Mary Dresselhuys: Biografie - Buitenlandse stukken

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Logo eenlevenlangtheater2.jpg

Mary Dresselhuys. Foto: Godfried de Groot. Collectie TIN.


Eenlevenlangtheater Mary Dresselhuys:

Buitenlandse stukken

V.l.n.r.: Teunke Hauer, Mary Dresselhuys en Louis Borel in "Bakersprookje", 1950. Foto: Frits Lemaire/MAI. Collectie TIN.

In het begin van de jaren vijftig ontvangt Mary Dresselhuys diverse aanbiedingen om buiten de landsgrenzen aan het werk te gaan. Ze wordt gevraagd om Nina van André Roussin te spelen in Londen en om het Franse toneelpubliek het Engelstalige stuk Little lambs eat Ivy (Kleine kinderen worden groot van Noel Langley) voor te zetten. "Want in Frankrijk kunnen ze geen Engelse vrouwen spelen en in Londen kunnen ze geen Franse vrouwen spelen."

Het vooruitzicht dat ze haar vrije tijd door moet brengen in hotelkamers ver weg van haar dochters en haar nieuwe liefde Jons Viruly houdt Dresselhuys in Nederland. Succes en geld kunnen in haar visie niet op tegen huiselijk geluk. "Familieleven is voor mij zeer bepalend, het is het houvast in mijn leven". (Een leven lang, 17 februari 1994)

Met Bakersprookje (1950) levert Mary Dresselhuys haar eerste vertaling af van een toneelstuk waarin ze zelf de hoofdrol speelt. Omdat ze het 'boeiend werk' vindt, zal ze in de toekomst nog vele malen een stuk vertalen. Daarbij vindt ze het niet alleen belangrijk om de zinnen 'lekker te laten lopen', maar wil ze ook de bedoelingen van de schrijver 'in hun waarde' laten. 'Ik neem er de tijd voor. De beroepsvertalers hebben wel eens erg veel haast.' (Het Parool, 6 maart 1980)