Corry van Beckum
Corry van Beckum als Michaëla in Carmen
| Naam | Corry van Beckum |
|---|---|
| Geboortedatum | 3 september 1924 |
| Geboorteplaats | Tilburg |
| Overlijdensdatum | 20 februari 1978 |
| Overlijdensplaats | Den Haag |
| Beroep | Zanger |
| Discipline | Muziektheater |
| Trefwoorden | Opera |
| Externe databases: | |
| IMDb | |
| VIAF |
Biografie
Corry van Beckum werd geboren op 3 september 1924 te Tilburg. Terwijl zij een opleiding genoot aan de HBS-A in Haarlem, ontwikkelde zij een voorliefde voor theater en de Franse taal. Ze zat in het meisjeskoor van de school, waar ze tijdens de feestdagen vaak de sopraanpartij mocht voorzingen. Tot kort voor haar afstuderen was het haar doel om Franse letterkunde te gaan studeren, om vervolgens docent Frans te worden. Ze veranderde compleet van gedachte toen ze op de radio een Italiaans operaconcert hoorde. Deze Italiaanse zangeres maakte zó veel indruk op haar, dat ze begreep “dat het niet haar roeping was te verdrogen in een klasselokaal”.[1] Na een bezoek aan de directeur van het Amsterdams Conservatorium, Willem Andriessen, en een oefenles bij de hoofd lerares Zang, Berthe Seroen, werd ze met een belofte van veel potentie naar een muziekcursus gestuurd. Corry “kende geen noot”,[2] maar kon na een versnelde voorbereidende cursus van één jaar (in plaats van twee) toch naar het Conservatorium. Dit lukte, en op 23 juni 1942 stond ze officieel ingeschreven bij het Conservatorium.
Ze werd beschreven als een hardwerkende studente met veel talent en werkte hard, zelfs toen de omstandigheden door de Tweede Wereldoorlog verslechterden. Tijdens de hongerwinter werkte ze onverstoorbaar door aan het leren van stof, terwijl er weinig tot geen beschikbaarheid van docenten was om te ondersteunen in haar studie. Dit werd als volgt beschreven door haar broer: “Niets of niemand was in staat haar af te leiden van het gestelde doel, zelfs niet de oorlogshandelingen die zich in deze weken beangstigend dicht in de buurt van Nederland gingen afspelen. Iedere morgen, nadat mijn moeder de povere resten van een schamel ontbijt had opgeruimd, ging zij zitten in een stoel naast het kleine potkacheltje en werkte tot het moment, dat het gezin aanstalten maakte naar bed te gaan.”[3]
Tegen het einde van de oorlog begon Corry langzamerhand meer bekendheid te vergaren, en daarmee ook een aantal opvoeringen waar ze mocht zingen. Haar docente, Berthe Seroen, leerde haar naast haar gewoonlijke curriculum ook veel Franse liederen aan, die volgens Seroen zeer complex waren. Ze trad met deze nummers op in huiskamerconcerten van Amsterdamse notabelen, en zong mee in het Leidse Studentenorkerst voor het lustrum van het Collegium Theologicum.
Na de oorlog kwam Corry voor het eerst op de radio met haar zang, bij de K.R.O. Ook werd ze lesgegeven door Dr. Lothar Wallerstein, die haar kennis liet maken met opera. Dit is het punt waarop het ook Corry’s doel werd om een operaster te worden. Corry’s einduitvoering op het Conservatorium was op 26 juni 1948. Ze zong Recitatief en aria van Agathe uit “Der Freifahütz”, onder dirigent en directeur Willem Andriessen. Ze gaf na haar slagen aan het Conservatorium veel concerten met Oratorium- en andere grote koorverenigingen. Daarnaast trad ze op voor de 4 grote radio omroeporganisaties en de P.C.J.
Op 14 oktober 1950 ontving zij na een auditie aan de Nederlandsche Opera eerst een afwijzing vanwege te weinig plek, maar snel daarna ontving ze toch een uitnodiging om mee te komen repeteren voor de partij van Marzelline uit de opera Fidelio van Beethoven. Hiermee maakte ze haar debuut op 13 februari 1951 voor een uitverkochte zaal. Datzelfde jaar speelde ze ook de rol van Michaela in Carmen van Georges Bizet, de Page Oscar in Un Ballo in Maschera van Giuseppe Verdi en Barena in Jenufa van Leos Janácek.
De jaren die daarop volgden waren gevuld met grote rollen. Ze speelde onder andere de rol van Margharite samen met Greet Koeman in Faust van Charles Gounod, de blinde Alain in De kinderkruistocht van Gabriël Pierné onder leiding van Albert de Klerk, de rol van het koningskind in de opera Halewijn van Willem Pijper en meer. Daarnaast zong ze partijen in opera’s als Aida, La Boheme, Die Zauberflöte, Der Freischütz, Tannhäuser, La Traviata, Pique Dame, Suor Angelica, Lohengrin, Hoffmanns vertellingen.
Haar carrière eindigde na het sluiten van de Nederlandse Opera in 1965. Vervolgens is ze reisleidster in Spanje geworden. Het lijkt erop dat ze teleurgesteld is geweest van het uitblijven van een carrière na de Nederlandse Opera. Corry is overleden op 20 februari 1978 te Den Haag.
De biografie van Corry van Beckum, waaruit het meeste van deze informatie is verleend, is geschreven door haar broer, Paul van Beckum, die begon met schrijven in Haarlem op 14 februari 1952. Corry van Beckum bevond zich op dat moment in de gloriejaren van haar carrière. Hij heeft de biografie aangevuld door de jaren heen met voornamelijk glanzende recensies over het werk van Corry. De laatste recensies in zijn biografie dateren uit ongeveer 1955. Deze biografie bevindt zich in haar archief, dat bij de Theatercollectie Allard Pierson wordt bewaard.
Theater CV
Corry van Beckum heeft bijgedragen aan 19 productie(s).
Corry van Beckum heeft gewerkt in de volgende functies:
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Corry van Beckum heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.