Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


UploadenAfbeeldingDef.png
NaamLouis Paul Boon
Geboortedatum15 maart 1912
Geboorteplaats Aalst
Overlijdensdatum10 mei 1979
Overlijdensplaats Erembodegem
BeroepSchilder, Schrijver
Externe databases:
DBNL
IMDb
VIAF

Kenmerkend voor Boon was zijn volkse aard, hij liep tot zijn 16de school en moest vader helpen als gevel- en pistoolschilder. Hij kon in zijn vrije tijd nog wat lessen aan de Aalsterse Academie voor Schone Kunsten volgen, maar door geldgebrek was ook dit van korte duur.

In 1939 schreef Boon een tekst bij door hem gemaakte linosneden, in facsimile uitgegeven in 1969, onder de titel '3 mensen tussen muren'. Het verhaal vormde tevens de basis voor zijn eerste roman De voorstad groeit, die in 1942 met de Leo J. Krynprijs werd bekroond. Boons dubbeltalent zou in zijn gehele carrière als schrijver (vooral) en schilder tot een geweldige productie leiden, met name in de jaren vijftig en zeventig (qua schrijfwerk), en de jaren zestig en zeventig (qua schilder- en beeldhouwwerk).

Aangezien zijn boeken in Vlaanderen slecht werden ontvangen en slecht verkochten, werd zijn meesterwerk De Kapellekensbaan door uitgeverij Manteau geweigerd. Mijn kleine oorlog (1946) was het laatste boek dat Boon bij Manteau publiceerde. In dit boek verwerkte hij zijn oorlogservaringen van de meidagen van 1940. Hij was toen gelegerd bij het Tweede Regiment Carabiniers in Veldwezelt aan het Albertkanaal tijdens de Duitse aanval van de kanaalbruggen en het Fort Eben-Emael. De mobilisatie en de daarop volgende maanden, bleken later vormend voor Boons schrijverschap.
In 1952 verscheen zijn eerste uitgave in Nederland, Twee spoken bij de Arbeiderspers; nieuwe uitgaven volgden elkaar in razend tempo op. De Kapellekensbaan (1953), Reservaat (vijf delen, 1953-1957), Menuet (1955), Zomer te Ter-Muren (het tweede deel van het boek over de Kapellekensbaan, 1956), De bende van Jan de Lichte (1953/1957) en De Paradijsvogel (1958).

'De Kapellekensbaan' en 'Menuet' zijn Boons meest vertaalde romans. De eerstgenoemde verscheen onder andere in het Duits (in drie vertalingen), het Engels, het Noors, het Zweeds, het Pools, het Frans en het Spaans. De laatstgenoemde in onder andere het Zweeds, Hongaars, Portugees, Duits, Deens en Italiaans.

In de jaren zestig werden door Boon nauwelijks nieuwe boeken gepubliceerd. Wel verschenen er meerdere bundels met cursiefjes die hij voor het Gentse dagblad Vooruit schreef, waaronder Dorp in Vlaanderen (1966) en Wat een leven! (1967). Ook heeft hij toen in het panel van een tv-quiz gezeten.

In de jaren zeventig publiceerde Boon enkele historisch georiënteerde romans. In 1971 verscheen Pieter Daens, over het socialisme aan het einde van de 19de eeuw in de stad Aalst. De Zwarte Hand (1976) gaat over de 'anarchisten' die Aalst aan het begin van de twintigste eeuw onveilig maakten en schetst het 'dubbelleven' van een erotisch ontspoorde politieman. Postuum verschenen onder andere Het Geuzenboek (1979) en Eros en de eenzame man (1980) dat Boon op zijn 67ste verjaardag voltooide, iets minder dan twee maanden voor zijn dood.

Zeker na het verschijnen van de Engelse vertaling van De Kapellekensbaan in 1972 werd Boon beschouwd als een ernstige kandidaat voor de Nobelprijs voor de Literatuur,[1] maar die heeft hij uiteindelijk niet gekregen.


