50 jaar Het Nationale Ballet - Herinneringen van Danny de Leeuw

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Dit is een pagina in de reeks: 50 jaar Het Nationale Ballet. Voor meer informatie, zie aldaar.

Herinneringen van Danny de Leeuw

Door Danny de Leeuw, (Thans Daniël MacLion)

Tja, ik werd alweer lang geleden opgebeld door Connie Burgemeestre met de vraag of ik er iets voor voelde om bij een viering van 50 jaar Het Nationale Ballet (HNB) aanwezig te zijn. Natuurlijk!!! Riep ik. En of ik nog adressen van oud collega's had. Later kreeg ik weer een telefoontje dat e.e.a. definitief was en ben ik op facebook en skype gaan zoeken op namen en vond ik als eerste Siang. :) Er staat een ruim overzicht op mijn publiek profiel hier (op facebook) en op mijn Roemeense pagina en mijn Portal Portal Daniël MacLion waar alle verwijzingen te vinden zijn). Maar voor wie mijn vóórgeschiedenis en die met HNB niet kent:

Ik kwam al vanuit Antwerpen in 1957 (als 4 jarige) naar het Ballet der Lage Landen in Amsterdam. Reden: mijn achtien jaar oudere zuster (Lieke De Leeuw) en mijn zwager (Robert Kaesen, later mededirecteur HNB) en diens broer en vrouw (Philip Kaesen en Panchita Di Perri) waren er dansers, leerlingen van het eerste uur van de Balletschool van Jeanne Brabants in Antwerpen. Ondanks de echtscheiding tussen Lieke en Robbert bleven de contacten tussen de families heel nauw en was het bij ons thuis Antwerpen de ontmoetingsplaats van eerste orde. Als Lieke en haar dochter Manuela - die inmiddels in Parijs woonden - in Antwerpen waren, kwamen alle ex-balletschool leerlingen bij ons. En, heel toevallig... zat ik sinds 1962 zelf ook op de Balletschool. :) In 1968 heeft zus Lieke haar 2e man (Bjorn De Treville (Madsen)) en Parijs weer verlaten om zich na een jaar terug in Amsterdam te vestigen. Robert Kaesen en Rudi van Dantzig waren toen de duo directie van HNB, en uiteraard kwam ik daarvoor al naar belangrijke premieres zoals "Monument voor een Gestorven Jongen" en "In a gadda da vida" (Robbert's laatste Choreografie voor HNB in 1969) kijken. Het "KLEINE broertje van Lieke De Leeuw" (zie mijn annecdote Johan Mittertreiner) was inmiddels "broertje van Lieke" geworden en ik kwam regelmatig de Stadsschouwburg binnenwandelen. Februari 1970 (bijna 17 dus) kwam ik naar Amsterdam waar Lieke danseres was bij "Jos van der Valk presenteert: Zaterdagavondakkoorden! En hier zijn ze dan, Don Lurio's DANSERS VAN MORGEN!!!!!" Op die eerste repetitiedag die ik met gemor van Don Lurio, de choreograaf, alsnog mocht bekijken, riep Don: Line up!!! Girls....counting,, 18, 19,20. Okay! Boys... 18, 19????? Who the @#$%! is missing???? Who? ...(er viel een naam)... WHAT? That amateure?!! Okay, he is FIRED!!!! You there, BABYFACE! Aren't you a dancer?" Ik keek nog ff links en rechts maar ik was de enige achterin dus moest ik wel babyface zijn en "Em, YES, I am a dancer..." zei ik terwijl er plots een versnelde versie van de film 42ND STREET voor mijn ogen rolden. "THEN GET IN!!! NOW!!! / Or get out." riep/mompelde Don Lurio. Lieke zei nog even: "He's only 17..." Waarop Don bits terugriep: "I KNOW, you told me! I see the difference between a man and a bayface!" Er was evenwel een klein probleem... ik had geen "dansgoed of zo" bij me... maar simpel, broek uit en iemand had wel een t-shirt te leen dus daar stond ik. Op sokken in calçon en een geleend T-shirt. En na 5 minuten achteraan moest ik vooraan staan. (zie mijn verhaal Bij Coëlho) Na 5 kwartier- "Take five!" - kreeg ik het verzoek om het contract te tekenen..... en doende zou ik dan van de Balletschool gestuurd worden... want het was ABSOLUUT verboden iets aan dans, zelfs Ballroom, buiten de school te doen.... maar YES! Amper 17 en eindelijk de showbizz in! Drie weken bloed (soms ook letterlijk), zweet en tranen, 1 week vrij en.. fl 600 bruto gage. Doen!!! (zie mijn verhaal: Afscheid met wil zonder dank!) nog niet gepubliceerd) En toen kwam de mare... eind mei kregen we - tot ieders verbijsterig- te horen dat dit het laatste seizoen van Zaterdagavondaccorden was geweest. Zelf wilde ik mee naar Milaan met Don Lurio's dansers van de RAI maar dàt vonden mijn ouders géén goed idee. :(

