Herinneringen van Steve Austen

Herinneringen aan Ramses Shaffy van Steve Austen

Ramses trok zich nooit veel aan van “het kleine denken”, nijd of jaloezie. Als mensen zijn werk waardeerden dan was dat óók prima. Als hij, wat vaak gebeurde, na een optreden bij mensen thuis kwam of bij een vereniging nableef, en men hem vragen ging stellen buiten het gangbare showbizz gebeuren, dan hield hij dat nadrukkelijk af. Volgens een vaste methode boog hij de conversatie om of beëindigde hij het gesprek. De oorsprong van zijn liedjes vermoedden op zijn minst dat hij een zeer rijk gevoelsleven had met een diepe belangstelling voor de wereld met zijn gebeurtenissen. Een man die ook veel gelezen had en erudiet was. Hij wilde iedere keer zijn plaats daarin bepalen waaruit bleek dat hij gezegend was met een meer dan gemiddelde reflectieve kwaliteit en zo gedroeg hij zich in feite vaak ook. Naast de buitengewoon succesvolle man kon hij privé uiterst bescheiden zijn. In zijn kunst kon hij voor de gewone mens zodanige hoogten bereiken dat je buiten zinnen kon raken. Kortom hij had transcendente capaciteiten, zelfreflectie en moet dus voor een groot publiek een verborgen gebied hebben gekoesterd van diep inzicht gepaard met de kwaliteit om dat compact onder woorden te brengen zonder dat men zich realiseerde dat Ramses het hier of daar over had. Het kwam voort uit een zeer diepe overtuiging met een plaatsvervangend "zich blootgeven gevoel".

Auteur: Steve Austen

Dit is één van de vijftien verhalen over het Shaffy Theater. Deze herinneringen aan de Shaffy Tijd werden verzameld ter gelegenheid van het Shaffy Weekend op 8 en 9 november 2013 in Felix Meritis.