Canon:1921 - De beroemde Duitse danseres Gertrud Leistikow trouwt een rozenwerker uit Aalsmeer

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
NB: De onderstaande tabel is alleen zichtbaar voor beheerders van de TE en dient voor het semantisch vastleggen van een op deze pagina betrekking hebbende "Gebeurtenis" (plus bijbehorende info) op een "Tijdlijn"; de gebeurtenis en bijbehorende informatie kan zo (o.a.) weergegeven worden in de "slides" van een tijdlijn.



Gebeurtenis
Titel: De beroemde Duitse danseres Gertrud Leistikow trouwt een rozenwerker uit Aalsmeer
Afbeelding: media:Repro-50xx90933.0023 Gertrud Lestikov.jpg
Datum: 1921-06-09
Beschrijving: Ze vestigt zich in Nederland
Tijdlijn(en): Tijdlijn Dans
Perso(o)n(en): Gertrud Leistikow
Productie(s):
Gezelschap(pen):
Theater(s):

De beroemde Duitse danseres Gertrud Leistikow trouwt een rozenwerker uit Aalsmeer

Gertrud Leistikow in 1911. Foto: Hugo Erfurth

Naast ze enkele keren met groot succes in Nederland was opgetreden, wordt de moderne danseres Gertrud Leistikow verliefd op Pieter Jongman, een rozenwerker uit Aalsmeer en trouwt ze met hem op 9 juni 1921. Vervolgens concentreert ze zich op het leven en werken in Nederland. Daar beïnvloedt ze de danswereld enorm.

Gertrud Leistikow (geboren in 1885 in Bückeburg/Duitsland) begint haar danscarrière met een studie aan de Dresdense school voor toegepaste kunst, waar ze verschillende methoden van beweging leert. Algauw presenteert ze zich met soloscènes. In 1914 gaat ze deel uitmaken van de groep rond Laban in Ascona. Daar experimenteert Leistikow met het absurde en met naakte dans. In haar eentje reist ze met dat programma naar Duitsland en Nederland. Na het huwelijk met de rozenwerker blijft Leistikow in Nederland en opent ze drie dansinstituten: in Amsterdam, Den Haag en in Rotterdam. Ook in Nederlands-Indië, waar ze 1924 op vakantie gaat, vestigt ze instituten. Naast haar werk als lerares blijft ze ook eigen tournees doen. Gertrud Leisitikow overlijdt in 1948.

Het bijzondere van Leistikow’s stijl was haar dramatisch en vaak Dionysische meerduidigheid. Haar bewegingen kenmerkten zich niet door een precieze techniek, maar door hun voortdurende verrassende en tragische kracht. Frequent droeg ze maskers of sluiers (vooral door Hildo Krop gemaakt) om haar gezicht te verbergen en de focus op de expressie van haar lichaam te leggen.