Ik trainde mee met HNB en plots stonden Rudi en Robbert in de kantine of ik wilde invallen bij Romeo en Julia? Eh...??? Wat dan? Oh, ja natuurlijk! En daarná... of ik adspirant bij HNB wilde worden? Emmmm.... tje, eh... dat was niet mijn plan... maar het was wel een jaar werk.. voor het astronomische salaris van fl 325 bruto per maand. :( En zo trad ik in dienst bij HNB op 15 aug 1970, de dag nadat de Jantjes de Damslapers hardhandig verdreven hadden. Al was ik maar 17, ik was bepaald niet timide en bepaald geen kleedkamerkankeraar. Enige eigenwijsheid was - en is mij nog steeds - niet vreemd en op company meetings wilde ik zonder schroom mijn èn de kleedkamer meningen uit de doeken doen. Tot vermaak van velen... en grootste irritatie van Rudi en met name Benjamin Harkarvy, de opvolger van Robbert Kaesen, die mij van dag 1 niet zag zitten. Nou was ik in Antwerpen door Leon Woizikowsky alla Ballets Russes de Diaglief en door Hans Brennaa alla Bournonville getraind en dat vloekte met Harkarvy's stijl. Een stijl die met alle respect!!!! net als NY Citty Ballet, voor MIJ als stuitend werkt. Ik vind het ENIG om Les Troques in travestie te zien, en zelfs te doen. Gewoon héél serieus uitvoeren in travestie, exact als de meiden, niks overdrijven... en dan lig ik al na acht tellen in een deuk! En dàn mag het! Maar een manlijke rol in klassiek ballet vind ik in het Deense, Bournonville, [ ] eigenlijk het enige te pruimen. Al dat gedoe met fladderende "nice hands" en "airy arms" (sorry, I shaved my arms and balls, can't be hair y anymore!) van Harkarvy vond ik stuitend gedoe. Toen Brian McDonalsds als gast les gaf, zat ik voortdurend in de verkeerde studio. Na de eerste gezamelijke les kwam hij gelijk naar mij toe: "Are you Danisch??? Ahhh... been trained by Brenaa!!! I see!" En terwijl iedereen in de "algemene" stijl :/ de les volgde, stond BMD mij telkens in BOURNONVILLE stijl te supporten. Als herboren! Ik stuiterde weer als kampioen "ballon". Up! Up! Up! en niet: pliéeee en pliéeee en pliéee! Nee echt, ik was plots weer herboren na 4 maanden toch teleurstellend HNB training. Dus stond ik de volgende dag al 15 min vooraf met BMcD over mijn technische problemen te praten. Mijn pirouettes met bras bas lukten niet meer.  :( No...!!!! Inn, this, up that!!! Go!! No!! Again, keep this, don't do that!!! Go! No!!! Here and there... No No NO!!!!! Again, Go! YESSS! See! You can do a perfect triple pirouette with bras bas! Good boy! (Het duurde wel 5x langer dan nu in woorden) Kortom, ik lééfde weer. En de derde dag kwam ome Johan me met grote spijt (achteraf vertelde hij me met weerzin!) mij melden dat die les alleen voor solisten was en dat ik naar de balletzaal moest. Nou... dat was niet leuk maar okay, het argument dat dan iedereen in de grote studio zou staan en de balletzaal leeg zou zijn... dat sneed hout! Kon ik niks tegenin brengen. Na een week of 6 verscheen er op het prikbord: Brian McDonald wil a.s. zondag nog een les geven voor wie wil. Voor vrijdag inschrijven! WOW!!! Dus wie staat er als haantje de voorste als net niet eerste op de lijst: D.McLion. met bijschrift Yes Please! Thanks. En de volgende dag waren er 6of 8 "vrijwilligers" Tja... dat zou kunnen betekenen dat die les dus niet doorgaat. (er moesten minimaal 12 of zo aanmeldeldingen zijn) Schrijf ik in groot schrift in rood erbij: Please, sign in! Danny, Daniel. Een paar uur later kwam Jaques Barkey de kantine in gerend: "Oooh Den! Denny, heb je het gezien? Ga kijken op de lijst boven! Nee geen grap, ga!!" Nou was Jaques als roddelklep mij zeker bekent maar dat "gezien of gelezen" was net anders als het gebruikelijke: Heb je het al "gehoord" dat..................... ? Dus... stiefel, stiefel, de trap op en wat zien ik??? Een bijschrift, groot geschreven, met een verwijspijl naar mijn naam. "PAARLEN VOOR DE ZWIJNEN!" slik, kuch, ehhh Volgens X en Y was het gegarandeerd en volgens Z waarschijnlijk Rudi's handschrift. Toen, en zelfs nu nog, dacht ik DAT bestaat niet! "De directeur" die een anoniem bijschrift op een dergelijk papier zet??? Dat kan niet. Maar bijna iedereen was de volgende dag op Tournee (Parijs?) en wegens te weinig gegadigden was die les 'afgeschaft'.  :( Ik heb Brian nooit meer gezien maar wel zijn spectaculaire regie van Gilbert and Sullivan ´s The Mikado in Toronto ruim 15 jaar later. Ik doe het hélemaal anders, maar wat een genoegen om die voorstelling te zien. Geniaal, totáál anders dan mijn conceptie, maar ik zou bij wijze van spreken met oprechtte liefde, zonder mijn conceptie af te danken, zijn regie willen herinstuderen. Dat lijkt mij een genoegen! En, echt waar, pas maanden later kwam ik er achter dat die opera en operetteregiseur dezelfde BMcD van destijds bij HNB was!

