Manteaux

In de meeste zogenaamde lijsttheaters wordt direct achter linker- en rechterzijde van de lijst een beweegbare en begaanbare torens geïnstalleerd, voornamelijk om armaturen e.d. die nodig zijn voor de belichting te bedienen. Deze torens zijn meestal aan de zaalzijde bekleed met een geen licht-doorlatend materiaal en door deze verticaal te verplaatsen wordt het zicht dat het publiek vanuit de zaal op het toneel heeft, verbreed of versmald. De torens geven voorts toegang tot de portaalbrug, eveneens voor de instelling van de schijnwerpers, onderhoud en montage e.d.

De inrichting van een lijsttheater met een portaalbrug en manteaux komt voort uit de Duitse theatertraditie en de wijze van bespelen van een theater, met elke dag een andere voorstelling. Door dit soort goed begaanbare installaties is de bereikbaarheid van de schijnwerpers voor de theatertechnici groter en kunnen noodzakelijke scenografische wijzigingen in de belichting sneller een eenvoudiger worden uitgevoerd..

In de Angel-saksische theaterwereld komen de portaalbrug en de manteaux veel minder vaak voor, omdat daar voorstellingen vaak langere achter elkaar in het zelfde theatergebouw worden opgevoerd en de bereikbaarheid van belichtingsapparatuur minder belangrijk is. Voordeel van het weglaten van zowel de portaalbrug en de manteaux is dat de scheiding tussen toneelbeeld en publiek kleiner is, er meer ruimte is voor decors is en er betere invalshoeken van de belichting mogelijk worden.