André van Duin: Audio

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Logo eenlevenlangtheater2.jpg

André van Duin, 1975.

Een Leven Lang Theater André van Duin:


André van Duin: Audio

Hieronder kunt u vier populaire liedjes en twee medleys beluisteren uit de collectie van Theater Instituut Nederland. Ze illustreren het vakmanschap en veelzijdigheid van André van Duin.

N.B. hier zijn binnenkort audio-fragmenten te beluisteren.

Willempie

Tekst en muziek: André van Duin

Toen Willempie uitkwam, veroorzaakte het lied nogal wat commotie. Het zou overduidelijk gaan over een jongen met een verstandelijke handicap. Sommige mensen vatten het lied in die tijd op als spottend. Van Duin biedt zijn excuses aan, want hij heeft nooit opzettelijk mensen willen kwetsen met het lied. De excuses worden geaccepteerd en Willempie is nog altijd een bekende ‘meezinger’.

Lengte: 3 minuten en 5 seconden

Mijn allergrootste fan

Mijn allergrootste fan Tekst: André van Duin Muziek: Coen van Orsouw

Het lied ‘mijn allergrootste fan’ schreef André van Duin speciaal voor zijn vader. Vlak na diens overlijden zingt hij het lied voor het eerst. Liefdevol ‘vertelt’ Van Duin over de manier waarop zijn vader omging met zijn succes. Het lied verscheen onder andere op plaat in 1982, op de LP Wij.

Hij was mijn allergrootste fan, ik weet het zeker Er was geen betere komiek voor hem dan ik Maar ach, wat wil je, 't was per slot mijn eigen vader Aan mijn succes twijfelde hij geen ogenblik

Lengte: 3 minuten en 57 seconden.

Er staat een paard in de gang

Er staat een paard in de gang Tekst en muziek: André van Duin

André van Duin staat bekend om zijn rijke oeuvre aan carnavalshits: Grote Bloemkolen, Balletjes van de Koningin, het Bananenlied en misschien wel de allerbekendste: ‘Er staat een paard in de gang’. Een grappig verhaaltje over buurvrouw Jansen die opeens een paard (met staart) in haar gang heeft staan. Het ritme van het lied leent zich bij uitstek voor de ultieme carnavalsdans: de polonaise.

Lengte: 3 minuten en 17 seconden.

Als de zon schijnt

Als de zon schijnt Originele compositie: R. Ortolani en Melvin Frank Nederlandse tekst: André van Duin

‘Als de zon schijnt’ kwam uit in 1982, op de LP Wij en is een mooi en vrolijk eerbetoon aan de zon. Iedereen wordt vrolijk en kijkt anders naar het leven als de zon er is: “Als de zon er toch niet was geweest was er nooit een reden voor een feest O wat is het leven fijn als de zon schijnt” Van origine is de compositie gemaakt voor de film Buona sera mrs. Campbell uit 1968.

Lengte: 2 minuten en 34 seconden

De Dik Voormekaar Show 1: De Ome Joop medley

De Dik Voormekaar Show was een Nederlands wekelijks radioprogramma van André van Duin en Ferry de Groot. Het programma begon in 1973 op Radio Noordzee en werd groot in de jaren '70 en '80 bij de NCRV.

Ome Joop is een oude norse man, begonnen met het rondbrengen van de koffie in de tijd van Radio Noordzee, en presenteerde later de problemenrubriek (Als je problemen hebt, schrijf naar ome Joop). Tevens presentator van Ome Joop's Amateurhoek en Verzoekhoek. Komt steevast een paar minuten na aanvang van de uitzending binnen, vaak roepend: "Nou mensen, waar ben ik nou weer helemaal voor van huis gekomen?..." Is liefhebber van een neut. Heeft tevens enkele solohits op zijn naam staan, zoals Zandzakken voor de deur en Lied voor vrijgezellen. Ome Joop wordt zeer snel kwaad waarop hij steevast roept: "Nee, nou wordt ie mooi, nee, nou wordt ie fraai", nog keurig binnen de grenzen van wat destijds toegestaan was bij de NCRV. In de laatste serie shows wordt hij steeds banaler door te roepen dat er een "fax" binnenkwam, waarop hij een dikke wind laat. Hoewel veel mensen denken Ome Joop een knipoog was naar beroemde 'Jopen' als Joop van den Ende of Joop Landré, was het in werkelijkheid Joop de Groot, de vader van Ferry, die model stond voor deze knorrige oude man. (bron: Wikipedia)

Lengte: 3 minuten en 24 seconden.

De Dik Voormekaar Show 2: De 30 seconden van meneer de Groot

De Dik Voormekaar Show was een Nederlands wekelijks radioprogramma van André van Duin en Ferry de Groot. Het programma begon in 1973 op Radio Noordzee en werd groot in de jaren '70 en '80 bij de NCRV.

Meneer De Groot is co-presentator van de Dik Voormekaar Show. Begint de show vaak met een grap, tot grote ergernis van Dik Voormekaar. Is tevens verantwoordelijk voor de productie en wordt daarbij niet gehinderd door enig organisatietalent of technische vaardigheden. Die technische vaardigheden namen eind jaren 70 een extra duik: bij de nieuwe opgave van de prijsvraag in de uitzending van 3 maart 1979 zette meneer De Groot de plaat af door de naald over de groeven heen te krassen. Dit "gekras, geros en geram" is vanaf dat moment hét kenmerk geweest voor de technische kwaliteiten van meneer De Groot. De invoering van de cd maakte een eind aan "de naald in het etiket", maar bij de comeback van de show in de 21e eeuw kwam hij tijdelijk weer terug.

In de uitzending van 9 september 1973 kondigde Dik Voormekaar aan dat de fanclub van meneer De Groot had geëist dat meneer De Groot ook zendtijd zou krijgen. Vanaf die uitzending eindigde de Dik Voormekaar Show altijd met "De Dertig Seconden Van Meneer De Groot. Die begon altijd met "Hallo, fans..., waarna hij moppen voorlas die door luisteraars werden ingezonden. De moppen waren, in verband met de tijd, altijd kort en krachtig, en gingen vaak over bekende Nederlanders. Voorbeelden: "Een bekende Nederlander die twee instrumenten bespeelt: Harry Saxofoni" of "Het zingt en je zakt erdoor: Rob du-Nijs." (bron: Wikipedia) In het fragment is één van de moppen te horen.

Lengte fragment: 2 minuten en 37 seconden.