Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Jeugd

Hij groeide op in Parijs, waar hij op school verveeld raakte. Met zijn vader, die theatercriticus was, ging hij vaak naar het theater, en van zijn moeder erfde hij een liefde voor het lezen. Na school werkte hij een tijdje voordat hij in 1919 in militaire dienst moest en naar Turkije werd gestuurd. Daar ontmoette hij Marcel Duhamel die hem later in Parijs aan een onderkomen hielp op nr. 54 van Rue du Château. Dit adres werd de verzamelplaats van de surrealistische beweging onder leiding van André Breton. Prévert nam actief deel in de groep aanhangers van het surrealisme. Maar aan het eind van de jaren twintig ontstond er ruzie tussen Prévert, Yves Tanguy, Georges Duhamel en André Breton. Prévert keerde vervolgens het surrealisme de rug toe.

Hij was in 1925 getrouwd met Simone Dienne, een jeugdvriendin, van wie hij in 1935 scheidde.

Groupe Octobre en het poëtisch realisme

In de jaren dertig vormde Jacques Prévert samen met enkele acteurs een theatergroep, de Groupe Octobre. De naam is afgeleid van de Russische Oktoberrevolutie. Het gezelschap speelde op politieke bijeenkomsten, op straat, in fabrieken waar gestaakt werd. Hij schreef vooral korte toneelstukken en voordrachten die bedoeld waren om marxistische ideeën over te dragen.

Beïnvloed door het agitproptheater van Erwin Piscator, begon Prévert met het schrijven van stukken waarin hij de gevestigde orde aanklaagde, de bourgeoisie belachelijk maakte, en karikaturen neerzette van politici en grootindustriëlen.

Met de opvoering van La Bataille de Fontenoy veroverde de groep in 1933 de eerste prijs op de Olympiade van het arbeiderstheater in Moskou. Het stuk bestond deels uit echte citaten uit de mond van politici zoals Paul Déroulède, Joseph Joffre, Édouard Herriot en Raymond Poincaré, waarbij Prévert liet zien hoe betekenisloos en leeg de woorden van de politieke leiders waren, en hoezeer bedoeld om te manipuleren.

Toen Prévert zag dat de Franse communistische partij in de loop van de jaren dertig hoe langer hoe nationalistischer werd keerde hij zich af van de partij. Na de overwinning van het Volksfront in Frankrijk werd de Groupe Octobre opgeheven, mede om deze reden, maar ook vanwege persoonlijke conflicten en gebrek aan geld.

In de jaren dertig begon Jacques Prévert ook een duurzame samenwerking met Marcel Carné. Ze maakten samen de film Jenny (1936), daarna volgden Drôle de drame (1937), Quai des brumes (1938) en Le Jour se lève (1939). Daarmee legden ze de basis voor de school van het poëtisch realisme die de Amerikaanse film noir sterk beïnvloedde. Tot deze school behoren ook [Jean Renoir en Jacques Feyder. In deze periode werkte Prévert nauw samen met zijn jongere broer Pierre Prévert bij het maken van scenario's voor toneelstukken en films.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verhuisde Prévert met zijn vriendin Claudy Carter naar Saint-Paul-de-Vence. Samen met Joseph Kosma en Alexandre Trauner maakte hij daar clandestien films.

Na de Tweede Wereldoorlog

Handtekening van Jacques Prevert op de Muretto di Alassio

Hoewel Prévert zich na de ontbinding van Groupe Octobre van het communisme afkeerde, bleef hij zijn leven lang pacifist en anti-militarist. In 1945 publiceerde hij zijn gedichten "Paroles", waarvan maar liefst twee miljoen exemplaren werden verkocht. In 1948 viel hij uit een dakraam en bleef daarna enkele dagen in coma. Hij hield blijvend hersenletsel aan de val over, maar dit belette hem niet om door te gaan met schrijven.

Hij schreef poëzie, proza, toneelstukken, maar ook scenario's voor de tekenfilms van Paul Grimault.


Jacques Prévert heeft bijgedragen aan 15 productie(s).

Jacques Prévert heeft gewerkt in de volgende functies:


Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Jacques Prévert heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:

NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.

Curriculum Vitae Theatrum
Productie Functie Producent Seizoen Premièredatum In regie van
Van snotneus tot neon Auteur (schrijver libretto, scenario) Arabesque 1951/1952 26 juli 1952
Les Frères Jacques Auteur (schrijver libretto, scenario) Les Frères Jacques 1955/1956 14 november 1955
Hoelabaloe Auteur (schrijver libretto, scenario) Robert Borremans 1970/1971 13 december 1970
Spelen Auteur (schrijver libretto, scenario) Robert Borremans 1970/1971 16 december 1970
Uit - kabaret voor u Auteur (schrijver libretto, scenario) Tekstpierement BV 1971/1972 13 januari 1972 Ad Hoeymans
Adèle's keus Auteur (schrijver libretto, scenario) Adèle Bloemendaal 1981/1982 15 januari 1982 Haye van der Heyden
Pamfletten van Prévert Auteur (schrijver libretto, scenario) Tine Ruysschaert 1984/1985 22 januari 1985 Ernst van Altena
Op doorreis Auteur (schrijver libretto, scenario) Gerrie van der Klei 1985/1986 21 december 1985 Nick van den Boezem
Prévert Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Lameuse 1985/1986 24 mei 1986 Floor Huygen
La chance aux chansons Auteur (schrijver libretto, scenario) Gemini Ensemble 1988/1989 1 november 1988 Ab Heydens
Miss Peacock Auteur (schrijver libretto, scenario) Crackers Dance Theatre 1990/1991 1 maart 1991
Wendingen Auteur (schrijver libretto, scenario) Toneelgroep De Appel 1999/2000 28 januari 2000
De stad en de zon Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater De Citadel 2000/2001 22 oktober 2000 Rob Bakker
Later is te laat Auteur (schrijver libretto, scenario) Theater Artemis 2007/2008 7 maart 2008 Floor Huygen
Les enfants du paradis Auteur (schrijver libretto, scenario) Stichting Theater Het Amsterdamse Bos 2010/2011 8 juli 2011 Ingejan Ligthart Schenk


Poëzie

Zijn gedichten gaan vaak over het leven in Parijs en het leven na de Tweede Wereldoorlog. Sommige van Préverts gedichten zoals Les Feuilles mortes (Herfstbladeren) werden op muziek gezet en gezongen door mensen als Yves Montand , Édith Piaf en Joan Baez. Een Duitse versie werd gemaakt en gezongen door Didier Caesar (alias Dieter Kaiser). Ook heeft hij een collectie boekjes (Pré-intermédiaire) geschreven voor de leeftijdscategorie 8-16 jaar.

Film

Zie Wikipedia

Bibliografie

  • Paroles (1946)
  • Contes pour enfants pas sages (1947)
  • Spectacle (1951)
  • Lettre des îles Baladar (1952)
  • Tour de chant (1953)
  • La pluie et le beau temps (1955)
  • Histoires (1963)
  • Fatras (1966)

Bronnen