Louis Paul Boon heeft bijgedragen aan 18 productie(s).

Louis Paul Boon heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Louis Paul Boon heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
Het loon van Boon Auteur (schrijver libretto, scenario) Bent 1984/1985 17 oktober 1984 Jaak Vissenaken
Eros en de eenzame man Auteur (schrijver libretto, scenario) De Grootste Luxe na de Kleurenteevee 1985/1986 29 januari 1986
Madoc Auteur (schrijver libretto, scenario) Theatergroep Maccus 1985/1986 13 juni 1986 Ted Keijser
Jagen op zondagmorgen Auteur (schrijver libretto, scenario) De Grootste Luxe na de Kleurenteevee 1988/1989 28 april 1989 Ricardo Anemaet
Eros Auteur (schrijver libretto, scenario) De Maatschap 1988/1989 3 juni 1989 Pietjan Dusee
De laatste uithoek Auteur (schrijver libretto, scenario) Limburgs Projekt Teater 1989/1990 1 september 1989 Paul Juchtmans
Alle dertien dood Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Theatergroep De Zwarte Hand 1991/1992 5 mei 1992
Menuet Auteur (schrijver libretto, scenario) Theatergroep Hollandia 1996/1997 20 juni 1997 Johan Simons
Eros en de eenzame man Auteur (schrijver libretto, scenario) Toneelhuis 1998/1999 2 februari 1999 Tom van Dyck
De kapellekensbaan Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater De Korre VZW 1998/1999 9 februari 1999 Danny Keuppens
Brussel een oerwoud Auteur (schrijver libretto, scenario) Ensemble Leporello 1999/2000 11 januari 2000 Ensemble Leporello
Uur U Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater van de Verloren Tijd 2003/2004 25 april 2004 Sjon Brands
Mijn kleine oorlog Auteur (schrijver libretto, scenario) Tinnenpot 2008/2009 25 oktober 2008
Mieke Maaike's Obscene Kapsalon Auteur (schrijver libretto, scenario) Villanella 2008/2009 14 mei 2009 Tom van Dyck
De kleine Eva uit de Kromme Bijlstraat Auteur (schrijver libretto, scenario) Bonheur Theaterbedrijf Rotterdam 2009/2010 30 oktober 2009 Peter Sonneveld
Menuet Auteur (schrijver libretto, scenario) Literatuurfestival De Wintertuin 2012/2013 24 november 2012 Tatiana Pratley
Totterdood Auteur (schrijver libretto, scenario) Toneelgroep Amsterdam 2013/2014 4 mei 2014 Peter van Kraaij
Menuet Auteur (schrijver libretto, scenario) NTGent 2017/2018 5 april 2018 Liliane Brakema

Na zijn dood

Pieter Daens (1971), een documentaire roman over de sociale strijd van de Aalsterse priester Adolf Daens, werd in 1992 door Stijn Coninx verfilmd onder de titel Daens. Zeven jaar later, in 1999, verscheen een verfilming van Boons roman 'Vergeten straat', onder de gelijknamige titel, geregisseerd door Luc Pien.

In 2005 werd gestart met de uitgave van het 'Verzameld werk'.

In 2008 was er ophef doordat de tentoonstelling van de Fenomenale Feminateek van Boon, een collectie van vrouwelijk naakt, in het FotoMuseum van Antwerpen verboden werd door de provinciale overheid. In april 2008 was de collectie wel aanwezig tijdens de tweede editie van het literair festival "Zogezegd" in Gent op initiatief van de curator Anne Provoost.

Vanaf 4 oktober 2008 liep in het voormalige postsorteercentrum van Berchem (Antwerpen) Daens, de musical, een productie van Studio 100, in navolging van de film van Stijn Coninx.

De Louis Paul Boonprijs werd naar hem vernoemd.

