Wouter Steenbergenprijs

Tussen 1986 en 2002 werd deze mimeprijs tweejaarlijks uitgereikt door het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Tot 2000 heette dit de Mimografieprijs, toen werd de prijs hernoemd naar de in 2000 overleden mimespeler Wouter Steenbergen. In 2003 is deze prijs opgegaan in de Amsterdamprijs voor de Kunst. Bij deze prijs hoorde ook een aanmoedigingsprijs Mimografie.

Winnaars Mimografieprijs

1986: Will Spoor voor zijn oeuvre

1987: Irene Schaltegger voor Wodanse weduwen, Gesplitst en Planken wambuis

1988: Sandra Macrander voor Gratias

1989: Nancy Nievaard

1990: Dik Boutkan, Marien Jongewaard en Rob de Graaf voor Pygmalion

1992: Lina Fregeres voor Maar niet zo

1993: Beatrice Graumann voor Square of innocence

1994: Frits Vogels voor De rode tafel

1995: The Mud Club voor het creëren van een vrijplaats voor mime

1996: Maartje Vos de Wael en Magne van den Berg voor Man & Vrouw

1998: Wouter Steenbergen voor het hele seizoen

2000: Theatergezelschap Vis à Vis voor Picnic

2002: Rob List voor de reeks Solo's 1990-2000

Winnaars aanmoedigingsprijs

1986: Monica Blok voor Resident alien en Mei Generis

1987: Ellen Sondaar

1988: Cecile van Deursen

1989: Mike van Alfen

1990: Nicole Balm o.a. voor Behandel de dieren met zachtheid

1991: Monique van Hinte voor Smart en Dime box diary

1992: Christel Olyslager

1993: Hilleke Ozinga

1994: Amos de Haas voor Sterk water

1997: Christine van Stralen voor Vrouw alleen

1999: Luc van Esch voor De gladiolen

2001: Gerindo Kamid Kartadinata voor Charms