Tijdlijn Theater:1952

1952: Jan Bronk richt de Stichting Nederlandse Pantomime op

In 1952 richt Jan Bronk de Stichting Nederlandse Pantomime op. Bronk is daarmee een van de eerste Nederlandse mimepedagogen. De Stichting heeft meer met mime dan met pantomime te maken.

Bronk is een leerling van de Franse mimespeler Marcel Marceau, die weer lessen heeft gehad van Etienne Decroux. Decroux legt de basis voor de autonome mime, en bedenkt de term ‘mime corporel’. Deze bewegingsleer verschilt van het al eerder bestaande pantomime, waarbij het gaat om de kracht van suggestie: het uitbeelden van dingen die er niet zijn, vaak met bekende figuren zoals de droevige Pierrot. Decroux wil minder melodrama, hij zoekt naar beelden die ontstaan vanuit beweging, zonder anekdote of verhaal.

Will Spoor, een leerling van Decroux, sluit zich in 1954 bij Bronk aan. Samen staan ze aan de wieg van de mime in Nederland. In 1958 wordt Pantomimegroep Carrousel (later: Pantomimetheater Carrousel) opgericht als onderdeel van de Stichting Nederlandse Pantomime, en niet veel later richt Frits Vogels een leerling van Bronk en Spoor, de School voor Bewegingstheater op, de voorloper van de huidige mime-opleiding aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Vanaf de jaren ’60 ontstaan er meerdere bewegingstheatergroepen zoals Bewegingstheater Bewth.