Ritsaert ten Cate: Repertoire - Mickery - Amsterdam
Eenlevenlangtheater Ritsaert ten Cate:
- Homepage Eenlevenlangtheater Ritsaert ten Cate
- Biografie Ritsaert ten Cate
- Repertoire Ritsaert ten Cate
- Audio
- Video
- Volgens Ritsaert ten Cate
- Volgens anderen
- Colofon
Mickery - Amsterdam (1972 - 1988)
Na toekenning van rijkssubsidie in 1971 verhuist Mickerytheater in 1972 naar de Amsterdamse Rozengracht. Het nieuwe Mickery-tijdperk begint met enkele voorstellingen in een tijdelijke behuizing, de Noorderkerk, min of meer tussen de kerkdiensten door, maar vindt dan een nieuw onderdak in de oude Capitol-bioscoop aan de Rozengracht. Ten Cate en zijn buitenlandse partners kregen daarmee de beschikking over een flexibele theaterzaal waar op allerlei manieren met techniek, met ruimte en met de rol van het publiek kon worden geëxperimenteerd. De Engelse Pip Simmons Theatre Group en het Japanse gezelschap Tenjo Sajiki maakten hier voorstellingen waarbij het publiek een lawine aan zintuiglijke indrukken over zich heen kreeg. Ook werd het – soms tegen wil en dank – bij de handeling betrokken.
Een ander element waar Ten Cate grote belangstelling voor had was het gebruik van nieuwe media. Zo liet hij via televisie- of computerschermen de buitenwereld binnendringen in de wereld van het theater. Maar via opnamen en projecties maakte hij ook zichtbaar hoe waarneming gemanipuleerd kon worden.
Ten Cates invloed op het Nederlands theater is maar moeilijk te overschatten. Zijn aandacht voor internationalisering, zijn experimenten met de rol van het publiek en het gebruik van nieuwe media en technieken zijn allemaal elementen die in het hedendaagse theater nog steeds of opnieuw een belangrijke rol spelen.
Na een aantal jaren aan de Rozengracht te zijn gehuisvest, lijken de jaren rond 1980, voor zowel Mickery zelf als de bezoekers van de voorstellingen, vooral een periode van reflectie te worden. Mickery blijft de relatie tussen theater en werkelijkheid verder onderzoeken en zelf voorstellingen (co-)produceren. Een nieuwe programmeervorm werd toegepast om het publiek verder na te laten denken over de functie en esthetiek van toneel en, zoals vanouds, de grenzen tussen theater en werkelijkheid. Deze nieuwe vorm kreeg uiting in de reeks Even kijken, een programma van tien weken waarbij op één avond minstens twee verschillende monologen over maatschappelijk relevante thema's werden gepresenteerd. De bezoekers van de voorstellingen werden op zo'n avond geacht niet alleen beide voorstellingen te bekijken, maar deze ook in het licht van de andere voorstellingen uit de tien-weekse reeks te interpreteren. Nieuw waren ook de Bovenzaal-gesprekken, waar niet-gespeelde gesprekken over theater en samenleving plaatsvonden.
Een ander element dat verder onderzocht werd, was de relatie tussen theater en nieuwe media, zoals televisie en video. Tegelijkertijd vroeg Mickery zich in zijn beleidsnota's af hoe lang zijn bestaansrecht nog zou gelden. "Een grondige zelfanalyse van Mickery leidde tot de conclusie dat het MIckerytheater aan de Rozengracht niet meer als de centrale plek van presentatie dienst moest doen. Het zou vooral een centrum voor onderzoek en reflectie moeten worden. Een nieuw tijdschrift "Two & Two" moest deze reflectie stimuleren. Daarnaast zou Mickery dan op locaties naar keuze ad hoc projecten organiseren."
In 1991 hield Ten Cate het – wat het theater betreft – voor gezien. De steeds hoger wordende productiekosten en het als maar marktgerichter denken, in de kunsten en bij de overheid, waren daarbij belangrijke overwegingen. De laatste periode van zijn leven was hij actief als directeur van de door hem opgerichte theater(vervolg)opleiding DasArts en als beeldend kunstenaar.
Hieronder vindt u een overzicht van alle producties die in dit theater, en in de Noorderkerk, in première zijn gegaan.
Noorderkerk, Amsterdam:
| The Trial - Stichting Mickery Workshop - 1972-01-11 |
| The History of The Theatre - Stichting Mickery Workshop - 1972-01-19 |
| R.M. Renfield, Age 29 - Stichting Mickery Workshop - 1972-02-08 |
Mickery, Amsterdam:
