Simeon ten Holt
| Naam | Simeon ten Holt |
|---|---|
| Geboortedatum | 24 januari 1923 |
| Geboorteplaats | Bergen |
| Overlijdensdatum | 25 november 2012 |
| Overlijdensplaats | Alkmaar |
| Beroep | Componist |
| Discipline | Muziektheater |
| Website | |
| Externe databases: | |
| IMDb | |
| VIAF |
Biografie
Simeon ten Holt (1923 - 2012) was een Nederlandse componist. Hij was een zoon van de schilder Henri F. ten Holt.
Na zijn studie bij de Bergense componist Jacob van Domselaer vertrok Ten Holt in 1949 naar Parijs waar hij aan de École Normale lessen volgde van Arthur Honegger en Darius Milhaud. In 1954 keerde hij terug naar Bergen. In de loop van de jaren vijftig componeerde hij Bagatellen en een aantal stukken volgens de door hemzelf ontwikkelde diagonaalgedachte: de Diagonaalsuites.
Serialisme
Vanaf 1961 raakte Ten Holt onder de invloed van het serialisme. Cyclus aan de waanzin (1961) was daarvan de eerste uiting. Tevens publiceerde hij artikelen in het tijdschrift Raster, was hij actief in het Bergense kunstleven en experimenteerde hij met elektronische muziek en muziektheater.
Canto ostinato en latere werken
In de jaren zeventig zwoer Ten Holt de seriële methode af. Hij werkte vervolgens jarenlang aan Canto ostinato, letterlijk koppig lied, maar in de muziektheorie is een 'ostinato' ook een constant herhaald ritmisch patroon. Het avondvullende stuk werd voltooid in 1976 en voor het eerst uitgevoerd in 1979. De precieze bezetting is vrij en kan variëren van één piano tot vier piano's en marimba. Er is ook een vrij bekende harpuitvoering door Assaia Cunego. Tijdens de uitvoering van Canto ostinato worden veel beslissingen aan de musici overgelaten. Het stuk, dat kenmerken heeft van minimal music, bereikte een breed publiek. Van de cd die Polo de Haas en Kees Wieringa in 1996 van Canto Ostinato maakten werden meer dan 15.000 exemplaren verkocht: een unicum voor een Nederlandse componist van 'serieuze muziek'. In 2005 nam het Piano-Ensemble het voltallige werk op voor meer vleugels.
Volgens dezelfde op herhaling en tonaliteit gebaseerde gedachte ontstonden in de loop der jaren meer lange pianostukken: Lemniscaat (1983), Horizon (1985), Incantatie IV (1990) en Méandres (1999). Ten Holt noemde de stukken afspiegelingen van zijn eigen innerlijk, in tegenstelling tot de formalistische werken die hij vóór Canto Ostinato schreef.
Uitvoeringen van de werken waren niet zelden totaalevenementen waarbij zowel de pianisten als het publiek elkaar, vanwege de mogelijkheid om een stuk uren te laten duren, aflosten. Een uitvoering van Lemniscaat in Bergen nam bijvoorbeeld bijna een etmaal in beslag. Het stuk werd op diverse ongebruikelijke locaties uitgevoerd — onder meer in de hal van het Rotterdamse Centraal Station. In 2007 verzorgde pianist Jeroen van Veen met zijn ensemble een uitvoering van Canto Ostinato op vijf Fazioli concertvleugels in Station Utrecht Centraal.
Theater CV
Simeon ten Holt heeft bijgedragen aan 37 productie(s).
Simeon ten Holt heeft gewerkt in de volgende functies:
- Decor - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Muziek - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Simeon ten Holt heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Werken
- Piano
- Kompositie I, II, III, IV (1942 - 1945)
- Sonate (1953)
- 20 Bagatellen (1954)
- Allegro ex machina (1955)
- Diagonaalsuite (1957)
- Muziek voor Pieter, 7 kleine stukken voor piano (1958)
- Diagonaalsonate (1959)
- Soloduiveldans I (1959)
- Epigrammen (1959)
- 5 Etudes (1961)
- Cyclus aan de Waanzin (1961-1962)
- Sekwensen, voor 1 of 2 piano's (1965)
- Interpolations (1969)
- 5 Pieces (1970 - 1972)
- Canto Ostinato, voor 1 of meer toetsinstrumten (1976 - 1979)
- Natalon in E (1980)
- Lemniscaat, voor toetsinstrumenten (1982 - 1983)
- Horizon, voor toetsinstrumenten (1983 - 1985)
- Soloduiveldans II (1986)
- Incantatie IV, voor toets- en andere instrumenten (1987 - 1990)
- Soloduiveldans III (1990)
- Schaduw noch Prooi, voor 2 piano's (1993 - 1995)
- Eadem sed Aliter (hetzelfde maar anders) (1995)
- Méandres, voor 4 piano's (1997)
- Soloduiveldans IV (1998)
- Kamermuziek
- Suite, voor strijkkwartet (2 violen, altviool, cello) (1954 -1955)
- Diagonaalmuziek, voor strijkers (1958)
- Quartetto: per archi, (2 violen, altviool, cello) (1965)
- Differenties, voor gemengd ensemble, (3 clarinetti, piano, fibrafono, 2 - 11 spelers) (1969)
- Scenario-X, voor koperkwintet (2 trompetten, horn, trombone, tuba) (1970)
- Palimpsest, voor strijkseptet (4 violen, altviool, cello en contrabas) (1990-1992, 1993 gereviseerd)
- Electronische muziek
- Inferno I & II (1970 - 1971)
- Module IV (1970 - 1972)
- I am Sylvia but somebody else (1973)
- Vocaal
- ..A/ .TA-LON, voor mezzo-sopraan en 36 spelende en pratende instrumentalisten (Voor sopraan, piccolo, fluit, altfluit, 2 hobo's, althobo, es-klarinet, 2 klarinetten, 2 basklarinetten, fagot, 3 trompetten, trombone, 2 hoorns, harp, gitaar, mandoline, piano, marimba, vibrafoon, 3 violen, 3 altviolen, 3 cello's en 3 contrabassen. - Klanktekst) (1967 - 1968)
- Koorprojekt 75, basismateriaal voor 3 koorgroepen, 4 spreekstemmen, elektronika (1975)
- Bi-Ba-Bo voor vocaal kwartet (1980)
- Overig
- Tripticon, voor slagwerk (1965)
- Kockyn : een kermiskroniek, filmmuziek voor piano, gitaar en metallofoon (1966)
- Une musique blanche voor orkest (1980 - 1982)
Externe links
- Canto Ostinato
- Tussenvuur: interview met Ten Holt
- NOS: interview met Ten Holt
- Canto Ostinato in NOS journaal
- Muziek van Ten Holt
- Canto Ostinato
- AVRO Klassiek, met de nieuwste cd van Canto Ostinato
- AVRO Klassiek, een registratie van Canto Ostinato. De zelden gespeelde versie voor twee piano’s en twee marimba’s integraal vastgelegd in de Amvest Zaal van de Beurs van Berlage - 25 januari 2009
- Het Rondane Kwartet (voorheen Bergen Kwartet) speelt geregeld stukken van ten Holt.
Bronnen