Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
UploadenAfbeeldingDef.png
NaamJan Cremer
Geboortedatum20 april 1940
Geboorteplaats Enschede
BeroepSchrijver, Kunstenaar
 Website
Externe databases:
DBNL
IMDb
VIAF

Jan Cremer (1940) is een Nederlands schrijver en beeldend kunstenaar. Hij is vooral bekend van de roman Ik, Jan Cremer uit 1964 en Ik Jan Cremer, tweede boek uit 1966. Zijn eerste boek is te vergelijken met On the Road van Jack Kerouac. Cremer heeft een scherp oor voor vulgair, humoristisch taalgebruik en oog voor de absurde kant van de Amerikaanse glamourwereld, wat hem verwant maakt aan respectievelijk Louis-Ferdinand Céline en Nathanael West, vooral in Ik, Jan Cremer 3 en Made in U.S.A..

Hij heeft onderwijs genoten aan de kunstacademies van Arnhem en Den Haag, waar hij gewoond heeft in de Annastraat.

Cremers literatuur en beeldende kunst vertonen opvallende overeenkomsten. Beide richten zich op het zich losmaken van traditionele esthetiek en eeuwenoude culturele bagage, zoals de volgende citaten[1] illustreren:

  • "Ik lees niet, ik word gelezen."
  • "Rembrandt? Wie is dat? Ik heb geen verstand van sport."

Beide citaten onthullen zijn vermogen tot choqueren of op zijn minst aandacht trekken en zichzelf verkopen als een lefgozer met bewijsbaar talent (vgl. filmster James Dean): cultuur als een last ervaren past in dit plaatje. Met name "Ik Jan Cremer - deel I", maar ook zijn 'peinture barbarisme', vergelijkbaar met die van Karel Appel, hebben een grote schok door de maatschappij doen gaan. Acties als het hangen van een kaartje van fl 1.000.000,- aan een schilderij (hij was toen slechts 18 jaar) en het luid toeterend langs het boekenbal crossen hebben hem tot enfant terrible van de Nederlandse beeldende kunst en literatuur gemaakt.

De literaire relevantie van Cremers werk is vooral belichaamd in "Ik Jan Cremer - deel I". Centraal daarbij is de bevrijding van de idealen van de jaren '50. Het is een voorbode van de vrije seks en wilde jaren '60. Dit verklaart waarom Cremer ook buiten Nederland veel gelezen werd. Ook dit leverde kritiek op. Over het boek werden Kamervragen gesteld, het werd fascistisch genoemd en voetbalvandalen werden beschuldigd van "Jan Cremerisme".

Cremer zelf werkte hier flink aan mee, omdat hij er de commerciële mogelijkheden van zag. Toen een ijverige politieman in Hengelo begin 1964 exemplaren van "Ik Jan Cremer" in beslag nam, verschenen in enkele dagbladen steunbetuigingen van bezorgde ouders. Ze bleken alle te zijn geschreven door Jan Cremer.

Vanaf 1970 weet Cremer zijn werk te combineren met zijn reis- en zwerflust. Zes maanden per jaar reist hij, de andere maanden verdeelt hij zijn tijd tussen schrijven en schilderen. Vele van zijn reizen zijn een reconstructie van de trektocht van de Hunnen onder Attila en de Mongolen onder Djenghis Khan. Met deze volkeren voelt Cremer zich sterk verwant, ook voordat een genealoog ontdekt dat hij langs moederskant zelf uit Mongolië stamt.

Na 1970 heeft hij zich vooral toegelegd op het lithograferen, wat onder meer resulteert in een aantal tulpen ‘Hollandse landschappen’. ‘Hij vertelt over Holland zoals alleen een emigrant dat zou kunnen doen, pratend over een wijd land met prachtige kleuren, een leeggewaaide blauwe lucht, een groene wei, plastieken van gele korenschoven op een afgemaaid land (...). Ga je zoiets benoemen dan passen dergelijke voorstellingen onder de noemer pop. (...) Maar pop betekent bij hem niet alleen populair maar ook werkelijk volks,’ schreef W.A.L. Beeren, directeur van het museum Boijmans Van Beuningen. Zijn beeldend werk wordt voortdurend in grote eenmanstentoonstellingen in binnen- en buitenland geëxposeerd.

Cremer wordt door Remco Campert in diens novelle "Tjeempie! Of Liesje in Luilekkerland" gepersifleerd als het Roofdier, als een van de moderne schrijvers die Liesje gaat opzoeken. Hierin wordt Cremer omschreven als een agressieve rouwdouwer voor wie iedereen in het stof kruipt. Hij weet dat het om "munnie in de pokkut en een bebie in bed" gaat, en heeft in plaats van een auto dan ook een gouden helikopter. Van alle moderne schrijvers wordt hij bekenmerkt als de ergste: "hij is geen mens maar een beest".


Jan Cremer heeft bijgedragen aan 6 productie(s).

Jan Cremer heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Jan Cremer heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
The Late, Late Show Auteur (schrijver libretto, scenario) Studententoneel en, Studentencabaret 12 december 1968 Leonard Frank
The Late, Late Show Auteur (schrijver libretto, scenario) Amsterdamsche Studenten Toneelvereeniging 1968/1969 12 december 1968 Leonard Frank
Oklahoma Motel Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Toneelgroep Studio 1969/1970 18 april 1970 Kees van Iersel
The Late Late Show Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Toneelgroep Studio 1969/1970 18 april 1970 Kees van Iersel
Ik Jan Cremer Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Theater Initiatieven 1985/1986 10 augustus 1985 Franz Marijnen
Gluteus maximus Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater O42 1997/1998 25 september 1997 Wim Meuwissen
Oklahoma Motel Decor Stichting Toneelgroep Studio 1969/1970 18 april 1970 Kees van Iersel
The Late Late Show Decor Stichting Toneelgroep Studio 1969/1970 18 april 1970 Kees van Iersel
Oklahoma Motel Kostuums Stichting Toneelgroep Studio 1969/1970 18 april 1970 Kees van Iersel
The Late Late Show Kostuums Stichting Toneelgroep Studio 1969/1970 18 april 1970 Kees van Iersel

Bronnen

  1. Uit Hoge Bomen pioniers (tv): JC: "Wat vroeg je ook weer?" — Journalist: "Wat je aan het doen bent in creatieve zin?" — JC (pauzeert schijnbaar peinzend) "Wat betekent dat: creatief ?"