Triadisches Ballett
Triadisches Ballett, zoals het in het Duits wordt gespeld, is een ballet-stijl die ontwikkeld werd door de Duitse beeldend kunstenaar Oskar Schlemmer, met name in de periode 1919 tot 1932 in het Bauhaus, het Duitse opleidingsinstituut voor kunstenaars, architecten en kunstzinnige handwerkslieden. Schlemmer was echter al van af 1912 aan de ontwikkeling van het idee, begonnen samen met de dansers Elsa Hitzel en Albert Burger.
Het triadische ballet wordt gekenmerkt door rigide, abstracte en gestileerde bewegingen van dansers die gekostumeerd waren als geometrische figuren. Het ballet was verder gebaseerd op het idee van de drieëenheid en bestond uit drie episodes, drie dansers, 12 dansen en 18 kostuums. Elke episode had z'n eigen kleur en stemming, de muziek werd erbij gecomponeerd door de Duitse componist Paul Hindemith.
Het ballet ging in op 30 september 1922 in première in Stuttgart, na een eerste gedeeltelijke uitvoering in 1919. Verder uitvoeringen kregen vervolgens brede bekendheid in Europa als artistieke avant-garde dans, waarbij tevens de artistieke betekenis van het Bauhaus werd verspreid.
Zie verder de door Google uit het Engels naar het Nederlands vertaalde wikipedia.
Hieronder een kort fragment van Das Triadisches Ballett uit de collectie van het voormalig Theater Instituut Nederland in een choreografie/bewerking van Gerhard Bohner, muziek van Hans Joachim Hespos, kostuums door Ulrike Dietrich en als uitvoerenden Anne Brossier, Maya Li, Terence Kalba en Ivan Liska
Zie ook op Youtube een reconstructie/interpretatie door Bavaria Atelier
Externe linken
- Hintblog
- Static. digischool
- Angele Donskoi deed onderzoek naar de invloed van technologie op het lichaam van de danser, waarbij Das Triadisches Ballett en Das Totale Tanztheater als cases worden genomen. De scriptie is te vinden via de scriptiecatalogus van de Universiteit van Amsterdam.