Gustav Leonhardt
Gustav Leonhardt op het MAfestival in Brugge.
| Naam | Gustav Leonhardt |
|---|---|
| Geboortedatum | 30 mei 1928 |
| Geboorteplaats | 's-Graveland |
| Overlijdensdatum | 16 januari 2012 |
| Overlijdensplaats | Amsterdam |
| Beroep | Musicus, Dirigent |
| Discipline | Muziektheater |
| Externe databases: | |
| DBNL | |
| IMDb | |
| VIAF |
Biografie
Na zijn eerste muziekstudies in Nederland, trok Gustav Leonhardt naar de Scola Cantorum Basiliensis in Bazel (Zwitserland) en studeerde er, van 1947 tot 1950 bij Eduard Müller, kerkorgel, klavecimbel en muziekwetenschap . Hij trok vervolgens naar Wenen en realiseerde er zijn eerste platenopname, met de Kunst der Fuge. In 1955 werd hij docent klavecimbel aan het Conservatorium van Amsterdam en richtte hij zijn eigen ensemble op, het Leonhardt Consort.
Hij is één van de grondleggers van de authentieke uitvoeringspraktijk en verrichtte veel pionierswerk, waarbij personen als Hans Brandts Buys en Anthon van der Horst hem waren voorgegaan. Beroemd zijn zijn talloze opnamen van klavecimbel- en orgelwerken van Johann Sebastian Bach. Talloze andere componisten uit de internationale renaissance- en barokmuziek werden door hem uit de vergetelheid gehaald of op de voorgrond geplaatst.
Na lange jaren titularis te zijn geweest van het orgel van de Waalse Kerk (Amsterdam), is hij sinds 1981 de organist van de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Hij gaf concerten in vrijwel alle landen van Europa en maakte tournees door de Verenigde Staten, Japan en Australië. Als dirigent leidde hij uitvoeringen van opera's van Monteverdi en Rameau. Tussen 1971 en 1990 nam hij met Nikolaus Harnoncourt alle kerkcantates van Johann Sebastian Bach op, met zijn eigen Leonhardt ensemble.[1]
Hij bezorgde van de Opera Omnia van Jan Pieterszoon Sweelinck de uitgave van Band I (fantasieën en toccata's voor klavier). Daarnaast maakte hij talloze grammofoon- en CD-opnamen.
In 1967 speelde hij de rol van Johann Sebastian Bach in Jean-Marie Straubs film Chronik der Anna Magdalena Bach.
In de jaren 1969 en 1970 bezette Leonhardt een leerstoel aan de Harvard University.
Leonhardt bewoont sinds 1974 een deel van Huis Bartolotti aan de Herengracht in Amsterdam.[2]
Vanaf 1965 was Leonhardt onafgebroken lid van de jury voor de driejaarlijkse internationale klavecimbelwedstrijd van het Festival Musica Antiqua in Brugge, ook nog in 2010.
In 1970-71 stichtte hij, met aanmoediging van de Duitse platenfirma Harmonia Mundi, het Orchestre de la Petite Bande, waarvan de violist Sigiswald Kuijken de dirigent werd.
Jaar-in jaar-uit gaf hij ongeveer honderd concerten per jaar, meestal solo of met een klein ensemble.
Hij heeft een studie gepubliceerd over Bachs Kunst der Fuge (1952).
Theater CV
Gustav Leonhardt heeft bijgedragen aan 6 productie(s).
Gustav Leonhardt heeft gewerkt in de volgende functies:
- Muzikale leiding - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Muzikale uitvoering - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Gustav Leonhardt heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
| Productie | Functie | Producent | Seizoen | Premièredatum | In regie van |
|---|---|---|---|---|---|
| L'incoronazione di Poppea | Muzikale leiding | De Nederlandse Operastichting | 1971/1972 | 17 september 1971 | Filippo Sanjust |
| Il combattimento di Tancredi e Clorinda | Muzikale leiding | De Nederlandse Operastichting | 1973/1974 | 14 januari 1974 | Filippo Sanjust |
| Lamento d'Ariana | Muzikale leiding | De Nederlandse Operastichting | 1973/1974 | 14 januari 1974 | Filippo Sanjust |
| Il ballo dell'ingrate | Muzikale leiding | De Nederlandse Operastichting | 1973/1974 | 14 januari 1974 | Filippo Sanjust |
| Gijsbreght van Aemstel | Muzikale uitvoering | De Nederlandse Comedie | 1961/1962 | 1 januari 1962 | Han Bentz van den Berg |
| Gijsbreght van Aemstel | Muzikale uitvoering | De Nederlandse Comedie | 1963/1964 | 1 januari 1964 | Han Bentz van den Berg |
| L'incoronazione di Poppea | Muzikale uitvoering | De Nederlandse Operastichting | 1971/1972 | 17 september 1971 | Filippo Sanjust |
Eerbetuigingen
- In 1967 ontving Leonhardt de Zilveren Anjer.
- In 1980 ontving hij, samen met Nikolaus Harnoncourt, de Erasmusprijs.[3]
- Leonhardt ontving eredoctoraten aan de universiteiten van onder andere Dallas, Washington, Amsterdam, Harvard, Metz, Leiden en Padua.
- In 2009 ontving hij uit handen van Koningin Beatrix de exclusieve Eremedaille voor Kunst en Wetenschap van de Huisorde van Oranje.
- In België werd hij in 2007 bevorderd tot Commandeur in de Kroonorde. De ordeketen werd hem in Brugge aangeboden door Minister van Staat Mark Eyskens, voorzitter van het Festival van Vlaanderen.
- Hetzelfde jaar werd hij Commandeur des Arts et des Lettres (Frankrijk).
Discografie
Leonhardt heeft méér dan 200 platenopnamen op naam staan. Zie voor een uitvoerige opsomming van zijn discografie: Wikipedia
Externe links
- Leonhardt, verkleed als Bach, speelt Vijfde Brandenburgs Concerto
- Leonhardt, verkleed als Bach, dirigeert de Mattheuspassie
- Leonhardt, verkleed als Bach, speelt de Goldberg Variaties
- Leonhardt stemt zijn klavecimbel
- Leonhardt speelt de Goldberg Variaties
- Leonhardt speelt Buxtehude op orgel
- Leonhardt geeft een meestercursus
- Leonhardt speelt Louis Couperin
- Leonhardt dirigeert een Cantate van Bach
Bronnen
- ↑ Gustav Leonhardt (Conductor, Harpsichord, Organ) - Short Biography
- ↑ Gustav Leonhardt Het huis 'Bartolotti' en zijn bewoners (1979)
- ↑ Page Lijst van Erasmusprijsdragers