Stichting Female Economy
| Naam | Stichting Female Economy |
|---|---|
| Opgericht | 2008 |
| Website |
Informatie
Stichting Female Economy is de formele naam van het artistieke bureau van dat in 2008 werd opgericht door actrice en theatermaakster Adelheid Roosen. Het motto van Female Economy en vanwaar uit zijn handelt is: 'Ik ben er omdat jij er bent'.
Het werk van Adelheid is verweven met de zoektocht naar de Ander. Het is geen poging het vreemde te begrijpen. Adelheid kantelt het perspectief en probeert daarmee te tonen dat er feitelijk geen vreemde is.
Vanuit de gedachte dat uiteindelijk alles een illusie is, werkt Adelheid|Female Economy aan een nieuwe economische gedachte: ‘Come near, just come to me’ I Hélène Cixous
Adelheid|Female Economy steekt haar beide armen uit naar interculturaliteit, ze zoekt de doornen met bloem en al. Dit is haar cultuur en dat is de Kunst.
Arms linked I Toneelgroep Amsterdam. Met structurele pegels ondersteund door Fonds Podiumkunsten.
Voorstellingen
Een chronologisch en daaronder een link naar een alfabetisch overzicht van de voorstellingen die onder deze naam als producent, al of niet in samenwerking met andere producenten, in première zijn gebracht, voor zover geregistreerd in de productiedatabase
- Het alfabetisch overzicht van deze voorstellingen
en verder:
- Safari en Tepito (2015)
- HOOGWATER voorheen LAAGWATER (2015)
- Iets Zachts (2014)
- Hetty en George (2014)
- WijkSafari Slotermeer (2013)
- WijkSafari Utrecht (2012)
Safari en Tepito (2015)
Que bueno!! Eigenlijk zijn we verliefd op elkaar geraakt. Na de pilot van ‘Safari en Tepito’ in Mexico City afgelopen voorjaar, wilden zowel wij als onze theatrale partner Daniel Gimenez Cacho direct de volledige voorstelling creëren. Dus dat gaan we doen: begin 2015 terug naar de wijk. In januari en februari zwieren Adelheid en Lauren opnieuw door Tepito. Op 8 locaties, in 8 huizen bij 8 adoptie ouders wonen op dit moment de 8 Mexicaanse acteurs. Monica, Martín, Raúl, Silvia, Anilú, Diego, Raúl, Mayra, Alejandra, Julieta, Patricia, Irene, Ursula, Marina, Noé en Lourdes verwelkomen ons (terug) in hun wijk.
Als nieuwe compañera de la revolución van Adelheid Roosen en Daniel Giménez Cacho is Perla de la Rosa aangetreden. In februari en maart nemen zij weer honderden mensen achter op de scooter om in aanraking te komen met de enige internationale constante: het individu in de samenleving, altijd hunkerend naar een erkende plek tussen elkaar.
HOOGWATER voorheen LAAGWATER (2015)
We slaan de handen opnieuw ineen met De Veenfabriek. Na het succes van #MOES (2011), vinden de pioniers van onderzoek naar uitersten, elkaar wederom in een fonkelende nieuwe produktie. Voor de gelegenheid angevuld met de ongekroonde koning van het autonome denken, Wim T. Schippers.
Het werk van Wim T. Schippers, wordt vaak ontregelend genoemd. Daar is hij niet op uit. Integendeel. Zijn ‘acties’, beeldende kunst-, tv- en theaterwerk zijn er altijd op gericht vorm te geven aan een even onvoorspelbare als ongrijpbare werkelijkheid. Mensen in zijn vertoningen hebben nooit een doel; alleen maar richting. Er bestaat derhalve geen: waarom?
Iets Zachts (2014)
Désiré, de hoofdpersoon uit De laatkomer, steekt de Styx over en neemt mee: een tube tandpasta, voor de zottigheid. Adelheid steekt het IJsselmeer over en neemt mee: 19 studenten van de Amsterdamse Toneelschool en ritual artist Sebastian Holzhuber. Op kort gemaaid Gronings gras ontmoetten zij 19 oude wijzen uit het Noorden. Samen bespitten en bespuugden zij elkaars geheugen en vertaalden die ontmoetingen in: Iets Zachts. Deze echo van De laatkomer is te zien in en rond de voorstellingen in Groningen en Amsterdam.
Mafaalani van het NNT nodigde Roosen uit om haar ontmoetingsmethodiek wederom in Groningen te beproeven. Vier jaar geleden maakten zij hun eerste coproductie ‘Zina neemt de Wijk’ (2010) waar de bewoners uit de Oosterparkwijk, Korrewegwijk en de Hoogte centraal stonden en acht acteurs van Roosen adopteerden in hun huizen. Zina neemt de Wijk werd gespeeld in De Machinefabriek.
Rosemary, één van de 19 oude wijzen uit het Noorden zei: Van ‘je’ naar ‘u’. Waarom? Kort gemaaid gras. Flarrelen. Flinteren. Slenteren. Dwarrelen. Kom, ik leg je neer.
Hetty & George (2014)
George Groot en Adelheid toetsen nog steeds elkaars leven. Uitgangspunt en setting zijn hetzelfde. De geschiedenis heeft nu alleen onontkoombare wendingen genomen. Twee meesters van de openheid nemen u weer mee in hun theatrale zoektocht naar de bronnen van hun handelen.
Een openbare zoektocht. Wat doet een mens met wat er op zijn pad komt? Voor haar is dat de helderheid die zich afspeelt in het hoofd van haar dementerende moeder. Voor hem het op 7- jarige leeftijd seksualiteit onderzoeken en verrassende ontdekkingen te doen.
Adelheid en George doen het graag: hun levensscenario’s in de openbare ruimte leggen. Ze botsen en omhelzen graag. En hebben ze nog tijd genoeg, vraagt George zich af. ‘Heb jij nog tijd Roosen, om ergens volmondig Ja op te zeggen?’
WijkSafari (2013: Utrecht & 2012: Slotermeer)
Een WijkSafari bevindt zich op de grens tussen theater en werkelijkheid. Dankzij échte ontmoetingen tussen kunstenaars, wijkbewoners en bezoekers ontdekken al deze deelnemers de schoonheid van een stadswijk en het leven van de bewoners.
Tijdens de WijkSafari vestigen Adelheid Roosen en Zina zich in een wijk. Vanuit een basiskamp onderzoeken zij de wijk, bellen aan bij bewoners en trekken bij ze in. Twee weken lang gaan de theatermakers in adoptie bij een buurtbewoner, wonend en werkend vanuit hun huis. Vanuit de creatieve botsing van hun beider levensscènario’s maken de kunstenaar en bewoner samen een scène.
WijkSafari neemt je mee door straten, stegen, Turkse Moskeeën, Tunesische supermarkten en Antilliaanse Bon ku Ne bijeenkomsten. Te voet, in de bus en achterop bij de streetwise Marokkaanse scooterjongens kom je als publiek terecht op een volgende onverwachte plek. Als een ferme sprankel van een nieuw perspectief.
Bronnen