Tijdlijn Theater:1995

1995: Esther Gerritsen studeert als toneelschrijver af aan de in 1992 opgerichte hbo-opleiding Dramaschrijven en Literaire Vorming

In 1992 start in Utrecht, aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU), een schrijfopleiding, in eerste instantie als een post-propedeutische opleiding (na een theaterpropedeuse). Al in 1993 wordt de opleiding tot een vierjarige studie uitgebouwd, met een eigen propedeuse. Nirav Christophe heeft de leiding, en ontwikkelt de methodiek en het curriculum. Tot 2002 zijn er twee afstudeerrichtingen: Dramaschrijven en het Docentschap Literaire Vorming. Deze laatste richting leidt op tot docent schrijven, met een buitenschoolse bevoegdheid voor het werkveld van de kunsteducatie, maar wordt in 2002 afgebouwd: de afstudeerrichting past inhoudelijk en financieel niet langer binnen de theaterfaculteit. Sinds 2002 gebruikt de HKU de Engelse naam Bachelor of Theatre in Writing for Performance, vanwege de invoering van de bachelor-masterstructuur. Hubert Roza en later Don Duyns en Maud Lazaroms volgden Nirav op als afdelingshoofd.

Vele bekende en minder bekende (drama)schrijvers studeren aan deze opleiding af: onder anderen Jorieke Abbing, Rik van den Bos, Enne Koens, Simon van der Geest, Maaike Bergstra, Rick Steggerda, Hannah van Wieringen, Anouk Saleming, Enver Husicic en Annemarie Slotboom zijn op verschillende plekken in het werkveld aanwezig. De bekendste alumnus is Esther Gerritsen (1972), een van de eerste lichting afgestudeerden. Ze schrijft vele theaterstukken voor zowel jeugd als volwassenen, vaak in samenwerking met het gezelschap dat de tekst uitvoert. Zo werk ze veel met Daniëlle Wagenaar en Het Syndicaat, en met theatergroep Keesen & Co. In haar stukken komt haar fascinatie voor hoe de mens praat, en welke taalconstructies hij maakt vaak naar voren, bijvoorbeeld in de monoloog Dit is een monoloog voor een jongen die er niet uitziet en die bovendien of bovenal een heel onsympathiek karakter heeft (2000), of in het stuk Een Vriendelijk Stuk Over Aardige Mensen (2002). Sinds 2007 richt Gerritsen zich vooral op proza.