François Mauriac

Naam | François Mauriac |
---|---|
Geboortedatum | Bordeaux, 11 oktober 1885 |
Overlijdensdatum | Parijs, 1 september 1970 |
Er is nog geen biografie beschikbaar voor François Mauriac. Klik hier om de tekst toe te voegen (je moet hiervoor ingelogd zijn; je kunt je hier hier registreren).
Let op: mogelijk staat er verder op de pagina (onder het carrièreoverzicht) al wel een biografietekst; deze tekst kan dan door middel van eenvoudig “knippen en plakken” in het veld "biografie" worden gezet!
Theater CV
François Mauriac heeft bijgedragen aan 4 productie(s).
François Mauriac heeft gewerkt in de volgende functies:
- Auteur (schrijver libretto, scenario) - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan François Mauriac heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Productie | Functie | Producent | Seizoen | Premièredatum | In regie van |
---|---|---|---|---|---|
Asmodee | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Toneelgroep Het Masker (1933-1947) | 1937/1938 | 26 maart 1938 | Lize Servaes |
Le feu sur la terre | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Théâtre Hébertot | 1950/1951 | 12 oktober 1951 | Jacques Hébertot |
Asmodée | Auteur (schrijver libretto, scenario) | La Comédie Française | 1962/1963 | 22 april 1963 | Delfor Peralta |
De onbeminden | Auteur (schrijver libretto, scenario) | Het Zuidelijk Toneel | 1996/1997 | 21 maart 1997 | Ivo van Hove |
François Charles Mauriac (Bordeaux, 11 oktober 1885 - Parijs, 1 september 1970) was een Franse schrijver en winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur. Hij wordt algemeen beschouwd als de grootste Franse katholieke schrijver van de 20e eeuw.
Leven
Hij werd in de Bordeaux (Gironde) geboren en studeerde literatuur aan de plaatselijke universiteit. In 1905 trok hij naar Parijs, aanvankelijk om te studeren. Al spoedig wijdde hij zich geheel aan het schrijven. Zijn eerste dichtbundel Les Mains jointes verscheen in 1909. Zijn grote bekendheid volgde evenwel pas tien jaar later. Zijn loopbaan werd onderbroken de door de Eerste Wereldoorlog waarin hij diende in een ziekenhuis van het Rode Kruis op de Balkan. In 1922 publiceerde hij zijn veelgeprezen Le Baiser aux lépreux. In 1933 werd hij gekozen in de Académie française.[1] Tijdens de Tweede Wereldoorlog schrijft hij onder het pseudoniem « Forez » in Le Cahier noir. Naast een dertigtal romans, schreef hij verschillende toneelstukken. Ook was hij journalist voor Le Figaro.
In de jaren '50 sprak hij zich uit voor de onafhankelijkheid van Algerije en Vietnam en veroordeelt hij het gebruik van martelmethoden door het Franse leger. Hij leverde een felle polemiek met de homoseksuele schrijver Roger Peyrefitte. Ook schreef hij zijn memoires en een biografie van Charles de Gaulle. In 1952 ontving hij de Nobelprijs voor de Literatuur.[2] In 1958 werd hij met het grootkruis van de légion d'honneur onderscheiden.[1]
Zijn volledig werk verscheen in twaalf banden tussen 1950 en 1956.
Hij stierf in Parijs op 1 september 1970. Mauriac ligt begraven op het kerkhof van Vemars in Val-d'Oise.
De kleindochter van Mauriac, Anne Wiazemsky (1947), schrijfster, comédienne en filmproducente die in 1993 de Prix Goncourt des Lycéens heeft ontvangen en de Grand prix du roman de l'Académie française in 1998.
Voornaamste werken
Romans
- 1913 - L'Enfant chargé de chaînes
- 1914 - La Robe prétexte
- 1920 - La Chair et le Sang
- 1921 - Préséances
- 1922 - Le Baiser au lépreux
- 1923 - Le Fleuve de feu
- 1923 - Génitrix
- 1923 - Le Mal
- 1925 - Le Désert de l'amour (Grand Prix du roman de l'Académie française, 1926)
- 1927 - Thérèse Desqueyroux
- 1928 - Destins
- 1929 - Trois Récits: Coups de couteau, 1926; Un homme de lettres, 1926; Le Démon de la connaissance, 1928
- 1930 - Ce qui était perdu
- 1932 - Le Nœud de vipères
- 1933 - Le Mystère Frontenac
- 1935 - La Fin de la nuit
- 1936 - Les Anges noirs
- 1938 - Plongées: Thérèse chez le docteur, 1933; Thérèse à l'hôtel, 1933; Le Rang; Insomnie; Conte de Noël
- 1939 - Les Chemins de la mer
- 1941 - La Pharisienne
- 1951 - Le Sagouin
- 1952 - Galigaï
- 1954 - L'Agneau
- 1969 - Un adolescent d'autrefois
- 1972 - Maltaverne
Theater
- 1938 - Asmodée
- 1945 - Les Mal Aimés
- 1948 - Passage du malin
- 1951 - Le Feu sur terre
Referenties
Bronnen