We werken aan een oplossing. In de tussentijd wordt het afgeraden om bewerkingen op de TheaterEncyclopedie uit te voeren, omdat die mogelijk door het terugzetten van een back-up weer verloren zullen gaan.
Voor vragen zijn we bereikbaar via Discord.
Christa Ludwig
| Naam | Christa Ludwig |
|---|---|
| Geboortedatum | 16 maart 1928 |
| Geboorteplaats | Berlijn |
| Overlijdensdatum | 24 april 2021 |
| Overlijdensplaats | Klosterneuburg |
| Beroep | Zanger |
| Discipline | Muziektheater |
| Trefwoorden | Opera |
| Externe databases: | |
| IMDb |
Biografie
Christa Ludwig werd in een muzikaal gezin geboren. Haar vader Anton Ludwig (1888–1957) was zanger en opera-intendant (onder andere in Aken, Hanau, Gießen), haar moeder Eugenie Besalla-Ludwig (1899–1993) was alt en zangpedagoog. De moeder was de enige zanglerares van haar dochter; gedurende een groot deel van de carrière van haar dochter observeerde en bevorderde zij de ontwikkeling van haar stem. Op zeventienjarige leeftijd had Christa Ludwig haar eerste openbare optreden in Gießen. Een jaar later ging zij naar de Oper Frankfurt en debuteerde daar als Prinz Orlowsky (Die Fledermaus). Tot 1952 bleef zij in Frankfurt am Main.
Er volgden engagementen aan het Landestheater Darmstadt (1952 tot 1954) en Hannover (1954 tot 1955). Gedurende de jaren in Frankfurt en Darmstadt heeft Christa Ludwig regelmatig aan de "Donaueschinger Musiktagen für zeitgenössische Tonkunst" meegewerkt en daarbij werken van Luigi Dallapiccola, Pierre Boulez en Luigi Nono gezongen. In 1955 heeft Karl Böhm haar aan de Wiener Staatsoper verbonden. Zij werd daar een van de belangrijkste zangeressen en in 1962 tot Kammersängerin benoemd. Bijna veertig jaar was zij lid van het ensemble. In deze tijd zong zij in 769 opvoeringen 42 verschillende partijen. Eveneens in 1955 debuteerde zij bij de Salzburger Festspiele en zong daar tot 1993 (liedavond op 9 augustus 1993).
De belangrijkste dirigenten die haar carrière begeleidden waren Karl Böhm, Herbert von Karajan en Leonard Bernstein.
Vanaf de jaren zestig zong zij bij de Bayreuther Festspiele (Brangäne en Kundry) alsook aan het Teatro alla Scala in Milaan en aan het Royal Opera House Covent Garden Londen.
Ook in landen buiten Europa had Christa Ludwig succes. Na haar optreden aan de Lyric Opera in Chicago werd zij door Rudolf Bing naar de Metropolitan Opera New York gehaald, waar zij in 1959 als Cherubino (Le Nozze di Figaro) debuteerde. Tot 1993 zong zij daar belangrijke rollen zoals Leonore (Fidelio), Dido (Les Troyens), Ortrud, Kundry, Marschallin, Waltraute en Fricka. Tot haar verdere repertoire behoorden ook de volgende partijen: Eboli (Don Carlos), Amneris (Aida), Lady (Macbeth), Carmen, Brangäne (Tristan en Isolde), Venus (Tannhäuser), Octavian (Der Rosenkavalier), Komponist (Ariadne auf Naxos), Färberin (Die Frau ohne Schatten), Klytämnestra (Elektra), Marie (Wozzeck) en Judith (Hertog Blauwbaards burcht).
