We dragen het gezicht dat past - Walking Faces - 2018-02-02

Titel	We dragen het gezicht dat past
Producent	Walking Faces
Discipline	mime
Premièredatum	2 februari 2018
Seizoen	2017/2018
Locatie	Op locatie
Opmerkingen	Locatie: Koos Vorrinkhuis, Lage Vuursche. Première tijdens Vuurol festival wintereditie. In april 2018 werd een serie voorstellingen gegeven in Huis van Puck, Arnhem onder dezelfde titel.
Productierecord (Axiell)	Catalogus Theatercollectie

Anouk Saleming en Bart van Rosmalen bij voorstelling Huis van Puck

Onder de titel 'We dragen het gezicht dat past' werd het onderzoek en de publicatie MASKERS BEWOGEN voortgezet in een: '
• Alumni professionaliteits trainingsprogramma en presentatie 19 juni 2017 en april 2018'
• Compositie en voorstelling Vuurol festival febr. 2018 en'
• Groep en solo composities en voorstelling vanuit mime oost upgradersopleiding Huis van Puck april 2018'
Bij de trainingen werd in de laatste blokken naar een presentatie toegewerkt.'

Naar aanleiding van het symposium - onderzoek MASKERS BEWOGEN - werd voor Alumni theaterfaculteit (dans en theater) Arnhem een training gehouden: In 2016 - 2017 werd het eerste jaar training afgelosten op 19 juni 2017. Van 6 november 2017 t.m. 16 april 2018 volgde er een 2e seizoen maskertraining. Meewerkende docenten Sjoerd Schwibettus, Frans Krom en Benno van Leer. Anouk Saleming en Bart van Rosmalen werkten mee bij de eindpresentaties met live cello en taalproza die ter plekke in de presentatie zelf ontstond. Met de universiteit van Osnabrück was Sjoerd Schwibettus een vervolgonderzoek begonnen naar ‘lichaamsuitdrukkingen’ en de ‘ruggengraat’. Wat weet de theatermaker, acteur/actrice van emotie en hoe het werkt? De gelaagde ontwikkelde emotie-maskers stelt je in staat meer te onderscheiden en toe te passen. De toepassing gaan we op de vloer verder ontwikkelen met verschillende ingangen van tekst-geluid, dramaturgie vanuit Kantor, abstractieniveaus in beweging en stilering. Aan bod komen:'
• De ontwikkelde inzichten en het behandelde materiaal vanuit het praktijkonderzoek ‘maskers bewogen’,'
• De fysieke spelingang, mime, theatermaken en training,'
• De maskers vanuit de Commedia dell’arte met haar archetypische lichaamsuitdrukkingen, spel en personages.'

Context

Testen Anouk Saleming, alumni presentatie juni 2017

WE DRAGEN HET GEZICHT DAT PAST'
Bij de dag, bij het weer, bij onze kleding, bij onze stemming, bij de mensen die we graag om ons heen hebben. Op een andere dag, als we liever alleen zijn - bij ander weer, in een joggingbroek en met een humeur om op te schieten, kiezen we een ander gezicht. Zo kiezen wij dat ons past. Dag na dag. Tot er een dag komt dat we aarzelen. We leggen al onze gezichten naast elkaar op bed. Als schilden liggen we ze op de zachte sprei. Wie zijn wij vandaag? Wie zijn wij op deze dag in februari terwijl het buiten beneden nul is en de knoop van onze broek te strak zit of is het de knoop in onze maag? Iemand in de aangrenzende ruimte begint te zingen. We aarzelen te lang. Met de punt van het zwaard steekt het leven ons neer.'

JE ZET JE MASKER OP -'
De tijd nemen. Je haren goeddoen. Je oren door de spleetjes wurmen. Je hoofd op je nek zetten. Je nek op je schouders plaatsen. Je armen aantrekken: een voor een. Je ribben kneden Je botten vormen. Je darmen plooien. Je weefsel met zuurstof vullen. Je benen uitvouwen. Jezelf op je enkels hijsen. Besta! Bestaansrecht opeisen. Recht op eisen bestaan. Opstaan voor je recht. Recht voor je bestaan. Eis je recht op je plek. Houd je plek. Bewaak je plek. Krijg je plek. Zoek je plek. Leg je vingers op de zere plek.'

VINGERS KRIEBELEN - VOETJES WIEBELEN - ELASTIEKJES KNELLEN - '
Benen jeuken – haren zweten – vingers krabben. Magen grommen – onderbuiken spreken –handen verlangen. Heb je gezien hoe rood oren kunnen worden? Vooral boven witte jasjes! Heb je gezien hoe handen vragen kunnen stellen? Heb je gezien hoeveel afstand voeten afleggen zonder te verplaatsen? Heb je gezien hoe duwtjes in de rug hard aan kunnen komen? Heb je gezien dat lef andersmans lef aantrekt als een magneet? Heb je gemerkt dat broeken afzakken in onbewaakte ogenblikken? Heb je gezien dat het niet weten de beste wegwijzer is? alsmaar het niet weten volgen: u komt vanzelf op onbekend terrein. Heeft u gezien dat 2 lichamen makkelijk met 1 rug kunnen doen en 2 voeten genoeg zijn voor 2 mensen als je ze maar eerlijk deelt? Heb je het effect gezien van onverwachte opera? Heb je gezien dat nieuwsgierigheid altijd wint en nooit verliest? Heb je gehoord hoe ergernis zich verstopt in een keel?Hebje gemerkt dat onhandig getroost in een opgekropt zakdoekje past? Heb je de betekenis van een duwtje in de rug geven gezien? Heb je gezien dat dezelfde handen kunnen doden en liefhebben?'

