Synopsis
Winter en Zomer hebben onenigheid over de vraag welke van de twee seizoenen het best is voor de liefde. Anderen bemoeien zich ook met de ruzie: Loiaert (Luiaard) en Clappaert (Babbelaar) staan aan de kant van Winter, Moyaert (Ijdele) en Bollaert (Opschepper) staan aan de kant van Zomer. De ruzie loopt hoog op en Zomer en Winter besluiten een duel te houden. Venus, de godin van de liefde, komt uiteindelijk tussenbeide en doet hen inzien dat beide seizoenen even belangrijk zijn en niet zonder elkaar kunnen bestaan.
Achtergrond
Vanden winter ende vanden zomer is een van de Abele spelen; een verzameling van vier middeleeuwse toneelstukken: de oudst bekende, niet-religieuze, Nederlandstalige toneelstukken. Vanden winter ende vanden zomer is ook het oudst bekende allegorische toneelstuk.
Overzichten
Overzicht van uitvoeringen van dit werk en/of producties die op dit werk zijn gebaseerd, en die in Nederland te zien zijn geweest:
| Titel | Producent | Premièreseizoen | Regisseur | Premièrelocatie |
|---|---|---|---|---|
| Vanden Winter ende vanden Somer | Theater Oostpool | 2015/2016 | Sarah Moeremans | Op locatie |
Volledige tekst
Voor de volledige tekst: klik hier
Drukgeschiedenis
- Editie Robert Antonissen, De Nederlandsche Boekhandel, Antwerpen 1946
- In: Het abel spel Vanden winter ende vanden somer, gevolgd door de sotternie Ruben, voorafgegaan door de fragmenten Drie daghe here en Truwanten, Thieme, Zutphen 1966 (herdrukt in 1975)
Secundaire literatuur
K. van der Waerden, https://www.dbnl.org/tekst/_spe011198501_01/_spe011198501_01_0023.php ‘De figuur van de cockijn in het abel spel “Vanden Winter ende vanden Somer”’, in: Spektator 15 (1985-1986) p. 268-277
Voor overige secundaire literatuur, zie: Abele spelen - anoniem
Bronnen
- Productiedatabase
- in reprise