Naast haar opera-activiteiten gaf Christa Ludwig talrijke liederenavonden in de hele wereld en werkte ze mee als soliste bij koor- en orkestconcerten. Haar lievelingscomponisten wat liederen betreft waren Franz Schubert, Robert Schumann, Johannes Brahms, Hugo Wolf, Gustav Mahler, Hans Pfitzner en Richard Strauss. Pianobegeleiders bij haar liederenavonden en plaatopnamen waren onder anderen Sebastian Peschko, Erik Werba, Gerald Moore, Geoffrey Parsons, Irwin Gage en Charles Spencer. Bij enkele projecten werkte zij ook met de volgende musici in hun hoedanigheid van pianobegeleider samen: Daniel Barenboim, Tzimon Barto, Leonard Bernstein en James Levine.
Met Fricka (Die Walküre) had Christa Ludwig in 1993 haar laatste optreden aan de Metropolitan Opera. In 1993 en 1994 gaf zij wereldwijd haar afscheidstournee met een liederenprogramma. Op 14 december 1994 nam zij na een bijna vijftigjarige toneelcarrière in de Wiener Staatsoper als Klytämnestra afscheid van haar toneelpubliek.
Van 1957 tot 1970 was zij met de zanger Walter Berry (1929–2000) gehuwd, met wie zij een gemeenschappelijke zoon heeft. In 1972 huwde zij de Franse toneelspeler en regisseur Paul-Émile Deiber. Zij leeft in de nabijheid van Wenen.
Theater CV
Van deze persoon is geen enkele bijdrage aan een theater- of dansproductie geregistreerd op de TheaterEncyclopedieOm dit te verbeteren, vult u op de betreffende pagina('s) over theater- of dansproducties de bijdragen van deze persoon aan..
Onderscheidingen
- 1962: Oostenrijkse Kammersängerin
- 1969: Oostenrijks Ehrenkreuz für Kunst und Wissenschaft
- 1980: Goldener Ring der Wiener Staatsoper
- 1980: Silberne Rose der Wiener Philharmoniker
- 1980: Goldene Gustav-Mahler-Medaille
- 1980: Hugo-Wolf-Medaille
- 1981: erelid van de Wiener Staatsoper
- Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres
- 1989: Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres
- 1989: Ridder van het Franse Légion d'honneur
- 1994: Großes Ehrenzeichen für Verdienste um de Republik Österreich
- 2003: Officier van het Franse Légion d'honneur
- 2004: Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland
- 2008: Onderscheiding voor haar levenswerk op de Midem (Marché international de l'édition musicale)
- 2008: SAECULUM-Glashütte Original-Musikfestspiel-Preis in het kader van de Dresdner Musikfestspiele
- 2008: eredoctoraat van de Fryderyk-Chopin-Musikakademie Warschau
Literatuur
- Paul Lorenz: Christa Ludwig, Walter Berry. Bergland, Wien 1968
- Christa Ludwig oder Wer singt am schönsten im ganzen Land. In: Joachim Kaiser: Erlebte Musik von Bach zu Strawinsky. Hoffmann en Campe, Hamburg 1977, ISBN 3-455-08942-9, S. 642 f
- Wer schweigt, singt besser. In: Berliner Lektionen 1994. Bertelsmann, Gütersloh 1995, ISBN 3-570-12193-3, S. 31–58
- Christa Ludwig unter Mitarbeit von Peter Csobádi: „... und ich wäre so gern Primadonna gewesen“ - Erinnerungen. Henschel-Verlag, Berlin 1999, ISBN 3-89487-337-X
- Sinnenzauber. In: Jürgen Kesting: De großen Sänger des 20. Jahrhunderts. Cormoran, München 1998, ISBN 3-517-07987-1, S. 526–530
- Platten hören mit Christa Ludwig. In: Fono-Forum. Nr. 8/1998, S. 34–37
- Christa Ludwig: Opfern für den Schönklang. In: Dieter David Scholz: Mythos Primadonna. Parthas, Berlin 1999, ISBN 3-932529-60-X, S. 139–157
Externe links
- qxdeqxBiografie bei KlassikAkzente
- qxdeqxIch wäre lieber normal gewesen, Die Zeit, 13. März 2008
- qxdeqxInterview mit Christa Ludwig, Die Welt, 14. März 2008
Bronnen