Prijzen

  • 1942 – Leo J. Krynprijs voor De voorstad groeit
  • 1957 – Henriette Roland Holst-prijs voor De kleine Eva uit de kromme Bijlstraat
  • 1966 – Constantijn Huygens-prijs voor zijn gehele oeuvre
  • 1972 – Multatuliprijs voor Pieter Daens, of Hoe in de negentiende eeuw de arbeiders van Aalst vochten tegen armoede en onrecht

Enkele werken

Titel Jaar van uitgave opmerking(en)
De voorstad groeit 1943
Abel Gholaerts 1944
Vergeten straat 1946
Mijn kleine oorlog 1946
Boontjes uitleenbibliotheek 1949
Het geweerschot 1951
Boontjes twee spoken 1952
De Kapellekensbaan 1953
Menuet 1955
Niets gaat ten onder 1956
De kleine Eva uit de Kromme Bijlstraat 1956 Verhalend gedicht
Zomer te Ter-Muren 1956 Vervolg op De Kapellekensbaan
De bende van Jan de Lichte 1957
Wapenbroeders 1955
De Paradijsvogel 1958
De liefde van Annie Mols 1959
Vaarwel Krokodil, of de Prijslijst van het Geluk 1959
Gustaaf Vermeersch 1960
De zoon van Jan de Lichte 1961
Blauwbaardje in Wonderland 1962 Sprookjes
Het nieuwe onkruid 1964 vervolg op De liefde van Annie Mols
Reservaat 1965 Verzamelde Reservaten
Dorp in Vlaanderen 1966
Geniaal, maar met korte beentjes 1967
Wat een leven 1967
Over mijn boeken 1969
Drie mensen tussen muren 1969
De bom 1969
90 mensen 1970
Pieter Daens of hoe in de negentiende eeuw de arbeiders van Aalst vochten tegen armoede en onrecht 1971
Mijn oude schoolmeester 1972 heruitgegeven in 2005
Eten op z'n Vlaams 1972
Mieke Maaike's obscene jeugd 1972
Als het onkruid bloeit 1972 herwerking van Het nieuwe onkruid
Zomerdagdroom '1973
De meisjes van Jesses 1973
Blauwbaardje in de ruimte 1973
Davids jonge dagen 1974
Verscheurd jeugdportret 1975
Memoires van de Heer Daegeman 1975
De zwarte hand of het anarchisme van de negentiende eeuw in het industriestadje Aalst 1976
Het jaar 1901 1977
Het Geuzenboek 1979 Postuum
Eros en de eenzame man 1980
Ook de afbreker bouwt op 1982
Proleetje en Fantast 1982
Hij was een zwarte en andere reportages 1986
Zondagsleven van Pomponneke 1988
Vertraagde Film 1988
Vertellingen van Jo 1989
Brieven aan Morris 1989
Brieven aan literaire vrienden 1989
Boons scenario's 1989
Niets dan wat oorlog 1989
L.P. Boon radio actief 1991
Eens op een mooie avond 1992
Soldatenbrieven 1993
Het Literair en Kunstkritisch Werk I. De Rode Vaan 1994
Het Literair en Kunstkritisch werk II. Front 1994
Het Literair en Kunstkritisch Werk III. De Vlaamse Gids 1995
Boontjes moppenencyclopedie 1995
Het Literair en Kunstkritisch Werk IV. Vooruit 1997
Het boek Jezebel 1999
Brussel, een oerwoud 1999
De Zon 2001
Fenomenale Feminateek 2004
Wanneer van u nog eens een minne-briefje? De brieven van Boon aan Richard Minne 2003
Eenzaam spelen met Pompon 2005

Externe links


Bronnen


  1. In 1972 verscheen een Engelse vertaling van De Kapellekensbaan en werd hij door de Vlaamse en Nederlandse PEN-club voor de Nobelprijs voorgedragen.