Tijdlijn Cabaret: 1964 - Sonneveld maakt Een avond met Wim Sonneveld

Een avond met Wim Sonneveld, met daarin nummers als ‘Frater Venantius’ en ‘Nikkelen Nelis’, wordt juichend ontvangen

Nadat Wim Sonneveld de rol van Henri Higgins speelt in My Fair Lady, de eerste échte musical in Nederland, wordt hij door Toon Hermans geïnspireerd om ook (bijna) alleen te gaan werken.

De eerste show die hij maakt in 1964 is Een avond met Wim Sonneveld. Deze voorstelling speelt hij samen met Marijke Merckens en gaat op 1 januari 1964 in première. Drie weken daarna schrijft Sonneveld: 'Ik ben nu zover in Nederland als Toon Hermans altijd al was: men accepteert me vanaf m'n opkomst op het toneel en vreet alles wat ik doe of zeg!'

In het programma zitten liedjes die later klassiekers zullen worden: 'Nikkelen Nelis de straatmuzikant', geschreven door Sonnevelds vriend Friso Wiegersma, 'Frater Venatius', 'Ome Thijs' en het bekende 'Tearoom Tango' van Michel van der Plas. De persoonlijkheid van Sonneveld blijkt net als bij Wim Kan en Toon Hermans het belangrijkste onderdeel van de voorstelling. Ondanks dat hij het publiek op enige afstand houdt, wordt het publiek volgens Hubert Jansen geraakt door de onbezochte plekken van de ziel. Wim Sonneveld lijkt op het toneel zoals hij graag wil zijn: elegant, charmant, jeugdig en fit. Sonneveld wil anders zijn dan hij eigenlijk is: een man die zich oriënteert op de Amerikaanse showbusiness en het Franse chanson. Toch voelt hij zich naar eigen zeggen "een Zuid-Hollandse boer, zo Hollands als het weer".