Vlakkevloertheater

Ook: Vlakkevloerzaal of black box of zwarte doos. Een van de belangrijkste ontwikkelingen sinds de Actie Tomaat is de opkomst van de vlakkevloerzalen. Deze sluiten aan bij een nieuwe manier van spelen, waarbij meer contact wordt gemaakt met het publiek.

Belangrijkste kenmerk van vlakkevloerzalen is dat de toeschouwers zich in dezelfde ruimte bevinden als de spelers, waardoor de afstand tussen spelers en publiek veel kleiner dan bij het traditionale lijsttoneel. Het publiek kan in diverse opstellingen, al of niet op een tribune, worden geplaatst. Ook kan het voorkomen dat de toeschouwer zich min of meer vrij tussen de spelers/dansers kunnen bewegen. Voorts is er meestal geen sprake van podium, waardoor publiek wanneer er sprake is van een tribune op het speelvlak. Vlakke vloerzalen zijn over het algemeen kleiner dan de zalen in lijsttheaters voor rond de 250 toeschouwers.

Een ander belangrijk kenmerk is dat theatertechnische installaties, schijnwerpers en decorelementen vaak zichtbaar zijn evenals de eventuele decorwisselingen. Dit past bij een open, transparante dramaturgie, waarbij niet een illusie van realisme gecreëerd hoeft te worden: het publiek mag zien dat het niet echt is wat er op het podium gebeurt.