Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Pieter van der Meer de Walcheren

UploadenAfbeeldingDef.png
NaamPieter van der Meer de Walcheren
TrefwoordenNederland

Er is nog geen biografie beschikbaar voor Pieter van der Meer de Walcheren. Klik hier om de tekst toe te voegen (je moet hiervoor ingelogd zijn; je kunt je hier hier registreren).
Let op: mogelijk staat er verder op de pagina (onder het carrièreoverzicht) al wel een biografietekst; deze tekst kan dan door middel van eenvoudig “knippen en plakken” in het veld "biografie" worden gezet!

Theater CV

Van deze persoon is geen enkele bijdrage aan een theater- of dansproductie geregistreerd op de TheaterEncyclopedieOm dit te verbeteren, vult u op de betreffende pagina('s) over theater- of dansproducties de bijdragen van deze persoon aan..





Foto gewenst
Heeft u een foto gemaakt die u ter beschikking wilt stellen?
Klik hier om deze te uploaden.

Jhr. Petrus (Pieter) Balthazar Albertus van der Meer de Walcheren (Utrecht, 10 september 1880 - Breda, 15 december 1970) was van huis uit vaag remonstrants en een Nederlands dichter en schrijver en uiteindelijk monnik. Onder invloed van de katholieke Franse schrijver Léon Bloy ging hij in 1911 over tot de Rooms-katholieke Kerk en oefende hij een grote invloed uit op de generatie van jonge katholieke Nederlandse schrijvers in het interbellum zoals Jan Engelman, Anton van Duinkerken, Albert Kuyle, Albert Helman, Gerard Wijdeveld e.a.

Hij was van 1921 - 1924 redacteur van De Nieuwe Eeuw. In 1924 werd hij hoofdredacteur van Opgang. Hij heeft een grote hand gehad in de oprichting van de literaire tijdschriften Roeping en De Gemeenschap.

In 1913 start een reeks gepubliceerde Dagboeken, waarin hij zijn levensverhaal nauwgezet heeft neergeschreven. Na de dood van Bloy en hun eigen jongste zoontje Janneke-Frans in 1917 vestigen Pieter en zijn vrouw Christine Verbrugghe (1875-1953) zich in Oosterhout, waar hun verbindingen met de abdijen van Benedictijnen en Benedictinessen later een belangrijke rol gaan spelen. In 1929 werd hij directeur van een uitgeverij en vestigde hij zich in Parijs. Na de dood van hun oudste zoon, de Benedictijn pater Pierre O.S.B., in 1931, 29 jaar oud, besluiten Pieter en zijn vrouw in 1933 beiden 'zijn plaats' in te nemen en in het klooster te treden - hij in Oosterhout, zij in de Abbaye Sainte Cécile in Solesmes (Fr). Maar ze kwamen in 1936 op dit enigszins onbezonnen besluit terug. Christine, 'Soeur Roseline', kon niet aarden in het strenge klooster van Solesmes en voor Pieter was de gedachte aan zijn zielsongelukkige vrouw zo ver weg al even onverdraaglijk.

Na een periode in Parijs vestigen ze zich in 1939 weer in Nederland, eerst in Bilthoven, later in Breda. Twee weken na de dood van zijn vrouw op 26 december 1953 trad Pieter van der Meer de Walcheren opnieuw als monnik in de Sint-Paulusabdij van Oosterhout, waar hij ijlings, 76 jaar oud inmiddels, in 1956 tot priester werd gewijd. In 1970 stierf hij. Zijn biograaf Albert Helman typeerde hem als ´een pelgrim naar het Absolute´. Zijn laatste jaren - in de tachtig inmiddels - werden gekenmerkt door een hang naar een kloosterleven in moderne stijl, zoals hij ook in zijn vroege jeugd een revolutionair was geweest. Zijn enige dochter Anne-Marie, benedictines (Mère Xristine) ook in Oosterhout en kunstschilder maar intussen buiten het klooster levend, was met hem daarin een van geest en nog radicaler.

Werken

  • 1903 Jong leven, roman.
  • 1904 Van Licht en Duisternis, roman.
  • 1905 Levens van Leed, studies en schetsen.
  • 1906 Het Geheime, vreemde verhalen.
  • 1907 De Jacht naar Geluk, roman.
  • 1913 Mijn Dagboek.
  • 1919 Van het verborgene Leven, roman.
  • 1922 De heilige Benedictus, hagiografie.
  • 1924 Branding, opstellen.
  • 1929 Het Witte Paradijs, bij de karthuizers.
  • 1940 Wereldgeschiedenis en Christelijke moraal, beschouwingen.
  • 1940 Menschen en God I, dagboek.
  • 1946 Menschen en God II, dagboek.
  • 1950 Klein Dagboek.
  • 1951 Gods uur.
  • 1951 Het Grote Avontuur.
  • 1955 Benedictijnen, brochure.
  • 1956 Het Beste Deel, brochure.
  • 1957 Mijne Vrienden, gedenkboek.
  • 1961 Alles is Liefde.
  • 1963 Dagboek 4 en 5.
  • 1964 Vier parabels.
  • 1965 Dagboek 6.
  • 1969 Maak alles nieuw.

Literatuur

  • G. Knuvelder, P. van der Meer de Walcheren. Leven en werken, 1950.
  • Jan de Ridder, P. van der Meer de Walcheren, Utrecht/Brugge 1970.
  • Albert Helman, Vriend Pieter. Het levensavontuur van Pieter van der Meer de Walcheren, Brugge/Nijmegen, 1980.
  • Th. Bijvoet e.a. De Gemeenschap. Schrijversprentenboek 24, ´s–Gravenhage 1986.

Externe link

Film

TV

Overig

Trivia

Externe Links

Bronnen


Overgenomen van "https://theaterencyclopedie.nl/w/index.php?title=Pieter_van_der_Meer_de_Walcheren&oldid=2963907"