Canon:1964 - Ramses Shaffy brengt Shaffy Chantant
| Gebeurtenis | |
|---|---|
| Titel: | Ramses Shaffy brengt Shaffy Chantant |
| Afbeelding: | media:Shaffy Chantant 81044.jpg |
| Datum: | 1964-10-22 |
| Beschrijving: | Cabaret volgens een nieuwe formule; een opvolger voor Pisuisse en Davids |
| Tijdlijn(en): | Tijdlijn van het Nederlands Theater |
| Perso(o)n(en): | Ramses Shaffy |
| Productie(s): | Shaffy Chantant - Ramses Shaffy - 1964-10-22 |
| Gezelschap(pen): | |
| Theater(s): | Mirandapaviljoen aan de Amstel, Amsterdam |
Ramses Shaffy brengt Shaffy Chantant
Cabaret volgens een nieuwe formule; een opvolger voor Pisuisse en Davids
Ramses Shaffy (1933-2009), de zoon van een gevluchte Pools-Russische gravin en een Egyptische diplomaat, was de eerste acht jaar van zijn carrière ‘jeune premier’ bij De Nederlandse Comedie. Dat betekende dat hij bij dat vooraanstaande gezelschap de jonge mannelijke hoofdrollen voor zijn rekening nam. Maar eigenlijk ging zijn hart uit naar de muziek. Op 22 oktober 1964 ging zijn programma Shaffy Chantant in première. Een paar jaar later neuriede heel Nederland zijn liedjes mee en hadden Jean-Louis Pisuisse en Louis Davids een waardige opvolger gekregen.
Geschoold acteur
Ramses Shaffy bracht zijn eerste levensjaren samen met zijn moeder door in Cannes, maar kwam, nadat zijn moeder ziek geworden was, via een tante bij Nederlandse adoptieouders terecht. Hij werd opgeleid tot acteur, maar verliet de toneelschool zonder diploma omdat de docenten hem niet wilden toestaan dat hij afstudeerde met een zelfgemaakte musical. Ondanks dat kreeg hij toch een engagement bij De Nederlandse Comedie. Daar ontwikkelde Shaffy zich tot ‘jeune premier’. Na acht jaar Nederlandse Comedie, en na zich dus acht jaar geconformeerd te hebben aan de eisen die de directie aan hem stelde, verlegde hij zijn koers.
V.l.n.r. Ramses Shaffy (Foto: Godfried de Groot, 1955), Ramses Shaffy en Jenny Arean in Koning Salomo en de schoenlapper, Ensemble (Foto: Particam Pictures/MAI). Collectie TIN.
Een mix van klassieke muziek, liedjes en poëzie
Omdat het componeren en zingen hem bleef trekken, begon Shaffy aan een muzikaal theaterprogramma. Dat mondde uit in Shaffy Chantant. De voorstelling ging op 22 oktober 1964 in het Amsterdamse De Miranda Paviljoen in première. Shaffy, de door hem aangetrokken medewerkers Liesbeth List, Loesje Hamel en Polo de Haas, en de vaste gasten Joop Admiraal en Shireen Strooker, deden waar ze zelf zin in hadden. Zo ontstond een programma volgens een hele nieuwe formule: barokmuziek van Scarlatti werd afgewisseld met liedjes van Ramses Shaffy; gedichten van Hans Lodeizen volgden op teksten van Garcia Lorca. De pers was unaniem in zijn loftuitingen over deze samensmelting van poëzie, surrealisme, enthousiasme en kwaliteit. De zaal zat dan ook avond aan avond overvol.
Opvolger van Jean-Louis Pisuisse en Louis Davids
Na Shaffy Chantant volgden de programma’s Shaffy Cantate (1968) en Shaffy Verkeerd (1969) waarin behalve Ramses Shaffy en Liesbeth List, ook artiesten als Louis van Dijk, Marjol Flore, Sylvia Alberts en Thijs van Leer optraden. In de eerste helft van de jaren zeventig maakte Shaffy nog twee programma’s met Liesbeth List. Bijzonder was dat veel werk van Ramses Shaffy ook op LP of als single uitkwam. Na de vooroorlogse zanger-cabaretiers Jean-Louis Pisuisse en Louis Davids had Nederland opnieuw een theaterman wiens werk ook buiten de theaters werd meegezongen. Nummers als Shaffy Cantate, Aan de andere kant van de heuvels, ’t Is stil in Amsterdam,Sammy, Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder en We zullen doorgaan waren destijds hits en zijn ook nu nog regelmatig te horen.
Opnieuw toneel
Vanaf 1975 verdween Shaffy voor lange tijd uit de Nederlandse theaters, eerst vanwege zijn overmatig drankgebruik, later omdat hij volgeling werd van Baghwan Shree Rajneesh. Het was de actrice Mary Dresselhuys die de theatercarrière van Shaffy in 1984 weer nieuw leven inblies. Zij vroeg hem als tegenspeler in het stuk De sprong. Later zou Shaffy een aantal seizoenen verbonden zijn aan Toneelgroep Amsterdam. In 1993 maakte hij opnieuw furore met het muzikale programma Shaffy Chantout. Nog datzelfde jaar triomfeerde hij als Don Quichote, in de musical De Man van la Mancha van Het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Belangrijke programma’s heeft Shaffy daarna niet meer gemaakt, maar uit de aandacht verdween hij allerminst. In 2002 maakte Pieter Fleury een documentaire over hem (Ramses, où est mon prince?). Ook ontving hij nog diverse onderscheidingen. Zijn overlijden ging met een enorme media-aandacht gepaard.
Dit is één van de canonteksten. Voor meer informatie zie: Canon van het Theater in Nederland