Overleg gebruiker:Irene.B

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Archief van: John de Crane, nummer 434
Periode: 1965 - 1974
Inhoud:
Heerlijk duurt het langst (126500434, 001):
De musical Heerlijk duurt het langst van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink werd door het RN beschreven als een “mjoeziekul” die verrassend was en zelfs door Broadway in de gaten werd gehouden. Annie M. G. Schmidt zelf vertelde daarentegen in het programmaboekje van de musical dat Heerlijk duurt het langst helemaal niet zo vernieuwend en spannend is. Ze vraagt zich dan ook af: “Wat blijft er over als je de liedjes wegdenkt en de teksten en de dans en de aankleding… wat blijft er dan over?” Ze noemt musical “[…] gewoon een toneelstuk dat niet opschiet.”
Deze uitspraken van Schmidt lijken op verzet tegen het fenomeen musical in 1965. Uit een artikel dat is geschreven door Leo Riedé blijkt echter dat Schmidt juist iets simpels en moderns voor ogen had. Ook wordt de musical omschreven als een libelle-verhaaltje dat ook nog een happyending heeft. Uit het artikel blijkt dus nergens dat Schmidt musical eigenlijk niks vond of dat ze zich wilde verzetten.
Het lijkt er dus op dat Annie M. G. Schmidt vier jaar voor Aktie Tomaat nog geen duidelijke mening had of hebben wilde over de status van de Nederlandse musical. Ondanks dat Heerlijk duurt het langst wel actuele thema’s aankaart en taboes probeert te doorbreken, eindigt de musical toch goed. Ook zegt Schmidt aan de ene kant dat musical niks voor Nederlanders is en aan de andere kant dat ze wel een moderne musical wilde maken.
In het artikel Zangeressen Conny Stuart en Corry Brokken rebelse dames uit 1999 (niet in het archief), dertig jaar na Aktie Tomaat, wordt wel over Schmidt gezegd dat zij in 1965 al bijdroeg aan de tweede feministische golf. Ze wordt bijvoorbeeld de “kampioen van de liederen waarin vrouwen worden opgeroepen de mannelijke heerschappij te doorbreken” genoemd.
Opvallend is dus dat er in de jaren zestig niet duidelijk werd uitgesproken dat Annie M. G. Schmidt verzet bood, maar dat dit dertig jaar later wel over haar gezegd werd. Betekent dit dat het verzet vijftig jaar geleden echt niet gezien werd? Werd Schmidts verzet overstemd door de Nederlandse musical doorbraak? Is er niks overgeleverd waarin het verzet van Schmidt beschreven werd? Of zien we vele jaren later spanningen en doorbraken die er eigenlijk niet waren?