ER IS GEEN WEG! WE KOMEN NERGENS UIT. WE KOMEN NERGENS AAN. WE GAAN.'
We maken een weg achter ons. We komen niet ver, we houden het simpel. We gaan steeds terug om vooruit te komen. We zoeken structuur. We vinden een rime, maar we mogen niet in het ritme! NIET WETEN is het niet verwachten. En als we het verwachten, weten we teveel. Het idee is dat er een weg is en dat we ergens uitkomen, maar we komen er niet uit! We komen er net lekker in! Er zijn meesters, er zijn knechten. Maar de mens is veel groter. De weg is veel langer. Wij zijn wijs. We bezitten de ruimte – we verliezen onszelf. We doen teveel en we vergeten wat we hebben. We vergeten wat eris – onze hoofden alvast een stapje vooruit vol met plannen. Onze handen leeg, vol en leeg. Vol – Leeg – Volledig mens zijn. Het idee is dat er een weg is en dat we ergens uitkomen. Wij zijn krijgers, we nemen de ruimte, we nemen de ruimte in. We vullen de ruimte op. Het wordt hier ruimer als jij weggaat of… Het idee is….nee, neen! We zorgen dat er een weg is. We maken ons geen zorgen, we hebben geen zorgen, we dragen zorgen. We komen heus wel ergens uit. Heus wel! Heus! O, nee, er is geen ruimte meer voor ons. Geen plek te vinden. De ruimte is te ruim, te groot voor mijn handen. Ik ben te klein, de wereld te zwaar, de lucht te dik. Let maar niet op ons. Let alsjeblieft maar niet op ons!We zitten alleen maar in de weg. We hebben geen idee. We mogen hier niet zijn. We mogen hier niet zijn. WIJ mogen hier niet zijn! Er is geen idee, er is geen weg, er is geen uitkomst. Het komt niet uit. We kunnen hier niet zijn. Zet ons maar het het vuil. Zet ons maar bij het vuil! DOE DAN! ZET ONS dan weg! Kijk maar hoe vuil we zijn! Beeeeh!'

GROEPS STUK 7 SPELERS EN 1 CELLO EN 1 STEM - HUIS VAN PUCK APRIL 2018'
Anouk Saleming schrijft teksten in het hier en nu - Bart van Rosmalen speelt cello in het moment - Spel – tekst en muziek ontstaan op het moment zelf.'

Met gebalde vuisten dagen ze de wereld uit: Kom maar op! 7 spelers en 1 cellist: 14 hebberige handen grijpen naar gezichten Ze bespelen een piano van lucht, als apen in de opera, Wie bewondert wie? Wie valt voor wie op zijn knieen? Vallen en opstaan: laten vallen en opstaan. Grappen, ideeen, stiltes: dramatische en ongemakkelijke stiltes… We laten vallen. En staan weer op. We strijken over onze harten. Over de snaren van de cello. Over de gevoelige snaren. Van onze en andermans zielen. Lachen toch? Schuddebuiken! Apenkooien. Verderklooien. Een feest kan zomaar in 1 hoofd beginnen: een melodietje is zo gevonden! Ruimte heb je zo genomen. Een feestje is zo groot als je haar kunt fantaseren. Blijf je er wel bij? Want we willen vandaag geen hoofden verliezen. We verliezen al zo veel: tijd, hoop, verwachtingen, haren uit onze kale koppen. Voor we het weten is onze laatste adem op, zijn vingers uitgeteld.

SOLO WERKSTUKKEN IN HUIS VAN PUCK APRIL 2018'
WE DRAGEN HET GEZICHT DAT PAST REGIE EN SAMENSTELLING SJOERD SCHWIBETTUS '

Anouk Saleming schrijft teksten in het hier en nu - Bart van Rosmalen speelt cello in het moment - Spel – tekst en muziek ontstaan op het moment zelf.'

JORT SCHOENMAKER'
Je kunt met je ziel onder je arm lopen Of je kunt haar ophangen aan een kleerhangertje Ik zie een knaapje met zijn ziel op een hanger Je kunt je ziel verkopen Of je kunt haar meenemen als van de stomerij in keurig cellofaan Je kunt jezelf aan de haak slaan, Jezelf hervinden, Jezelf aantrekken als een mooi pak: Kleren maken de man Maken de ziel maken jezelf - Trots draag je op je huid.'

