Willem Duys
|class=img-responsive]]
Willem Duys in 1985
| Naam | Willem Duys |
|---|---|
| Geboortedatum | 17 augustus 1928 |
| Geboorteplaats | Bussum |
| Overlijdensdatum | 2 juni 2011 |
| Overlijdensplaats | Hilversum |
| Beroep | Presentator |
Er is nog geen biografie beschikbaar voor Willem Duys. Klik hier om de tekst toe te voegen (je moet hiervoor ingelogd zijn; je kunt je hier hier registreren).
Let op: mogelijk staat er verder op de pagina (onder het carrièreoverzicht) al wel een biografietekst; deze tekst kan dan door middel van eenvoudig “knippen en plakken” in het veld "biografie" worden gezet!
Theater CV
Van deze persoon is geen enkele bijdrage aan een theater- of dansproductie geregistreerd op de TheaterEncyclopedieOm dit te verbeteren, vult u op de betreffende pagina('s) over theater- of dansproducties de bijdragen van deze persoon aan..
Willem Duys was een Nederlands radio- en televisiepresentator en muziekproducent.
Radio en televisie
Duys schreef in diverse muziekbladen, en werd wegens zijn vakkennis uitgenodigd om een optreden van Johnnie Ray voor de AVRO aan te kondigen. Zo maakte hij op 1 juli 1959 zijn debuut als televisiepresentator. Er volgden meer opdrachten. In die tijd liet hij zich Willem O. Duys noemen. Wim T. Schippers ging volgens eigen zeggen in navolging hiervan zijn voorletter 'T.' vermelden.
AVRO-programmaleider Ger Lugtenburg vroeg Duys om een wekelijkse onemanshow te gaan presenteren. Omdat Willem een broertje dood had aan repeteren en liefst improviseerde, was de naam snel gevonden: Voor de vuist weg. Op 1 november 1963 vond de eerste uitzending plaats. Gedurende meer dan vijftien jaar en 176 afleveringen lang zou het programma het volhouden.
Duys werd bekend door de kom met de goudvis op zijn presentatietafel, door zijn vaderlandsliefde (hij zong eens staande het Wilhelmus), door zijn muzikale primeurs (de Belg Salvatore Adamo met een hele stoet aan broertjes en zusjes) en door zijn eeuwige rivaliteit met VARA-tegenhangster Mies Bouwman.
De bekendste programma's die Duys presenteerde, waren Voor de vuist weg (op de televisie: 1963-1978) en Muziekmozaïek (op de radio: 1962-1999). In 1974 won hij de Gouden Televizier-Ring. In het begin van de jaren '80 was Willem Duys een vast panellid in de quiz Babbelonië. Verder was hij in diezelfde jaren '80 vaste commentator van het Nationaal en het Eurovisiesongfestival.
Op 27 juni 1999 nam Duys afscheid, na een carrière van 40 jaar als presentator van de AVRO. Ter zijner ere werd er in Madurodam een miniatuur-evenbeeld van hem onthuld bij de AVRO-studio.
Tennis
Nationaal was Willem Duys ook een bekend tennisser. In 1946 haalde hij de finale NK Oudere Jeugd (Van Lennepbeker). Daarna won hij het Spieghel en Hilverheide B-toernooi. In Rotterdam haalde hij de ½ finales Plaswijck en won hij het Kralingen B-toernooi. Hij bereikte ook driemaal de finale herendubbel A Flehite samen met Peter Scholtz en werd in 1956 kampioen heren enkel "Unilever" (als opvolger van Jan de Soet).
Platenbaas
Willem Duys had samen met Sylvio Samama twee platenlabels. Iramac was bestemd voor het serieuze, klassieke repertoire, en Relax omvatte onder meer Toon Hermans, de band The Outsiders van Wally Tax, en Martine Bijl.
Latere leven
Vele jaren woonde hij afwisselend in Saint-Paul (Zuid-Frankrijk) en Naarden. In het Hilversumse Media Park is een vijver naar Duys vernoemd.[1]
In 2007 kreeg hij gezondheidsproblemen: op 27 juni werd hij met spoed opgenomen in het ziekenhuis vanwege uitdrogingsverschijnselen[2], en op 4 augustus van datzelfde jaar werd hij ter observatie in het ziekenhuis opgenomen nadat hij onwel was geworden in de zon.[3]
Trivia
- Hij was de samensteller van het geruchtmakende “Grand Gala du Disque” van 1963, waarin de schrijver Godfried Bomans een Edison uitreikte aan Marlène Dietrich, en Wim Sonneveld voor het eerst op de televisie optrad als “Frater Venantius”.
- Hij wordt vermeld in het lied Doris Day uit 1982, gezongen door de Nederlandse groep Doe Maar, over televisie: Kan dan niemand ons bevrijden? Van Willem Duys en Van der Meyden.
- Hij was in 2004 genomineerd voor de titel Ergste Nederlander, een verkiezing georganiseerd door HP/De Tijd, in de categorie 'Smaakverpesters'.
- André van Duin noemt hem in zijn parodie op Ramses Shaffy's We zullen doorgaan ("Ik heb Duys achter me staan").
Externe links
Bronnen