Tijdlijn Muziektheater:1960 (2)

Wim Sonneveld speelt de rol van Henry Higgins in de Nederlandse versie van de Broadwaymusical My Fair Lady

Willy Hofman en Piet Meerburg zien, als programmeurs van het Luxor Theater in Rotterdam, dat het theateraanbod verschraalt. Ze besluiten daarop zelf te gaan produceren en halen de musical My Fair Lady naar Nederland. Het wordt een spannende en kostbare aangelegenheid, aangezien de voorstelling een exacte kopie van de versie op Broadway moet zijn. Cabaretier Wim Sonneveld is altijd al enthousiast over de voorstelling en het ligt dus voor de hand dat hij de rol van professor Henry Higgins gaat spelen. Johan Kaart krijgt de de rol van Alfred Doolittle en met Margriet de Groot als Eliza heeft Nederland de jongste hoofdrolspeelster van Europa. De rol wordt later ook gespeeld door Dorien Mijksenaar en Jasperina de Jong. De liedteksten van de musical worden vertaald door Seth Gaaikema, die hiermee zijn naam vestigt als vertaler. Het verhaal van het plat pratende bloemenmeisje Eliza die door Professor Higgings wordt omgetoverd tot een welbespraakte dame is een muzikale bewerking van het toneelstuk Pygmalion van Bernard Shaw. Dat geeft de voorstelling de nodige diepgang. In tegenstelling tot het toneelstuk heeft de musical echter een happy end. Eliza besluit namelijk, na alle spraaklessen en de uiteindelijke test, terug te keren naar Higgins. Jasperina de Jong wordt achteraf als beste Eliza beschouwd, terwijl ze in eerste instantie geen auditie mag doen voor de rol. De musical speelt een reeks van 702 voorstellingen, waarvan Wim Sonneveld er maar bij drie wordt vervangen door zijn understudy.