Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Amicitia, Purmerend

Unknown.png

NaamAmicitia
PlaatsPurmerend
TypeTheaterzaal
Verbouwd in1887, 1894, 1896, 1939
Openingsdatum12 oktober 1887


Informatie

Verbouwingen

  • 1894. Sloop bovenzaal en voorgevel; over gehele lengte en breedte kwam een concertzaal. Architect H.P. van den Aardweg.
  • 1896. Uitbouw concertzaal boven de steeg ten behoeve van een buffet.
  • 1939 Indeling van het gebouw gewijzigd.

Openingsvoorstelling op 12/13 oktober 1887 betrof een toneelvoorstelling en een concert door het Café Concertgezelschap van Concordia Felix uit Rotterdam. Gedurende de jaren werd er vooral toneel, variété, revue, cabaret, concerten en operette opgevoerd.

Tot 1887 was het gebouw een dranklokaal met de naam Nut en Genoegen, waarvan de bovenzaal onderdak bood aan een sociëteit met dezelfde naam. In 1887 werd de zaal - op initiatief van eigenaar-directeur Evert Semeins - verbouwd tot theater, en de woonvertrekken werden bij het etablissement getrokken. De zaal had een uitstekende akoestiek en kon met behulp van fluwelen gordijnen, halverwege de zaal, worden verkleind.

Amicitia werd geopend tijdens de oktoberkermis van 1887. Het was de eerste schouwburg Purmerend waar geregeld voorstellingen werden gegeven en het meest gerenommeerde theater van de stad.

Semeins was ook decorschilder en regisseur van plaatselijke toneelgroepen, en hij bezocht voorstellingen van de gezelschappen die hij voor zijn theater wilde vergaren. Elk seizoen ging hij de vaste bezoekers van Amicitia af om plaatsen voor het komende seizoen te verkopen. Tot zijn dood in 1942 was hij op deze wijze actief voor zijn theater.

Het gebouw sloot uiteindelijk in 1953 als theater. Tegenwoordig staan er kantoren.

Interieur
In de Schuitemakers Courant van 7 oktober 1894 is te lezen dat de brede entree, met Engelse parketvloer en twee trappen bekleed met marmeren dektreden, toegang gaven tot het daartussen gelegen bordes naar de ruime, hoge en goed geventileerde concertzaal, voorzien van een groot toneel. Daaronder kwamen de kleedkamers, met vrije uitgang naar buiten in geval van brand. De sociëteitszaal had net als de andere zalen een beschilderd plafond. Er hingen Venetiaanse spiegels, waarin de grote kristallen lichtkronen weerkaatsten. Op de begane grond was het café, waar kunstschilder H. van der Worp samen met Semeins de plafondschilderingen had aangebracht.

Exterieur
De nog altijd bestaande neo-renaissancistische voorgevel dateert uit 1894. De tuitgevel is versierd met een balkonhek en heeft een lyra als bekroning; bovenin prijkt de naam Amacitia.

Bronnen

  • Theaters in Nederland sinds de zeventiende eeuw. Redactie Bob Logger, Eric Alexander, Menso Carpentier Alting, Nico van der Krogt, Nathalie Wevers. Theater Instituut Nederland, 2007