Stichting tekening

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Werd op initiatief van de Vereniging voor podiumtechnologie in 1993 opgericht om het in 1984 verschenen Theatertechnisch handboek, te actualiseren. Dit handboek bevatte de plattegronden, doorsneden alsmede de zo volledig mogelijke technische gegevens, van voornamelijk Nederlandse theaters, waarvan het merendeel aangesloten bij de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties. Het doel was om de gesubsidieerde gezelschappen en andere producenten van correcte en gestandariseerde informatie te kunnen verschaffen bij de technische voorbereiding van voorstellingen.

De tekeningen en gegevens werden tot 2008 voornamelijk per CD als de TheaterAtlas en als TheaterDatabase verspreid en zijn sindsdien voor de geregistreerde gebruikers geheel op internet te raadplegen. Zie de website van de stichting en/of de Theaterdatabase

Het idee voor het theatertechnisch handboek onstond in de jaren zeventig van de twintigste eeuw, toen er diverse nieuwe theatergebouwen werden opgeleverd, de theatervormgeving van producties van gezelschappen specifieker en technisch gecompliceerder werd en door de rijksoverheid gesubsidieerde gezelschappen verplicht werden op zoveel mogelijk plaatsten in het land hun voorstellingen te geven, het zo genaamde spreidingsbeleid. In die tijd bestonden de communicatie-mogelijkheden voor uitwisseling van informatie uitsluitende uit de telefoon met een vaste verbinding en nog zonder fax. Dankzij het initiatief van de VPT en de de belangenverenigingen zoals de VSCD en de Vereniging van Nederlandse Toneelgezelschappen werd een subsidie verkregen van het ministerie van OCenW, voor de eerste uitgave van het Theatertechnisch Handboek in 1983, met gestandariseerde technische tekening van Kees van de Wilk. In de door hem geïnventariseerde theaters werd een merkteken geplaats dat bekend is geworden als de Koperen Kees.

Uitgangspunt was dat de betrokken theaters zelf zouden zorgen voor de actualisering van de gegevens, bij wijzigingen. Dit laatste blijkt in praktijk moeizaam en niet altijd te gebeuren.

Dankzij opnieuw een subsidie van het ministerie kon in 1993 het papieren handboek, vervangen worden door een digitale versie op CD en vervolgens in 2008 beschikbaar gemaakt worden op internet. Voor de verdere ontwikkeling en het beheer werd de Stichting Tekening opgericht. De digitalisering van de tekeningen werd tot stand gebracht door Bert Middelweerd en in nieuw door hem opgemeten theaters werd vervolgende de Bronzen Bert aangebracht. De uitgebreide Theaterdatabase werd ontwikkeld door Henk Brendel.

Bijzonder is ook te vermelden dat het Nederlandse voorbeeld belangstelling in het buitenland opwekte. De VPT vertegenwoordigde Nederland in een internationale discussie met diverse zusterverenigingen en theaterorganisaties, die resulteerde in een Europese standaard voor het de technische inventarisatie en presentatie van theaters.