MARIJE VERHOEF'
Een jas kan tegenwerken, Een eigen wil hebben Je kunt je teen stoten aan een jas die valt, Je kunt zelf gewicht geven aan dingen, dus ook aan jassen. Je kunt een jas gewichtig dragen, Koesteren in een bundeltje. Je kunt je achter een jas verstoppen, Met kiekeboe een stier uitdagen… Je kunt een jas aandoen en je er goed invoelen. Je kunt van een jas gaan dansen, omdat je leven erin zit. Je kunt alles van een een jas laten afhangen Of je kunt haar op een hangertje in de kast laten hangen.'

HANNEKE DE JONG'
Geen gezicht Zo een blauwe sok Een kopvoetig kletst zo je lijf onder je vandaan, maar ook een kopvoetig wil meer dan 1 been. Een onderbroekje is nog geen gezicht, Met een borst kun je een gezicht wel vullen, Maar lekker ligt het niet. Tref de emotie met elastiek om je gezicht, Hoe rekbaar is je lach, Hoe elastisch is verdriet, Hoe volledig een lichaam met 2 benen, 2 armen, een romp, en 1 blauwe sok, Of toch maar blote tenen. Stop je de sok gewoon in de kast, Bij de jas en het knaapje, Of je bewaart ‘em omdat sokken alleen zo eenzaam zijn En een arm soms ook de warmte van de sok verlangt. Met een sok kun je het zacht aan, Als vingers te hard zijn geworden van eelt. Met een sok kun je jezelf beter zien Of je speelt een blinde sok, Maar de meeste klus is 2 voeten in 1 sok Kan een kopvoetige ook rustig slapen.'

FREDERIQUE VAN DOMBURG'
Een schoen! Wat zal ze doen met deze schoen? Een schoen, daar kun je een hoop mee doen. Je kunt ‘em ook zelf ’t werk laten doen. Een schoen: aan de wandel met de schoen: zou je ook eens moeten doen.

Als je luistert, Kun je nog horen waar ze liep. Zoals de schelp de zee meedraagt, zo draagt een schoen haar wandeltred. De schoen liep over de wereld en over jou. Zo over je heen. Als een kauwgum werd je onder haar schoen gedrukt. Voor je ’t weet zit je vast aan ’n schoen!'

CASPER COENEGRACHT'
Dit is Spijkerjack, mijn beste vriend. Geen haar op mijn hoofd, die hem verlaat, Alleen Spijkerjack en ik.

Soms, soms laat Spijkerjack zich vallen, als een zoutzak, expres. Dat doet hij om mij verdrietig te maken. Dan vraag ik mij af, wie wie kan Dan treur ik, raap ik hem op en hij mij Ik raap mezelf bij elkaar, Sla nonchalant Spijkerjack over mijn arm. Gearmd lopen we verder: Spijkerjack en ik Wij zijn vrienden, wij zijn vrienden in mijn hoofd. Thara Leutscher Ik weet heus wel dat ik op weg ben naar mijn mutsje En ik weet best dat jullie dat ook weten

Ik weet heus wel dat ik op weg ben naar mijn mutsje En ik weet best dat jullie dat ook weten Ik stel het gewoon lekker een beetje uit. Ik weet best dat mutsen hoofden warm houden. En met koude hersens blijven mijn ideeen langer vers Mijn mutsje is zo lekker zacht, Daar mag je best bij stilstaan. Of bij stilliggen. Mijn mutsje heeft een kunstje, En in het mutsje past een muntje: Als ik wat zing of dans of een vinger van mezelf offer, Krijg ik dan wat van jullie.

Of ik draag mijn mutsje op mijn hoofd, Klaar voor jullie om als een petje af te kunnen zetten.'

ANNA VAN RAAIJ'
Achter het gordijn, achter het masker, Achter alles wat je voor mogelijk houdt, Ademt iemand…

Met 4 stoelen in haar armen komt ze op: 4 stoelen! Maar niet voor ons, Nee, deze stoelen zijn voor speciale gasten. Wee onze gebeenten, wee ons skeletten, wee onze spieren en adem, wee onze haren op het hoofd, Deze stoelen zijn niet voor ons, laat dat duidelijk zijn! Durf maar eens plaats te nemen! Durf maar eens plaats te maken - in je hart, Durf maar eens naast je stoel te zitten. Durf er maar naast te zitten en goed ook. Durf maar eens plek in te nemen Durf maar eens een volle plek te benutten Durf maar eens 4 stoelen te bezetten in je eentje Nou wie durft?

Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:

Auteur: Anouk Saleming

Rolverdeling en uitvoerenden

NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.

Uitvoerende stem: Anouk Saleming
Presentatie: Sjoerd Schwibettus
Presentatie: Frans Krom

Muzikale uitvoering: Bart van Rosmalen, Ista Siany en Eddy Zadrak

Vastlegging

Fotografie: Emmy Chau

Video

ArtEZ presentatie 19juni 2017

vuurol festival februari 2018

Huis van Puck groepsstuk dynamiek 22 april 2018

Huis van Puck soloprogramma 22 april 2018

Bronnen

Productiedatabase

htpps://mimeoost.walkingfaces.nl

Meedoen met TheaterEncyclopedie!

Inhoud