds gedoceerde danstechniek werd ontwikkeld door Lester Horton, bekend als Horton, die alhoewel hij zelf jong overleed in 1953, verder toegepast en ontwikkeld werd door de Amerikaanse danser Alvin Ailey in zijn gezelschap en in latere dansgezelschappen, zoals van Joyce Trisler.
In Europa ontstond op basis van het werk van Rudolf von Laban de Jooss-Leeder danstechniek, die door Kurt Jooss en Sigurd Leeder vanaf 1927 ontwikkeld werd aan de Folkwangschule te Essen en vanaf 1933 in Darlington in Engeland, om na de WO-II in Essen te worden voortgezet.
Aangezien de moderne-, post-moderne en eigentijdse dans zich in alle richtingen en op basis van steeds nieuwe artistieke inzichten blijft ontwikkelen, ontwikkelen zich daarbij ook de danstechnieken en lesmethoden. Het zijn meestal variaties en combinaties van reeds langer bestaande technieken en/of met toevoeging van enkele nieuwe elementen. Veel moderne dansers zijn dan ook opgeleid en worden getraind in meerdere moderne danstechnieken en voegen dat in de loop van hun carrière nieuwe elementen aan toe. Niettemin blijken er weinig echte nieuwe gecodificeerde moderne danstechnieken te ontstaan.
Een echte nieuwe danstechniek lijkt de countertechniek te zijn, die door de Nederlandse danser Anouk van Dijk is ontwikkeld en internationaal de aandacht heeft getrokken.