Begin 71 (feb-maart?) kreeg ik te horen dat mijn contract niet verlengd zou worden. "Pardon? Hoezo???" Er was 15 min gepland en na ruim 3/4 uur gaf Rudi toe dat ik in bepaalde opzichten zelfs gelijk had. Maar, daar zat het hem nou juist: ik pastte daarom niet in het gezelschap. "Wij krijgen binnen een jaar oorlog!" zei Rudi. Na al het om-de-pot-draaierij kwam het argument dat WAAR was. Wij zouden ongetwijfeld slaande ruzie gekregen hebben, denk ik achteraf, maar al 30 jaar geleden. En daar kon ik toen en nu niets tegenin brengen. Het was op dat moment wel een zure pil. Want ik had mijn schepen in Anywerpen verbrand en nu zat ik in eenboot un Amsterdam zonder roeispanen. Maar nogmaals, achteraf gezien zeker, dat had Rudi héél goed gezien. ;)

En verder: een jaar danser bij diverse tv programma's met ww tussendoor, een jaar My Fair Lady als de solist Street Dancer, weer bij de tv maar ondertussen ook als choreograaf, Kiss Me Kate in Düsseldorf 74/75 en als choreograaf bij tv (met dansers als Lieke en Connie bijv) tot plots eind 75 ene Joop van de Ende al mijn dansers onder exclusief contract stelde met vast maandsalaris voor de Andre van Duin Revue "en promotionele aktiviteiten" (!) èn de omroepen aanbiedingen deed tegen de vervoerskosten. Half 76 was ik uitgeboerd bij de tv in NL. (pikant detail: wie werd de choreograaf bij J.v.d.E. ? Robert Kaesen.) Heb nog van alles o.a. bij de Nederlandse opera gedaan en ondertussen belichtings- en decorontwerp. Ook regie-Hans-assistent bij de Amerikaanse premiere van Phillip Glass's Satyagraha in Artpart en Brooklyn Accademy New York. Vanaf dec 81 in dienst bij De Meervaart als belichter en verder zoals op mijn profiel. :)


Terug naar 50 jaar Het Nationale Ballet