Elco Brinkman

Naam	Elco Brinkman
Volledige naam	Leendert Cornelis Brinkman
Geboortedatum	5 februari 1948 in Dirksland
Beroep	Minister Van WVC
	Website

Er is nog geen biografie beschikbaar voor Elco Brinkman. Klik hier om de tekst toe te voegen (je moet hiervoor ingelogd zijn; je kunt je hier hier registreren).
Let op: mogelijk staat er verder op de pagina (onder het carrièreoverzicht) al wel een biografietekst; deze tekst kan dan door middel van eenvoudig “knippen en plakken” in het veld "biografie" worden gezet!

Theater CV

Van deze persoon is geen enkele bijdrage aan een theater- of dansproductie geregistreerd op de TheaterEncyclopedieOm dit te verbeteren, vult u op de betreffende pagina('s) over theater- of dansproducties de bijdragen van deze persoon aan..

Leendert Cornelis (Elco) Brinkman (Dirksland, 5 februari 1948) is een Nederlands politicus. Hij is getrouwd met de kunstschilderes Janneke Brinkman-Salentijn. Hij is tegenwoordig voorzitter van Bouwend Nederland, de vereniging van bouw- en infrabedrijven. Daarnaast is hij voorzitter van het Nederlandse Rode Kruis.

Jeugdjaren

Op jonge leeftijd verhuisde Elco Brinkman vanuit Stad aan 't Haringvliet, waar zijn vader burgemeester was, met zijn ouders naar het dorp Hardinxveld-Giessendam, toen zijn vader daar de eerste burger werd. Na de lagere school (Rehobothschool in Hardinxveld-Giessendam) en het voortgezet onderwijs (gymnasium-α te Dordrecht), ging hij zowel politicologie (1966) als staatsrecht (1967) studeren aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, waar hij lid werd van het Studentencorps aan de VU en het dispuut W.G.Tao. In 1972 resp. 1974 behaalde hij in deze studies zijn doctoraalexamens.

Brinkman begon zijn loopbaan als wetenschappelijk medewerker bij de afdeling bestuurskunde van de VU (1970-1974). Vervolgens was hij beleidsmedewerker van het coördinatiebureau voor het Noordelijk deel van de Randstad (1974-1975). Hierna ging hij werken bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, waar hij begon als algemeen assistent departementsleiding bureau van de secretaris-generaal (1975-1977), en via de functies van hoofd bureau (1977-1979) en plaatsvervangend secretaris-generaal (1979-1980), opklom tot directeur-generaal Binnenlands Bestuur (1980-1982).

Politieke carrière

Minister L.C. Brinkman in de Tweede Kamer (1986)

Zijn politieke carrière begon in 1982, toen hij namens het CDA minister werd van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur in Kabinet-Lubbers I en Kabinet-Lubbers II. Als minister is hij onder meer bedenker van de term Zorgzame Samenleving.

In 1987 ontstond er ophef omdat Brinkman het Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem wilde sluiten. Dit is niet doorgegaan, omdat veel bezoekers hier massaal op tegen waren. Wel is sindsdien het museum in handen van het rijk.

Na de verkiezingen van 1989 werd hij fractievoorzitter van de CDA-fractie in de Tweede Kamer. Door premier Ruud Lubbers werd hij genoemd als opvolger. Het CDA wees hem aan als lijsttrekker bij de Kamerverkiezingen van 1994. Brinkman toonde zich echter weinig loyaal aan het kabinet-Lubbers III door in een spreekbeurt te waarschuwen: "Het speelkwartier is over", waarmee hij Lubbers een kras over de ziel gaf.

In de campagne van 1994 werd hij, gecoacht door fractievoorlichter Frits Wester, gepresenteerd met een lopende presentatie, de zogenaamde shuffle. Kort voor de verkiezingen veroorzaakte hij echter grote onrust door tegen het NOS Journaal te verklaren dat de bevriezing van uitkeringen ook moest gelden voor de AOW.

Onverwacht kondigde Lubbers aan bij de verkiezingen niet op Brinkman, maar op de nummer 3 op de lijst - Ernst Hirsch Ballin, die toen onder vuur lag vanwege opmerkingen over het aborteren van kinderen met het syndroom van Down - te stemmen. De verkiezingen leverden het CDA een historisch verlies op (van 54 naar 34 zetels) en Brinkman trad af als fractievoorzitter ten gunste van Enneüs Heerma. Een jaar later verliet hij de landelijke politiek.

Na de politiek

In 1995 werd Brinkman voorzitter van het Algemeen Verbond Bouwbedrijf. In 1998 werd de ziekte non-Hodgkin bij hem geconstateerd. Hij herstelde hiervan, maar in 2002 werd opnieuw kanker vastgesteld, ditmaal aan zijn speekselklieren. Ook ditmaal herstelde hij. Een week na zijn laatste chemokuur verscheen hij al voor de parlementaire enquêtecommissie Bouwnijverheid in 2002. Het Algemeen Verbond Bouwbedrijf fuseerde eind 2004 met BouwNed, VIANED, Bolegbo-vok, vocBetonbouw en WRI tot Bouwend Nederland, waarvan Brinkman sindsdien voorzitter is.

Op 10 juni 2006 werd Brinkman uitgeroepen tot 'invloedrijkste bestuurder van Nederland' op grond van een netwerkanalyse door de Erasmus Universiteit Rotterdam (waarbij koningin, bewindslieden en Tweede Kamerleden waren uitgesloten). Op basis van deze analyse is een top-200 gemaakt, die is gepubliceerd door de Volkskrant.

Vanaf 2004 was Brinkman voorzitter van het Algemeen Bestuurscollege van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag en van de raad van toezicht (president-commissaris) van de Stichting Philadelphia Zorg. In 2008 eisten de vakbonden zijn vertrek daar, omdat hij mede verantwoordelijk werd gehouden voor de miljoenentekorten bij deze organisatie.Uit onderzoek van het College Sanering Zorginstelling (CSZ) bleek begin januari 2009 dat er sprake was van wanbeleid en dat het toezicht door de Raad van Commissarissen gefaald had. Daarop kondigde Brinkman zijn aftreden aan.

In januari 2011 werd bekend dat Brinkman de kandidatenlijst voor de Eerste Kamerverkiezingen in mei gaat aanvoeren. Diezelfde maand werd bekend dat zijn oud-secretaresse Frouwke Bramer-Hegen in de gemeenteraad van Twenterand voor zestien weken.

Externe links

• Brinkman invloedrijkste man van Nederland, de Volkskrant, 12 juni 2006 (uitkomst van een onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam naar de invloedrijkste personen van Nederland)
• Brinkman op parlement & politiek

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties:

Mediabestanden

Zie de categorie Elco Brinkman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen

• Wikipedia